Ειδικά το σχέδιο «απεξάρτησης» της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, στο έδαφος των ανταγωνισμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, προσφέρει νέα πεδία κερδοφορίας, που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν ισχυρά τμήματα της αστικής τάξης, όπως εφοπλιστικοί, ενεργειακοί και κατασκευαστικοί όμιλοι, με τις πλάτες της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων, που στηρίζουν μέχρι τα μπούνια τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο και στον επικίνδυνο για τους λαούς ευρωατλαντικό σχεδιασμό.
Είναι ενδεικτικά τα όσα σημειώνονται στον ναυτιλιακό Τύπο: «Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον και τις πιθανές νέες αναταράξεις, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να εισέρχεται στο δεύτερο έτος, η κόντρα HΠA - Δύσης με τους Ρώσους να εντείνεται, η Κίνα να παρακολουθεί και να κινείται στη δική της περιοχή, όπου βλέπει να σφίγγει ο αμερικανικός κλοιός μέσω Ιαπωνίας, Νοτίου Kορέας, Αυστραλίας και Φιλιππίνων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κέρδη μόνο πέντε εφοπλιστικών ομίλων το 2022 έφτασαν τα 1,360 δισ. δολάρια! Για παράδειγμα, τα κέρδη της «Navios Maritime Partners» (Φράγκου) έκλεισαν το 2022 στα 579,2 εκατ. ευρώ και της «Costamare» (Κωνσταντακόπουλου) στα 523 εκατ. δολάρια. Τα έσοδα μόνο αυτών των δύο εταιρειών έφτασαν τα 4,4 δισ. ευρώ!
Οι Ελληνες εφοπλιστές είναι ταυτόχρονα ιδιοκτήτες του πιο μεγάλου και ακριβού στόλου πλοίων μεταφοράς LNG (υγροποιημένου φυσικού αερίου), αξίας 29,1 δισ. δολαρίων. Οπως σημειώνεται στον ναυτιλιακό Τύπο, «με τις τρέχουσες τιμές των ναύλων να εκτινάσσονται στα ύψη (σ.σ. έχουν φτάσει και τα 500.000 την ημέρα!) αυτό έχει αυξήσει την αξία του στόλου κατά περισσότερο από 50% από την αρχή του έτους (περίπου 10 δισ. δολάρια παραπάνω από το 2021)».
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, το ελληνικό μερίδιο στον παγκόσμιο στόλο μεταφοράς LNG έφτασε πλέον το 23%, από 21% που ήταν τον περασμένο Νοέμβρη, 15% πριν από τέσσερα χρόνια και 3% πριν από δέκα χρόνια. Ενώ επισημαίνεται ότι «με τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο του LNG τόσο στην ενεργειακή μετάβαση όσο και στην ενεργειακή ασφάλεια, οι περαιτέρω ευκαιρίες ανάπτυξης για τον ελληνικό στόλο είναι πιθανές»...
Μια γεύση γι' αυτές τις «ευκαιρίες ανάπτυξης» έδωσε στις 22 Φλεβάρη ο Τζ. Πάιατ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για θέματα Ενεργειακών Πόρων, μιλώντας διαδικτυακά στο «1st East Macedonia & Thrace Forum», που συνδιοργάνωσαν το «Ολυμπία Φόρουμ» και ο δήμος Αλεξανδρούπολης.
Οπως ανακοίνωσε, οι ΗΠΑ «έστειλαν στην Ευρώπη πάνω από 70 bcm (δισεκατομμύρια κυβικά) LNG, όγκο διπλάσιο σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Μάλιστα, η εξαγωγική δυναμική των ΗΠΑ ως προς το LNG εκτιμάται ότι οδεύει προς αύξηση κατά περίπου 50% μέχρι το 2025, βάσει των αδειοδοτημένων και υπό εξέλιξη πρότζεκτ».
Σύμφωνα με το δελτίο της αμερικανικής εταιρείας Ενέργειας, οι χώρες με τις μεγαλύτερες εισαγωγές, που «υποδέχτηκαν» το 60,7% των συνολικών εξαγωγών των ΗΠΑ τον Δεκέμβρη, ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ολλανδία, η Γαλλία και η Ισπανία, ενώ την πρωτιά εκτός Ευρώπης είχε η Νότια Κορέα.
