Αλήθεια είπε για την κοσμογονία. Συνέβη. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο!
Κάηκε το σύμπαν!
Και σαν να ζωντάνεψε γι' άλλη μια φορά - όπως και τότε στο Μάτι - ο πίνακας «Κραυγή» του Εντβαρτ Μουνκ, από το 1893.
Ο άνθρωπος που κραυγάζει. Ο ζωγράφος, περιγράφοντας την έμπνευσή του, είχε γράψει: «Ο ουρανός, ξαφνικά, έγινε κόκκινος σαν αίμα. Σταμάτησα, νιώθοντας εξαντλημένος, και στηρίχτηκα σ' έναν φράχτη. Εβλεπα αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μαύρο - μπλε φιορδ και την πόλη. Οι φίλοι μου προχώρησαν κι εγώ έμεινα εκεί, τρέμοντας από την αγωνία. Κι ένιωσα ένα ατέλειωτο ουρλιαχτό να διαπερνά τη φύση».
Ο πρώτος τίτλος του έργου ήταν «Η Κραυγή της Φύσης».
Αυτήν ακριβώς την κραυγή ένιωσαν μέσα τους και γύρω τους χιλιάδες απελπισμένοι, σαστισμένοι, αβοήθητοι άνθρωποι (και ζώα που κάηκαν ζωντανά), αυτές τις μέρες και τις νύχτες της Αποκάλυψης. Ετρεχαν να σωθούν ουρλιάζοντας, μέσα σε ακαθάριστα δάση, βουνά σκουπιδιών, χωρίς νερό από τους άχρηστους κρουνούς, ανάμεσα σε γκρέιντερ που άνοιγαν «αντιπυρικές ζώνες» την ώρα που μαίνονταν οι πυρκαγιές.
Από πάνω τους, κάποιοι άλλοι πάλευαν να σβήσουν τις φωτιές με λίγα, ηλικιωμένα Καναντέρ, γιατί δεν περισσεύουν χρήματα από την αγορά των ΝΑΤΟικών Rafale που μας κόστισαν 2 δισ. ευρώ.
- Κωδική ονομασία κοσμογονίας;
Με ταχύτατες και εμπνευσμένες κινήσεις, όμως, η «μαγική» κυβέρνηση φρόντισε πρόσφατα να πάρει εργαζόμενους από πυροσβεστική (με πάνω από 4.500 κενά) και να τους μεταμορφώσει σε ...οδηγούς ασθενοφόρων! Το μοναδικό θεματάκι αυτής της «ευφυούς» τράμπας είναι ότι θα πρέπει τώρα να επιλέξουμε, αν προτιμάμε να πάμε στο νοσοκομείο σε καρότσα ή να καούμε με τον πρώτο καύσωνα.
- Κωδικός διλήμματος: Ατομική ευθύνη μελλοθανάτου.
Ζούμε την καπιταλιστική μέρα της μαρμότας. Το σενάριό της δεν προβλέπει πρόληψη κοινωνικών καταστροφών, λόγω ακραίων φυσικών φαινομένων. Στήνει δουλειές μόνο μετά από το πέρασμα του Αρμαγεδδώνα. Λειτουργεί καλά μόνο σε συνθήκες καμένης γης, μεταφορικά και πραγματικά. Θεωρεί απαράδεκτο το «κόστος» των μέτρων προστασίας της ανθρώπινης ζωής, των ζώων, των περιουσιών και του φυσικού πλούτου. Τίποτε απ' αυτά δεν αποφέρει κέρδη, άρα; Αρα φταίει ο παλιόκαιρος, γι' αυτό και έχουμε φυσικές καταστροφές. Πού να φανταστεί ο κρατικός μηχανισμός τέτοια πρωτοφανή ζέστη; Ετσι είναι όμως; Ο καιρός είναι ακραίος ή το σύστημα του κέρδους;
Πώς γίνεται αυτό το αστικό κράτος - Ιανός, με τα δυο πρόσωπα, να αποδεικνύεται ταχύτατο και ικανότατο, όταν πρόκειται να περιφρουρήσει τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και ανίκανο έως παράλυτο, χωρίς μέσα, υποδομές και σχέδιο, όταν πρέπει να προστατέψει τον λαό; Αρα να μη μιλάμε για συνήθεις φυσικές καταστροφές και «κλιματική κρίση», αλλά για ξεκάθαρες, προαποφασισμένες κρατικές επιλογές.
Στην πολυδιαφημισμένη - από την κυβέρνηση - Ελλάδα, που ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης (ασχέτως που όταν φυσάει καιγόμαστε, όταν βρέχει πνιγόμαστε κι όταν χιονίζει αποκλειόμαστε...), τα τελευταία χρόνια έχουν καεί πάνω από 500 χιλιάδες στρέμματα, μόνο στην Αττική, μετατρέποντάς την σε έρημο τοπίο. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα περιβαλλοντικό έγκλημα με τεράστιες συνέπειες για τις ζωές όλων μας.
