Λίστες

Με διαρροές στον Τύπο, το υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις σχετικά με την απόφαση του ECOFIN στις 23/1/2018 να διαγράψει οκτώ χώρες από την κατηγορία των «μη συνεργάσιμων περιοχών φορολογικής δικαιοδοσίας». Ανάμεσα σ' αυτούς τους φορολογικούς «παραδείσους» ήταν και ο Παναμάς, για τον οποίο η κυβέρνηση έχει πει τα μύρια όσα, κραδαίνοντας τη λίστα με τους Ελληνες φοροφυγάδες που ανακαλύφθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας για τα λεγόμενα «Panama papers». Τώρα, το υπουργείο ισχυρίζεται ότι η εξαίρεση του Παναμά από τη λίστα με τους «ύποπτους» φορολογικούς προορισμούς δεν σημαίνει ότι του δίνεται «άφεση αμαρτιών», αλλά μια ευκαιρία να μην επιστρέψει στη «μαύρη λίστα» της ΕΕ, αν συνεργαστεί με την προώθηση μεταρρυθμίσεων και την ανταλλαγή φορολογικών στοιχείων. Σημειώνουμε ότι η απόφαση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ ήταν ομόφωνη, που σημαίνει ότι την ψήφισε και η ελληνική κυβέρνηση. Οπως και να 'χει, τόσο ο ντόρος που σήκωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τα «Panama papers», όσο και η απόφαση αυτή του ECOFIN, επιβεβαιώνουν την υποκρισία ενός συστήματος όπου η φοροαποφυγή για το κεφάλαιο έρχεται να συμπληρώσει τα φορολογικά και άλλα προνόμια που απολαμβάνει «νόμιμα». Αλλωστε, οι μεγαλύτεροι φορολογικοί «παράδεισοι» βρίσκονται σε κράτη - μέλη της ΕΕ, ενώ οι όποιες υποθέσεις αποκαλύπτονται, συνδέονται τις περισσότερες φορές με ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και καπιταλιστικά κράτη. Μέχρι να επιτευχθεί ξανά κάποιου είδους συμβιβασμός και το χρήμα να συνεχίσει να ...αναπαύεται ανενόχλητο στον έναν ή στον άλλο «παράδεισο».

Εκβιασμοί

 

Το γνώριμο σκηνικό ξαναστήνεται ενόψει της τέταρτης «αξιολόγησης» με τα 88 προαπαιτούμενα που «τρέχει» η κυβέρνηση. Ο μπαξές έχει απ' όλα: Εκβιασμούς, ότι αν δεν προχωρήσουν γρήγορα τα νέα αντιλαϊκά μέτρα δεν θα μπορέσει η κυβέρνηση να σχηματίσει το «μαξιλαράκι» - εγγύηση για φθηνότερο δανεισμό. Αλλά και απειλές, ότι μπορεί να δημιουργηθούν προσκόμματα στη διαδικασία της ρύθμισης του χρέους. Από κοντά και το «επιχείρημα» ότι αν αντιδράσει ο λαός στα νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, αυτά θα «μεταφερθούν» σε ένα τέταρτο μνημόνιο. Αν συνδυάσει κανείς όλα τα παραπάνω με τις δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι «θα είναι καταστροφική η επιστροφή στις κακές συνήθειες», όπως βαφτίζουν τα δικαιώματα που έχασαν οι εργαζόμενοι τα τελευταία 10 χρόνια, το συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι πως οι «αγωνίες» του κεφαλαίου θα μετατρέπονται πάντα σε εκβιασμούς ενάντια στο λαό. Κατά τον ίδιο τρόπο που το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του παρουσιάζουν ως «εθνικό στόχο» τα αναπτυξιακά τους «οράματα», για να σέρνουν το λαό κάτω από ξένες σημαίες, αντίθετες προς τα πραγματικά του συμφέροντα.

