Ορόσημα

«Οι εξελίξεις στη Γερμανία θα επηρεάσουν άμεσα την Ελλάδα», εκτιμούν μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου και προσθέτουν ότι «αν δε διευθετηθούν οι μεγάλες εκκρεμότητες έως το τέλος του έτους, ή πριν από το σχηματισμό νέας κυβέρνησης στο Βερολίνο, το μπλέξιμο και το κόστος θα είναι μεγάλα». Είναι βέβαιο ότι συστάσεις όπως αυτή απευθύνονται πρωτίστως στην κυβέρνηση, την οποία σπρώχνουν να φανεί συνεπής στις δεσμεύσεις της και να «τρέξει» γρήγορα τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, πολλές από τις οποίες περιέχονται στην 3η «αξιολόγηση». Στην πραγματικότητα, όμως, τέτοιες παραινέσεις και υποδείξεις παραβιάζουν ανοιχτές πόρτες, μιας και η κυβέρνηση είναι από τους πρώτους που θέλουν να κλείσει έγκαιρα η «αξιολόγηση», όπως επιτάσσει το συμφέρον του κεφαλαίου. Επομένως, το μήνυμα «πάρτε όλα τα μέτρα πριν σχηματιστεί κυβέρνηση στη Γερμανία» έχει κι άλλον αποδέκτη. Κι αυτός είναι ο λαός, τον οποίο τρομοκρατούν πως αν δεν δεχτεί αδιαμαρτύρητα όσα σχεδιάζουν σε βάρος του το κεφάλαιο, η ΕΕ και τα κόμματά τους, θα υπάρξει μεγάλο κόστος και μπλέξιμο. Εκβιάζουν, δηλαδή, για λαϊκή συναίνεση ή ανοχή στα μέτρα, όπως έκαναν και κατά τη 2η «αξιολόγηση», όταν «ορόσημα» για την ολοκλήρωσή της ετίθεντο άλλοτε οι ολλανδικές εκλογές άλλοτε οι γαλλικές και ύστερα η έναρξη των διαπραγματεύσεων για το Brexit. Στο σχέδιο και στα «ορόσημα» του κεφαλαίου ο λαός να αντιτάξει το δικό του αγωνιστικό σχεδιασμό, την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες του. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει διέξοδος προς όφελός του.

Συμπλεύσεις

 

Οσο κι αν «τσακώνονται» για το ποιος θα κρατάει την «μπαγκέτα» της αντιλαϊκής επίθεσης, κυβέρνηση και ΝΔ δεν μπορούν να κρύψουν τη στρατηγική ταύτισή τους, όταν η συζήτηση πάει στα «μεγάλα» και «κρίσιμα» για το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, αν έβλεπε κανείς τις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και του προέδρου της ΝΔ μέσα στη βδομάδα για τη συζήτηση σχετικά με το μέλλον της ΕΕ, θα διέκρινε καθαρά ότι διά της «αντιπαράθεσης», ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει προς την ίδια κατεύθυνση. Ενδεικτικά, ο πρωθυπουργός εστίαζε ανάμεσα σε άλλα στα ζητήματα της «αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης», ώστε η εκάστοτε αστική κυβέρνηση να έχει στα χέρια της την απαραίτητη «ευελιξία» για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΝΔ έλεγε ότι προαπαιτούμενο για να «ξανακαθίσει η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό τραπέζι ως ισότιμος εταίρος, σε αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση» είναι η ακόμα πιο «αποφασιστική» προώθηση των «μεταρρυθμίσεων» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο πρωθυπουργός έβαζε την ανάγκη για «αναβάθμιση του διεθνούς και περιφερειακού ρόλου της ΕΕ και ενίσχυση της αμυντικής της πολιτικής», όταν ο πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς σε συνέδριο του ΕΛΚ έλεγε ότι η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει «μια αντίστοιχη στρατηγική με το σχέδιο Μάρσαλ για τις χώρες που την περιβάλλουν, ιδιαίτερα στο Νότο». Ετσι είναι... Οι «καβγάδες», «καβγάδες» και οι συμπλεύσεις, συμπλεύσεις...

Τι βλέπουν;

 

Κινητικότητα καταγράφεται ξανά το τελευταίο διάστημα στο θέμα του Μεταναστευτικού, με τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές να αυξάνονται και να οξύνονται εκ νέου τα προβλήματα με τον εγκλωβισμό και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα νησιά. Μάλιστα, μαζί με την ένταση του προβλήματος, ξεμύτισαν και τα γνωστά φασιστοειδή, που εκμεταλλεύονται την άθλια κατάσταση για την οποία ευθύνονται κυβέρνηση - ΕΕ και προσπαθούν να δημιουργήσουν ένταση. Αυτό που φαίνεται, πάντως, είναι ότι η κυβέρνηση ανησυχεί και προετοιμάζεται για ακόμα μεγαλύτερη έξαρση του Μεταναστευτικού το επόμενο διάστημα. Μόλις πριν από λίγες μέρες, δημοσιεύματα ανέφεραν ότι η ΕΛ.ΑΣ. αναζητά πλωτά «hot spot», τα οποία διατίθεται να πληρώσει η ΕΕ, ενώ πληθαίνουν και οι παρεμβάσεις για το θέμα από κυβερνητικά στελέχη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Είναι, επομένως, ένα ερώτημα το τι προβλέπουν και δεν το λένε. Μια πιθανή κατάρρευση της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών; Ενταση του Προσφυγικού μπροστά στον νέο γύρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και συγκρούσεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά τη στρατιωτική ήττα του ISIS; Γενικότερες ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή, με υπόβαθρο την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων; Ο,τι και να είναι, ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί και να ανέβει ο βαθμός ετοιμότητας του κινήματος μπροστά στις εξελίξεις.

Νέα «φόρμουλα»

 

Στο ίδιο πάνελ του συνεδρίου του «Economist» στην Αθήνα βρέθηκαν πριν από λίγες μέρες ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζ. Λιου με τον επικεφαλής μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου στην Ελλάδα. Ανάμεσα σε άλλα, συζητήθηκε το ποια θα είναι η συνέχεια, μετά το τυπικό τέλος των μνημονίων, το καλοκαίρι του 2018. Σύμφωνα με τον Τύπο, υπήρξε θετική ανταπόκριση στην πρόταση που κατέθεσε ο μεγαλοεπιχειρηματίας να συμφωνηθεί η εφαρμογή ενός «εθνικού σχεδίου» μεταρρυθμίσεων που θα συνδεθούν με την απομείωση του χρέους και στο οποίο θα συμπαραταχτούν όλες οι φιλοευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι κυβέρνηση. Το σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει κρίσιμους στόχους για το κεφάλαιο, όπως η μείωση των φόρων, μικρότεροι στόχοι για το δημοσιονομικό πλεόνασμα, ιδιωτικοποιήσεις και εφαρμογή του fast track για μεγάλες επενδύσεις. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται και κατατίθενται τέτοιοι σχεδιασμοί. Το σίγουρο είναι ότι τα αστικά επιτελεία αναζητούν διάδοχη κατάσταση σε ό,τι αφορά τη «φόρμουλα» εφαρμογής της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής μετά τη λήξη των μνημονίων. Και είναι άδικο να τους κατηγορήσει κανείς ότι δεν διαθέτουν πλούτο προτάσεων και απόψεων...

Ριζοσπάστης