Αυτό σημαίνει «χρυσές δουλειές» για τους Ελληνες εφοπλιστές, οι οποίοι είναι πρώτοι στη μεταφορά και αμερικανικού LNG ήδη από το 2016, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο τότε πρωθυπουργός πηγαινοερχόταν στην Αμερική για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου, με άξιο συνεχιστή βέβαια την κυβέρνηση της ΝΔ, που κλείνει μπίζνες για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους μέσα και από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.
Ετσι, στα 170 πλοία μεταφοράς LNG που παραγγέλθηκαν το 2022 - αύξηση 95% σε σχέση με το 2021 και με κεφάλαια ρεκόρ - έρχονται να προστεθούν και νέες παραγγελίες το 2023. Οπως της εταιρείας «Capital Gas» (Μαρινάκης), που παρήγγειλε δύο πλοία μεταφοράς LNG, χωρητικότητας 174.000 cbm, σε νοτιοκορεατικά ναυπηγεία, με το συνολικό κόστος να ανέρχεται σε 500 εκατ. δολάρια και την παράδοσή τους να προγραμματίζεται για το τρίτο τρίμηνο του 2026.
Αντίστοιχα, η «Dynagas» (Γ. Προκοπίου) παρήγγειλε τρία πλοία μεταφοράς LNG, χωρητικότητας 200.000 cbm έκαστο, σε νοτιοκορεατικά ναυπηγεία, έναντι συνολικά 784 εκατ. δολαρίων και με παράδοση το 2026. Θυμίζουμε ότι ο Προκοπίου προβλήθηκε ως ο σωτήρας «επενδυτής» των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, όπου ετοιμάζεται να αναπτύξει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με χρήση LNG.
Δηλαδή μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια, με τους εργαζόμενους των ναυπηγείων να πληρώνουν και εδώ το μάρμαρο, αφού από 1η Φλεβάρη είναι απολυμένοι, με την κυβέρνηση να εκπληρώνει και με νόμο βασική αξίωση του εφοπλιστή να παραλάβει το ναυπηγείο «καθαρό» από εργαζόμενους, εργασιακά δικαιώματα και, βέβαια, χρέη.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγκεκριμένος εφοπλιστής, ανάμεσα σε πολλούς ακόμα επιχειρηματίες, συνόδευε τον πρωθυπουργό στην Ιαπωνία και είχε διερευνητικές επαφές με μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες που διαθέτουν «σχετικό χαρτοφυλάκιο έργων». Εχει επίσης ναυλώσει στους Γερμανούς 13 πλοία μεταφοράς LNG, 200.000 κυβικών μέτρων το καθένα, και 2 πλωτούς τερματικούς σταθμούς επαναεριοποίησης φυσικού αερίου (FSRU).
Στο «παιχνίδι» με τους Γερμανούς εισήλθε και ο εφοπλιστικός όμιλος Μαρτίνου, καθώς το πλοίο του, «Cool Voyager», μεταφορικής ικανότητας 160.000 κυβικών μέτρων LNG, θα εφοδιάζει τον νέο, δεύτερο τερματικό σταθμό «Lubmin».
Στις 25 Νοέμβρη αναμένεται να φτάσει και ο πρώτος FSRU της Αλεξανδρούπολης, που οι εργασίες για τη μετατροπή του γίνονται στα ναυπηγεία Keppel στη Σιγκαπούρη, ενώ σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της «Gastrade AE» έχουν ήδη ξεκινήσει και οι εργασίες για τον αγωγό στα ανατολικά της πόλης.
Επιπλέον, η ΡΑΕ έχει αδειοδοτήσει και δεύτερο FSRU και ήδη «τρέχουν» οι σχετικές εργασίες. Ο Δ. Κοπελούζος, ιδιοκτήτης του πλωτού σταθμού μαζί με τον εφοπλιστικό όμιλο Λιβανού, σε δηλώσεις του σε δημοσιογράφους αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της δεύτερης πλωτής δεξαμενής, λέγοντας πως αυτός ο FSRU «θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ουκρανία».
