Είδες η ΔΕΗ;

Σαν να μη φτάνουν οι ποικιλόμορφοι εκβιασμοί στο όνομα της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης από την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, έρχονται κι εκείνοι από τη ΔΕΗ ΑΕ στα λαϊκά νοικοκυριά. Δια στόματος Μ. Παναγιωτάκη (επικεφαλής της ΔΕΗ ΑΕ), μάθαμε για τους απλήρωτους λογαριασμούς, ότι πρώτον: Στη ΔΕΗ «δεν διατυμπανίζουν ότι κόβουν το ρεύμα, αλλά δεν κάνουν και κοινωνική πολιτική»! Δεύτερον: Το ότι «δεν κόβουν το ρεύμα σε όσους χρωστούν έως 1.000 ευρώ» δεν είναι γραμμένο σε πέτρα! Τρίτον: Οτι η ΔΕΗ δεν πρόκειται να χαρίσει οφειλές πελατών κάτω από 500 ευρώ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν το κάνει τώρα γιατί ο θόρυβος που θα προκληθεί από τυχόν αποκοπές στην ομάδα αυτή, ίσως είναι μεγαλύτερος από το όποιο όφελος... Ολα αυτά, στο όνομα της «έλλειψης ρευστότητας» της επιχείρησης, την ίδια στιγμή που με κάθε τρόπο εξασφαλίζεται η «ανακούφιση» των βιομηχάνων, με μειώσεις στο τιμολόγιο της Ενέργειας που καταναλώνουν για να εξασφαλίσουν την «ανάπτυξη» της κερδοφορίας τους. Είδες (τελικά) η ΔΕΗ;

Μαϊμού στον καθρέφτη

 

Οι ναζιστές της εγκληματικής Χρυσής Αυγής από την πρώτη στιγμή που συζητήθηκε το σοβαρό θέμα των τηλεφωνικών συνακροάσεων στην αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, με πολύ άγχος προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το ζήτημα αυτό. Το περίεργο είναι βεβαίως πως συνεχίζουν με το γνωστό χυδαίο ύφος τους την προσπάθεια να διακωμωδήσουν το θέμα, μιλώντας για συνακροάσεις - «μαϊμού» και μετά την έρευνα της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), από την οποία προέκυψαν σημαντικά στοιχεία και ευρήματα, αξιοποιήσιμα στην περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης. Οπως, για παράδειγμα, οι ανιχνευτικές κλήσεις που έγιναν όχι μέσω του διαδικτύου, αλλά απευθείας μέσω τηλεφωνικού δικτύου από το εξωτερικό, οι οποίες είναι εύκολο, με την έρευνα που συνεχίζεται, να διαπιστωθεί από πού προέρχονται ακριβώς και να αποκαλυφθούν αυτοί που τις έκαναν. Εντάξει, ο αντικομμουνισμός τους είναι γνωστός, είναι όμως το μόνο κίνητρο ή μήπως οι κατά τ' άλλα «αντισυστημικοί» χρυσαυγίτες ξεπληρώνουν «γραμμάτια» κέντρων που επιδιώκουν να μη γίνει έρευνα της υπόθεσης σε βάθος; Ιδού η απορία...

Απροσεξίες;

 

«Νέα "επιδρομή", αυτή τη φορά στον σταθμό ΗΣΑΠ του Νέου Φαλήρου, πραγματοποίησαν άγνωστοι τα ξημερώματα. Συγκεκριμένα, οι δράστες εισέβαλαν στη 1.10 στον σταθμό και προκάλεσαν φθορές σε οκτώ ακυρωτικά μηχανήματα. Στη συνέχεια τράπηκαν σε φυγή προς άγνωστη κατεύθυνση». Αυτήν την είδηση «ανέβασε» στην ηλεκτρονική του έκδοση το «Εθνος» χτες το πρωί, συνοδευόμενη από μια φωτογραφία που δείχνει συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ να μοιράζουν ανακοινώσεις για φτηνές, τακτικές και ασφαλείς αστικές συγκοινωνίες σ' ένα σταθμό του μετρό, όπου έχει αποκλείσει συμβολικά τα ακυρωτικά μηχανήματα. Δεν χρειάζεται να αναλύσει κανείς το συνειρμό που δημιουργεί ο αυθαίρετος συνδυασμός της είδησης με τη φωτογραφία. Γι' αυτό, άλλωστε, το ΠΑΜΕ παρενέβη τηλεφωνικά, ζητώντας να αλλαχθεί η φωτογραφία, πράγμα που έγινε. Τέτοιες ...απροσεξίες, όμως, στους ύποπτους καιρούς που ζούμε, ούτε επιτρέπονται ούτε δικαιολογούνται.

Εχουν όραμα... 

 

Στην πολιτική απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που δημοσιοποιήθηκε τις προάλλες, καταγράφεται, μεταξύ άλλων, ο στόχος για διαμόρφωση ενός σχεδίου ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος «με ταξικό προσανατολισμό» (!), όπως γράφουν, και σε διάκριση με τον «κυβερνητικό και πελατειακό» συνδικαλισμό, που θα συνοδεύεται και από τις «απαραίτητες θεσμικές τομές». Εδώ γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Η προσπάθεια να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους και το λαό ότι είναι άλλο πράγμα ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και άλλο στο συνδικαλιστικό κίνημα βγάζει μάτι. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που τους απασχολεί είναι να διαμορφώσουν και να κατοχυρώσουν μια διακριτή δύναμη στον πόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ανταγωνιστικά προς τις παραδοσιακές συνδικαλιστικές δυνάμεις των άλλων αστικών κομμάτων. Με τις δυνάμεις αυτές, παρά τις μεταξύ τους διαφορές, συνυπηρετούν τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και του «κοινωνικού εταιρισμού», που οδηγεί στην ενσωμάτωση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στη στρατηγική της εργοδοσίας. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που επιτίθενται από κοινού στο ΠΑΜΕ. Πέρα απ' αυτά, όμως, δεν περνάει απαρατήρητο και το «τάιμινγκ» των διακηρύξεων του ΣΥΡΙΖΑ για «θεσμικές αλλαγές» στο συνδικαλιστικό κίνημα, σε μια περίοδο που στο επίκεντρο της διαπραγμάτευσης βρίσκεται η αλλαγή προς το χειρότερο του συνδικαλιστικού νόμου. Για να μη θυμηθούμε ότι τα στελέχη του υπήρξαν και στο παρελθόν φανατικοί αρθρογράφοι για αλλαγές στη δομή των συνδικαλιστικών οργανώσεων, τις οποίες θέλουν να λειτουργούν περίπου ως γραφεία παραπόνων των εργαζομένων και ιμάντες συνδιαλλαγής με την εργοδοσία, μακριά από κάθε συλλογική διεκδίκηση με ταξικά χαρακτηριστικά.

Ριζοσπάστης