Επιτελεία

 

Χυδαία υπονοούμενα για «περίεργες συμπτώσεις» ανάμεσα στο ΚΚΕ και τη ΝΔ, με αφορμή την υπόθεση «Novartis», αφήνει η «Εφημερίδα των Συντακτών», επειδή το ΚΚΕ αποχώρησε από την Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής, καταγγέλλοντας τη διαδικασία και την προσπάθεια να αξιοποιηθεί στα παιχνίδια εντυπώσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και στη ΝΔ. Φαίνεται πως η εφημερίδα δεν μπήκε καν στον κόπο να διαβάσει τη δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ για τους λόγους αποχώρησης από την Επιτροπή. Ούτε άκουσε τίποτα για όσα είπε το Κόμμα τη μέρα που συζητιόταν η συγκρότησή της στην Ολομέλεια της Βουλής. Εκεί, το ΚΚΕ είχε ζητήσει να υπάρξει πλήρης διερεύνηση των στοιχείων, με διεύρυνση μάλιστα των προσώπων και των περιόδων που ελέγχονται και με παρουσία των λεγόμενων «προστατευόμενων μαρτύρων», που θα κατέθεταν κανονικά. Είχε ξεκαθαρίσει ταυτόχρονα ότι δεν θα δώσει άλλοθι στους ψευτοκαβγάδες ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ για το ποιος είναι λιγότερο διεφθαρμένος, ποιος εφάρμοσε καλύτερα την αντιλαϊκή πολιτική και στο χώρο της Υγείας κ.λπ. Η σύγκληση της Επιτροπής, από τις πρώτες κιόλας συνεδριάσεις, έδειξε ότι κινείται σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση, όποτε το ΚΚΕ ανακοίνωσε την αποχώρησή του. Ολα αυτά βέβαια είναι «ψιλά γράμματα» για την «Εφημερίδα των Συντακτών», που συγκαταλέγεται στο προπαγανδιστικό επιτελείο της κυβέρνησης και προσπαθεί από τη μια να συντηρεί τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, που μοιράζονται την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική, κι από την άλλη να θολώνει με συκοφαντίες την καθαρή θέση του ΚΚΕ.

Ξόρκια

 

Με αφορμή τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης, που συμπληρώθηκαν το 1917, και λίγο μετά την άγρια καπιταλιστική κρίση, όλο και πιο συχνά ξεπηδούν αφιερώματα, «ντοκιμαντέρ» και δημοσιεύματα αντικομμουνιστικού περιεχομένου. Σε αυτήν τη χωρία περιλαμβάνεται και η ταινία «Ο θάνατος του Στάλιν», που προβάλλεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους και με την οποία ασχοληθήκαμε ξανά σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας. Πρόκειται για ένα «πόνημα» εμπνευσμένο από την πιο μαύρη αντισοβιετική ρητορεία της ψυχροπολεμικής περιόδου. Χιλιοειπωμένα κλισέ, άγαρμπη προπαγάνδα και ανιστόρητες ανακρίβειες παρελαύνουν στην οθόνη για ένα δίωρο περίπου. Γιατί όμως μετά από κοντά 65 χρόνια, η περίοδος αυτή της ιστορίας του πρώτου εργατικού κράτους και ο ίδιος ο Στάλιν συνεχίζουν να συγκεντρώνουν τα βέλη της αστικής πολεμικής και προπαγάνδας, στην οποία επιστρατεύουν και την τέχνη; Η απάντηση είναι πασιφανής: Επειδή τη συγκεκριμένη περίοδο η ΕΣΣΔ έκανε σημαντικά βήματα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση και ταυτόχρονα κατάφερε να συντρίψει το φασισμό. Κι αυτά δεν της τα συγχωρούν οι αστοί, όχι για να διαγράψουν μόνο το παρελθόν που τους στοιχειώνει, αλλά κυρίως για να ξορκίσουν το μέλλον που τους ανησυχεί και τους φοβίζει, ξέροντας ότι το πισωγύρισμα είναι προσωρινό και ότι οι λαοί αργά ή γρήγορα θα βρουν ξανά με την πάλη τους την πραγματική διέξοδο από το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, που σάπισε και παράγει μόνο εκμετάλλευση, φτώχεια, πόλεμο και προσφυγιά.

Ριζοσπάστης