Το μόνο που γίνεται, είναι οι καταστροφές να συνεχίζονται, αποδεικνύοντας ότι το έγκλημα είναι διαχρονικό και δεν οφείλεται σε ανικανότητα ή ανεπάρκεια κάποιων μέσα στον κρατικό μηχανισμό.
Ο υπεύθυνος είναι η πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης και των δασών, που υπηρετούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις.
Με βάση το ευρωπαϊκό σύστημα «Κοπέρνικους», που με δορυφορική λήψη κάνει τον υπολογισμό των έως τώρα καμένων περιοχών σε Αττική και Κορινθία, μαθαίνουμε πως κάηκαν:
114.530 στρέμματα στα Δερβενοχώρια, 35.900 στο Λουτράκι και 13.520 στρέμματα στη Σαρωνίδα. Δηλαδή σύνολο 163.950 στρέμματα (μέχρι αυτήν τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο).
Βέβαια, το μόνο που δεν ακούγεται από κανένα επίσημο στόμα, είναι η λέξη «πρόληψη». Αλλωστε επιλογή και αυτής της κυβέρνησης - όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής πολιτικής - είναι η καταβολή πενιχρών αποζημιώσεων στους πληγέντες, αντί χρηματοδότησης έργων υποδομής που θα προστατεύουν τις ανθρώπινες ζωές και περιουσίες από την πύρινη λαίλαπα, στη λογική του κόστους - οφέλους. Αν και το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα με Ερωτήσεις του στη Βουλή, τόσο πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, όσο και πριν λίγες μέρες, διαπιστώνοντας ότι δεν έχουν γίνει αυτά που έπρεπε, δεν κουνήθηκε φύλλο. Το μόνο φως στο σκοτάδι, στα εφιαλτικά μέτωπα της φωτιάς, (από όπου έλειπαν όσοι κυβερνούν και κυβέρνησαν, δήμαρχοι, περιφερειάρχες και λοιποί αρμόδιοι), ήταν οι εθελοντικές ομάδες και οι βουλευτές του ΚΚΕ, στο πλευρό των κατοίκων, παλεύοντας με τις φλόγες και στηρίζοντας την προσπάθεια των πυροσβεστών.
- Στο μεταξύ, τα παραδείγματα που αποδεικνύουν την περιβαλλοντική καταστροφή που φέρνει η «πράσινη ανάπτυξη» του καπιταλιστικού κέρδους, πολλαπλασιάζονται:
- Δάση, δασικές εκτάσεις και περιοχές Natura σε ολόκληρη τη χώρα καταστρέφονται, για να κατασκευαστούν γιγαντιαία αιολικά πάρκα, με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες στον υδροφόρο ορίζοντα, σε πλημμυρικά φαινόμενα στις παρακείμενες περιοχές, στη βιοποικιλότητα που καταστρέφεται από τα χιλιάδες χιλιόμετρα νέων δρόμων.
- Κάθε μεγάλο βουνό έχει γίνει πεδίο τοποθέτησης δεκάδων ή εκατοντάδων ανεμογεννητριών, με αρνητικές συνέπειες για τους κατοίκους, τις τοπικές οικονομίες, το περιβάλλον και τον πολιτισμό.
Εξυπακούεται δε πως η πολιτική που μετατρέπει τη χώρα σε ένα ατελείωτο εργοτάξιο εγκατάστασης εισαγόμενων ανεμογεννητριών, υλοποιείται με την ίδια προθυμία από όλα τα κόμματα.
- Υπενθυμίζουμε ότι και απ' τη ΝΔ και πριν απ' τον ΣΥΡΙΖΑ, πως με κρατική καταστολή εξαναγκάζονταν οι τοπικές κοινωνίες να αποδεχτούν την καταστροφή του τόπου τους.
- Να συμβιβαστούν τα κατεστραμμένα φυσικά οικοσυστήματα.
- Να αποδεχτούν τη βίαιη αλλαγή του τρόπου ζωής τους, θυσιάζοντας τα δικαιώματά τους, την υγεία, τα σπίτια τους και τον πολιτισμό τους για τα κέρδη κάποιων μονοπωλίων, εντός και εκτός Ελλάδας. Είναι μεγάλες οι πληγές και ανυπολόγιστες οι καταστροφές από την αλόγιστη και σκληρή εκμετάλλευση της φύσης, που επιβάλλει ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και η ακόρεστη δίψα για κέρδος.
Καπιταλισμός και βελτίωση της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής και βελτίωση του περιβάλλοντος, μέχρι να σβήσει ο ήλιος, δεν πρόκειται να συνυπάρξουν.
Οσο για τις «φυσικές καταστροφές», θα παραμείνουν δολοφονίες με ταξικό πρόσημο. Κωδικός επιλόγου;
Ως εδώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου