Ζυγισμένοι - στοιχισμένοι

Το βράδυ της Δευτέρας, την ώρα που κατατέθηκε στη Βουλή η τροπολογία της κυβέρνησης για το ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος, ήταν σε πλήρη εξέλιξη συνεδρίαση της Ολομέλειας, συζητώντας Επίκαιρη Επερώτηση της ΝΔ σχετικά με την ...έλλειψη «στρατηγικής της κυβέρνησης», στο «διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης». Παρ' όλα αυτά, μόνο το ΚΚΕ κατήγγειλε την τροπολογία, μέσω του κοινοβουλευτικού του εκπροσώπου Νίκου Καραθανασόπουλου. Ολα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ενωση Κεντρώων, Ποτάμι και ναζιστική Χρυσή Αυγή, δεν έβγαλαν άχνα, ούτε για τα «μάτια του κόσμου». Την ίδια στάση κράτησαν και όταν όλη την προηγούμενη βδομάδα η κυβέρνηση είχε εξαπολύσει τις δυνάμεις καταστολής ενάντια στους απολυμένους και τους ανέργους της επιχείρησης «Καρυπίδης» (σήμερα «Market In») στα Γιάννενα, στους εστιακούς φοιτητές και εργαζόμενους των εστιών, αλλά και ενάντια σε όσους αντιδρούν στους πλειστηριασμούς. Δεν είναι τυχαίο. Γιατί καλές οι «σφοδρές» αντιπαραθέσεις, οι «υψηλοί» τόνοι και η σκανδαλολογία για ό,τι βάλει ο νους τους, αλλά όταν πάμε στο «διά ταύτα» του κεφαλαίου, εκεί είναι όλοι μαζί ζυγισμένοι - στοιχισμένοι στις στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης, όπως είναι το χτύπημα της απεργίας και της συλλογικής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων.

Πρότυπα

 

Η παρουσία του Αλ. Τσίπρα στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Πορτογαλία αξιοποιήθηκε στο έπακρο για την προβολή του «αριστερού success story» της χώρας αυτής της Ιβηρικής. Αυτό διαφήμισε με διάφορους τρόπους και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέντευξή του στην τοπική εφημερίδα «Diario de Noticias», εκθειάζοντας την κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που στηρίζεται από το Μπλόκο της Αριστεράς και το Πορτογαλικό ΚΚ. Η πραγματικότητα βέβαια είναι ότι το «μοντέλο» αυτό λειτουργεί με επιτυχία για το κεφάλαιο, ενώ ο λαός εξακολουθεί να ζει με μισθούς πείνας και οι όποιες αυξήσεις - ψίχουλα εξανεμίζονται από τη βαριά φορολογία. Επίσης, η πορτογαλική κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη την επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, προχωρά τις ιδιωτικοποιήσεις και εμπλέκει το λαό βαθύτερα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, διαθέτοντας γι' αυτόν το σκοπό την τεράστια βάση στην Οέιρας, για ΝΑΤΟική Ακαδημία. Αυτά βλέπει ο Τσίπρας και ...φουσκώνει από περηφάνια για το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης», με το οποίο προσπαθεί στην Ελλάδα να κάνει συμμέτοχο το λαό στην ευόδωση των σχεδιασμών του κεφαλαίου. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι ο μόνος που θαυμάζει την πορτογαλική κυβέρνηση, αφού και ο ΣΕΒ μνημονεύει τις επιδόσεις της, επειδή - όπως λέει - οι μισθοί των Πορτογάλων εργαζομένων αυξάνονται με πιο αργούς ρυθμούς από ό,τι στην Ελλάδα, παρά τους θετικότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Ο καθένας και τα πρότυπά του...

Απορίες... 

 

Αλλο ένα στέλεχος της περιφέρειας Αττικής, ο αντιπεριφερειάρχης Βόρειου Τομέα Αθηνών, προσπάθησε σε συνέντευξή του να πείσει ότι για τις καταστροφές στη Δυτική Αττική φταίει η κλιματική αλλαγή, που προκαλεί «ακραία καιρικά φαινόμενα» και όχι βέβαια το κράτος και η περιφέρεια, που εφαρμόζουν πολιτική κομμένη και ραμμένη στην κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, με αποτέλεσμα οι λαϊκές ανάγκες σε έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής και αντιπυρικής προστασίας να συνθλίβονται κυριολεκτικά. Πέρα από το γεγονός ότι οι καταστροφές από την τελευταία νεροποντή θα ήταν πολύ λιγότερες, αν υπήρχαν ο αναγκαίος σχεδιασμός και οι υποδομές, το ερώτημα που παραμένει είναι το εξής: Τι είναι αυτό που εμποδίζει το κράτος να σχεδιάσει έγκαιρα την προσαρμογή της αντιπλημμυρικής προστασίας στην «κλιματική αλλαγή», που την ακούμε και την περιμένουμε χρόνια; Κι αν πράγματι αναμένεται αύξηση των έντονων βροχοπτώσεων, «τροπικού χαρακτήρα», όπως λένε, τότε τι περιμένουν κυβέρνηση και περιφέρεια για να πάρουν από τώρα μέτρα, ώστε να γλιτώσουμε από μελλοντικές καταστροφές και θανάτους;

... και απαντήσεις

 

Η απάντηση είναι δεδομένη: Ανθρωποι θα συνεχίσουν να πνίγονται και λαϊκές περιουσίες να καταστρέφονται, όσο το καπιταλιστικό κέρδος αποτελεί κριτήριο στην οργάνωση της οικονομίας, άρα και στον χωροταξικό σχεδιασμό, στην κατασκευή των υποδομών, στην αξιοποίηση της γης. Μόνο ένα κράτος της εργατικής εξουσίας, με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, θα μπορέσει να προσφέρει ουσιαστική προστασία στο λαό από τα φυσικά φαινόμενα, αναπτύσσοντας έγκαιρα όλα τα αναγκαία μέσα και τις υποδομές, ανεξάρτητα από αλλαγές στο κλίμα ή άλλους φυσικούς παράγοντες. Με αυτόν το στόχο χρειάζεται να δεθούν σήμερα οι δίκαιες διεκδικήσεις συνδικάτων και πληγέντων για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης και προστασίας, μετά τη θανατηφόρα νεροποντή.

Ριζοσπάστης