Ποια επαναφορά; Κατάργηση παντού!

Στο τελευταίο οικονομικό της δελτίο, η ΕΚΤ εισηγείται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση του καθορισμού των μισθών με διαπραγματεύσεις σε επίπεδο επιχείρησης, καθώς αποτιμά θετικά τα αποτελέσματα από την επέκταση των επιχειρησιακών και την εξασθένιση έως κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ. Επικαλείται μάλιστα τα αποτελέσματα έρευνας, σύμφωνα με την οποία οι επιχειρησιακές συμβάσεις έκαναν ευκολότερη την προσαρμογή των μισθών για τις εταιρείες. «Συνεπώς», σημειώνεται, «περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση αυτή πιθανόν να είναι ωφέλιμες για τις χώρες της Ευρωζώνης και θα μπορούσαν να έχουν την προοπτική να περιορίσουν τις απώλειες θέσεων εργασίας σε μελλοντικές υφέσεις»! Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, «οι θεσμοί για τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις έχουν συμβάλει σε ακαμψίες των μισθών στην Ευρώπη», καθώς διαπιστώνεται «σχετικά χαμηλό ποσοστό μισθολογικών μειώσεων» και «ακαμψία των ονομαστικών μισθών προς τα κάτω». «Το πάγωμα των μισθών αποτελεί επίσης μία ισχυρή ένδειξη ακαμψίας των μισθών προς τα κάτω, καθώς δείχνει ότι οι επιχειρήσεις διατηρούν σταθερούς τους μισθούς για να αποφύγουν τις πιθανές εντάσεις από τη μείωσή τους, ακόμη και όταν οι οικονομικές συνθήκες μπορεί να δικαιολογούν μία μείωση», υποστηρίζεται. «Γραμμή» λοιπόν για κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, όπου υπάρχουν, και για παραπέρα συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, συστατικά εκ των ων ουκ άνευ της συνταγής ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Και μετά οι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν το θράσος να επικαλούνται το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και να τάζουν επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων!

Τους ενώνουν τα «μεγάλα»

 

Περίσσεψαν για μια ακόμα φορά το θέαμα, οι κορόνες και οι χαρακτηρισμοί ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ στη Βουλή, με τους αρχηγούς τους να επιδίδονται στο γνωστό διαγωνισμό της ατάκας γύρω από τα θέματα της διαφάνειας και διαφθοράς. Λίγες ώρες μετά την αντιπαράθεση, διαβάσαμε σε άρθρο του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Χρυσόγονου στο «Εθνος», με θέμα την «αντιμετώπιση της ανεργίας»: «Χρειάζεται η εκπόνηση μιας εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη, μέσα από διάλογο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου, ώστε να υπάρξει προοπτική εφαρμογής της σε βάθος δεκαετιών ολόκληρων, ανεξάρτητα από την εναλλαγή των κυβερνήσεων...». Οσο για το περιεχόμενο αυτής της στρατηγικής; Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την «αποκλιμάκωση των φορολογικών και ασφαλιστικών συντελεστών». Βεβαίως, όταν τα αστικά κόμματα συνδέουν την (καπιταλιστική) ανάπτυξη με τη μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχουν στο μυαλό τους την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που στενάζουν από την αντιλαϊκή πολιτική τους, αλλά τα μονοπώλια και τη διαμόρφωση «ευνοϊκού» γι' αυτά περιβάλλοντος... Οι παραπάνω θέσεις, παρά τις μεταξύ τους υπαρκτές διαφορές, είναι θέσφατο για όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Και όσο περισσότερο αποκαλύπτεται ότι συγκλίνουν στρατηγικά, τόσο περισσότερο καβγαδίζουν μεταξύ τους με διάφορες αφορμές, όπως προχτές στην Ολομέλεια της Βουλής.

Τι έχουν συμφωνήσει;

 

Τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί ευρέως το σενάριο ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη μείωση του αφορολόγητου ορίου και μάλιστα άμεσα, προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση. Μάλιστα, όπως γράφεται, ο τρόπος με τον οποίο θα προσπαθήσει να «πουλήσει» αυτή τη μεθόδευση είναι να παρουσιάσει την παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ως ελιγμό για να μην υπάρξει περικοπή των συντάξεων από τώρα, αλλά το συγκεκριμένο μέτρο να μεταφερθεί στον κόφτη. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πρώτον, ότι εκεί που η κυβέρνηση διέψευδε οποιαδήποτε συζήτηση για το αφορολόγητο, όπως όλα δείχνουν, η παραπέρα περικοπή του βρίσκεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και μάλιστα για να εφαρμοστεί άμεσα. Δεύτερον, ότι το πετσόκομμα στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς είναι το αμέσως επόμενο μέτρο και πρώτο ιεραρχικά στον κόφτη. Επομένως, μόνο αφέλεια προδίδει το να πιστεύει κανείς ότι θα σωθούν τελικά οι συντάξεις, ανεξάρτητα αν η περικοπή θα εφαρμοστεί αργότερα ή νωρίτερα από το 2019. Τρίτο και τελευταίο, η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου (στην πραγματικότητα της κουτσουρεμένης έκπτωσης που ισχύει σήμερα) θα πλήξει κατά βάση τα χαμηλότερα εισοδήματα, δηλαδή τα πιο φτωχά από τα λαϊκά στρώματα, τα οποία να σημειωθεί ότι στενάζουν ήδη από τους έμμεσους φόρους. Αλλη μια απόδειξη της ταξικής - αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και επιβεβαίωση ότι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης ρουφάει σαν βδέλλα ακόμα και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα του λαού.

Φόρτος εργασίας... 

 

Για δεύτερη φορά αναβλήθηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση της Επίκαιρης Ερώτησης που έχει καταθέσει ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας σχετικά με τα σοβαρά προβλήματα των οικογενειών και των εργαζομένων στο χώρο της Ειδικής Αγωγής. Η δικαιολογία που προβλήθηκε από την πλευρά του υπουργείου Υγείας, και χτες, ήταν «φόρτος εργασίας» του υπουργού. Με άλλα λόγια, η κατά τα άλλα λαλίστατη ηγεσία του υπουργείου Υγείας, η οποία δεν αφήνει τηλεοπτικό «παράθυρο» να πάει χαμένο και στήνει φιέστες για τον εξωραϊσμό της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, τώρα δεν βρίσκει διαθέσιμο χρόνο 10 λεπτών - τόσο διαρκεί η συζήτηση μιας Επίκαιρης Ερώτησης στη Βουλή - για να απαντήσει σε ένα θέμα που «καίει» χιλιάδες εργατικές, λαϊκές οικογένειες και βρίσκεται εδώ και μέρες στην επικαιρότητα. Αλλο πράγμα «μυρίζει» στο παρασκήνιο και ας αφήσει η κυβέρνηση τις δικαιολογίες.

 Ριζοσπάστης