Ο Τζ. Πάιατ, κατά την ομιλία του στο προαναφερθέν φόρουμ, ειδικά για τους σταθμούς της Αλεξανδρούπολης είπε ότι «μαζί με το Κατάρ οι ΗΠΑ θα παραμείνουν ένας από τους δύο μεγαλύτερους εξαγωγείς LNG τα επόμενα χρόνια και, φυσικά, αυτό συνδέεται και με τον FSRU της Αλεξανδρούπολης, που είναι μία ακόμα σημαντική παράμετρος της ανθεκτικότητας που η Ελλάδα οικοδομεί για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη», επιβεβαιώνοντας ότι η μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, όπως επιδιώκει η εγχώρια αστική τάξη με τους συμμάχους της, σπρώχνει τον λαό όλο και βαθύτερα στο «μάτι του κυκλώνα».
Εκτός από τον σταθμό στην Αλεξανδρούπολη, σε πλήρη εξέλιξη είναι και το «mega project» για πλωτή δεξαμενή υγροποιημένου φυσικού αερίου της «Motor Oil» (όμιλος Βαρδινογιάννη) στους Αγίους Θεοδώρους, προϋπολογισμού 339,6 εκατ. ευρώ. Το επενδυτικό σχέδιο εγκρίθηκε επίσημα στις 27 Γενάρη και σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης «θα λάβει το κίνητρο της Ταχείας Αδειοδότησης».
Η επένδυση αφορά την κατασκευή και λειτουργία ενός Τερματικού Σταθμού Φυσικού Αερίου, ο οποίος θα διασυνδέεται μέσω χερσαίου αγωγού με το Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου. Στόχος, όπως αναφέρεται, είναι ο σταθμός αυτός να γίνει η «νότια ενεργειακή πύλη» της χώρας, με παράλληλη λειτουργία ενός συστήματος αγωγών που θα καλύπτουν τόσο την Πελοπόννησο όσο και τερματικά λιμάνια, εξυπηρετώντας μεγάλα πλοία μεταφοράς LNG, με «συμβολή στην ενεργειακή κάλυψη των Βαλκανίων και από εκεί και πέρα της Ευρώπης».
Σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή της μονάδας FSRU στον Βόλο από τη «Mediterranean Gas», που έχει προκαλέσει ανησυχία στους κατοίκους. Σύμφωνα με την εταιρεία, στόχος είναι η προσέλκυση μεγάλων κρουαζιερόπλοιων στον Βόλο, τα οποία κινούνται και ανεφοδιάζονται αποκλειστικά με LNG.
Το πρότζεκτ έχει αρχικό προϋπολογισμό περίπου 230 εκατ. ευρώ και οι εγκαταστάσεις θα περιλαμβάνουν πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης, πλωτή προβλήτα με πολλαπλά σημεία πρόσδεσης, υποθαλάσσιους και χερσαίους αγωγούς φυσικού αερίου «για έγχυση στα Εθνικά και Διασυνοριακά Συστήματα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου σε όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στα Δυτικά Βαλκάνια», δεξαμενές αποθήκευσης LNG, συνολικής χωρητικότητας περίπου 170.000 κ.μ., και άλλα.
Είναι φανερό απ' όλα αυτά ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τον πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν: Την ίδια ώρα που ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι μετράνε κέρδη, ο λαός μετράει την ενεργειακή του φτώχεια, την ακρίβεια, την οικονομική αιμορραγία για τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς. «Μετράει» τον κίνδυνο ο πόλεμος να γενικευτεί και ο ίδιος να αποτελέσει στόχο - και στρατιωτικά - των αντίπαλων στο ΝΑΤΟ ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Το δίλημμα λοιπόν μπροστά και στην κάλπη, με αφορμή τον έναν χρόνο από τον πόλεμο, είναι καθαρό: Ισχυρά τα κόμματα που κυβέρνησαν, που στηρίζουν τον πόλεμο και την εμπλοκή, για τα συμφέροντα μιας χούφτας ομίλων; 'Η αδύναμοι όλοι αυτοί και ισχυρός ο λαός, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό του, για να είναι αδύναμη η στήριξη του πολέμου την επόμενη μέρα και να βγει ακόμα πιο δυνατή η λαϊκή θέληση για απεμπλοκή από το μακελειό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου