απο Cogito ergo sum
Αν και μας χωρίζουν μόλις πέντε μέρες από την ερχόμενη Κυριακή,
επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω μια λαϊκή φράση για να εκφράσω την άποψή
μου: το παιχνίδι είναι στημένο. Όχι επειδή με διακατέχει σύνδρομο
συνωμοσιολογίας αλλά επειδή όσο κι αν διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις
προτάσεις των "θεσμών" από την μια και τις "47+10" σελίδες με τις
προτάσεις τής κυβέρνησης από την άλλη, ειλικρινά δεν μπορώ να δω πού
κολλάμε και δεν υπογράφουμε την τελική συμφωνία.
Πράγματι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στην δημοσιότητα την τελική πρότασή της για το κείμενο της συμφωνίας, όπου λαμβάνονται υπ' όψη οι προτάσεις τής ελληνικής πλευράς ("List which takes account of the proposals of the Greek authorities"). Αν δεν έχετε πρόβλημα με τα αγγλικά σας, ρίξτε μια ματιά στις δέκα αραιογραμμένες σελίδες και αντιπαραβάλλετέ τις με τις "47+10" δικές μας σελίδες. Βάζω στοίχημα ότι θα δυσκολευτείτε να βρείτε το παραμικρό σημείο που θα δικαιολογούσε όλη αυτή την αναμπουμπούλα που ζούμε τις τελευταίες μέρες. Για παράδειγμα:
Πράγματι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε στην δημοσιότητα την τελική πρότασή της για το κείμενο της συμφωνίας, όπου λαμβάνονται υπ' όψη οι προτάσεις τής ελληνικής πλευράς ("List which takes account of the proposals of the Greek authorities"). Αν δεν έχετε πρόβλημα με τα αγγλικά σας, ρίξτε μια ματιά στις δέκα αραιογραμμένες σελίδες και αντιπαραβάλλετέ τις με τις "47+10" δικές μας σελίδες. Βάζω στοίχημα ότι θα δυσκολευτείτε να βρείτε το παραμικρό σημείο που θα δικαιολογούσε όλη αυτή την αναμπουμπούλα που ζούμε τις τελευταίες μέρες. Για παράδειγμα:
Ο δούρειος δάκτυλος: "Νομίζω πως είναι οι έλληνες, Άντζελα..." |