Συγκοινωνούντα δοχεία επιχειρηματικά σχέδια και εμπλοκή

Ο Τζ. Πάιατ στο πρόσφατο συνέδριο για την Ενέργεια

Μια «γλαφυρή» εικόνα για το πώς η όλο και πιο βαθιά εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς - με επίδικο τον έλεγχο πηγών και δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων - αποτελεί την «άλλη όψη» των αντεργατικών μέτρων για την «αναζωογόνηση» της καπιταλιστικής οικονομίας έδωσε τις προηγούμενες μέρες ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζ. Πάιατ, με τις παρεμβάσεις του σε συγκέντρωση αποφοίτων αμερικανικών πανεπιστημίων στη Θεσσαλονίκη, καθώς και σε διεθνές ενεργειακό συνέδριο στην Αθήνα με τίτλο «Ενεργειακή Μετάβαση - Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Προοπτικές».

Αλλωστε, η αποστροφή του ότι «η οικονομική επιτυχία της Ελλάδας θα εξαρτηθεί, σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο από τις πράξεις που κάνετε εδώ, αλλά από την οικονομική ευρωστία της ευρύτερης γειτονιάς» δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το πώς οι στόχοι της αστικής τάξης για τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» της στην περιοχή και τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο περνάνε μέσα από την υπηρέτηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών και τους ρόλους σημαιοφόρου που επιζητεί η κυβέρνηση σε αυτούς.


Πολύ περισσότερο αν στην επισήμανση αυτή προσθέσει κανείς και τις παραπέρα «διευκρινίσεις» ότι «οι ΗΠΑ και η Ελλάδα μοιράζονται την κοινή δέσμευση στην ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων στους ευρωπαϊκούς θεσμούς - ένας στόχος που εξυπηρετεί τα αμοιβαία συμφέροντα ασφάλειάς μας. Εχοντας όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ θα κάνει τη συμμαχία δυνατότερη και την περιοχή πιο σταθερή», καθώς και ότι «η ανάπτυξη των περιφερειακών δρόμων, του σιδηρόδρομου, των ενεργειακών διασυνδέσεων, θα ωφελήσει την Ελλάδα και θα φέρει την ευρύτερη περιοχή πιο κοντά».

Σε «σημείο καμπής» οι ανταγωνισμοί για την Ενέργεια...

 

Και στις δύο ομιλίες το βασικό κομμάτι στο «μενού» αποτέλεσαν τα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή σε αντιπαράθεση με αυτά της Ρωσίας, που «χρησιμοποιεί την Ενέργεια και την ενεργειακή εξάρτηση των χωρών - πελατών της σαν όπλο».

«Η ΕΕ το έχει καταλάβει και οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να υποστηρίξουν την ενεργειακή ατζέντα της Ευρώπης», συμπλήρωσε, παραπέμποντας στα σχετικά ευρωενωσιακά σχέδια για «διαφοροποίηση» των πηγών Ενέργειας, σχέδια που βέβαια διαθλώνται μέσα από το «καλειδοσκόπιο» των διαφορετικών συμφερόντων των καπιταλιστικών κρατών που συγκροτούν την ιμπεριαλιστική ένωση.

Ξεχωριστή σημασία από αυτήν την άποψη έχει και η ονομαστική αναφορά στα σχέδια που οι ΗΠΑ «δεν επιθυμούν» να δουν να υλοποιούνται: Στον «Turkish Stream» (αγωγό ρωσικού φυσικού αερίου προς τη Νότια Ευρώπη μέσω Τουρκίας) και πολύ περισσότερο στον «Nordstream 2», τον αγωγό που θα συνδέσει τη Ρωσία με τη Γερμανία, «σχέδιο στο οποίο οι ΗΠΑ έχουν αντιταχθεί και που θα υπονομεύσει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και κατ' επέκταση των ΗΠΑ... Θα διαιρέσει την Ευρώπη και θα ισχυροποιήσει τη δυνατότητα της Ρωσίας να χρησιμοποιεί τις ενεργειακές της πηγές για πολιτικό εξαναγκασμό».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και ως «αντίμετρα» στη ρωσική στρατηγική, ο πρέσβης κωδικοποίησε τις προτεραιότητες της στρατηγικής των ΗΠΑ για «διαφοροποίηση του τύπου καυσίμου, των οδών διέλευσης και των τρόπων παράδοσης», πτυχές που, όπως είπε, καθεμιά παρέχει «επιχειρηματικές ευκαιρίες» και στις οποίες θα δοθεί προτεραιότητα για υλοποίηση «τους αμέσως επόμενους μήνες».

«Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα είναι σε ένα σημείο καμπής σε ό,τι αφορά την εδραίωσή της ως βασικού ευρωπαϊκού ενεργειακού κόμβου», σημείωσε ο πρέσβης, διευκρινίζοντας ότι ο αυξημένος ρόλος της ως «πυλώνα σταθερότητας» και ενεργειακού κόμβου για την Ευρώπη είναι βασικός στόχος των ΗΠΑ για τη χώρα, αλλά και αποτέλεσμα της μακροχρόνιας στρατηγικής τους στην περιοχή, στρατηγική που «εδώ και πολλές δεκαετίες» έχει στο κέντρο της τη «γεωστρατηγική σημασία» της Ελλάδας.

Χαιρέτισε εξάλλου το γεγονός ότι οι βασικές αστικές πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα συμπλέουν στρατηγικά μεταξύ τους αλλά και με τις ΗΠΑ στην υλοποίηση του στόχου για την Ελλάδα ως γεωστρατηγικό κόμβο Ενέργειας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εξειδικεύοντας τα βασικά σχέδια «που θα επιταχύνουν το κοινό όραμα που μοιράζονται η ελληνική και η αμερικανική κυβέρνηση να δουν την Ελλάδα να αναπτύσσεται ως ενεργειακός κόμβος», ο πρέσβης σημείωσε:

-- Τον αγωγό TAP, «που θα φέρει νέες πηγές Ενέργειας στην Ελλάδα και την Ευρώπη, βοηθώντας να δημιουργηθεί πρόσθετη ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή».

-- Τον διασυνδετήριο αγωγό Ελλάδας - Βουλγαρίας, «που θα φέρει νέες, μη ρωσικές πηγές φυσικού αερίου στη Βουλγαρία».

-- Την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και υγροποίησης LNG στην Αλεξανδρούπολη, «που θα δημιουργήσει άλλο ένα σημείο εισόδου του LNG στο ευρωπαϊκό δίκτυο φυσικού αερίου, και ελπίζουμε ότι οι δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης θα συνειδητοποιηθούν και η Ελλάδα θα αρχίσει σύντομα να εισάγει αμερικανικό LNG», αναφορά στα όσα δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας πέρυσι τον Οκτώβρη στην επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, όταν παρείχε διαβεβαιώσεις στην κυβέρνηση Τραμπ ότι «η Ελλάδα θα γινόταν ο τρίτος κατά σειρά εισαγωγέας αμερικανικού LNG».

-- Την ανάπτυξη των χώρων αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Καβάλα, που «θα δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, όπου η Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να αναδυθεί ως κόμβος εμπορίου φυσικού αερίου».

-- Τα σχέδια που προχωράνε στον τομέα των υδρογονανθράκων και «στις ΑΠΕ, όπου τελευταία έχουμε αυξανόμενο ενδιαφέρον από μεγάλες αμερικανικές εταιρείες, όπως η "General Electric"».

...και «επενδυτικές ευκαιρίες» στο έδαφος των αναδιαρθρώσεων

 

Την ίδια ώρα, ο Αμερικανός πρέσβης σημείωνε τα σχέδια για την παρουσία του στη φετινή ΔΕΘ, όπου οι ΗΠΑ είναι η «τιμώμενη χώρα», και την πρόθεση η αμερικανική παρουσία να είναι «όχι ένα στιγμιαίο γεγονός, αλλά περισσότερο ένα εφαλτήριο στην ανανεωμένη αμερικανική δέσμευση σε αυτό το μέρος της Ελλάδας» και στο στήσιμο σχετικών «δικτύων» και «δεσμών». Εφερνε γι' αυτό παραδείγματα, πέρα από την Ενέργεια, τους τομείς της αγροδιατροφής, του Φαρμάκου, των κατασκευών, των τηλεπικοινωνιών και ευρύτερα της τεχνολογίας, της εκπαίδευσης και των «υψηλά ανταγωνιστικών start-up, με καινοτόμες ιδέες, που αξιοποιούν το πλεονέκτημα του ισχυρού ανθρώπινου "κεφαλαίου" που έχει η Ελλάδα».

Υπογράμμιζε εξάλλου ότι «η ΔΕΘ θα σηματοδοτήσει επίσης το τέλος του τρίτου προγράμματος διάσωσης και την ουσιαστική πρόοδο που η Ελλάδα έχει κάνει στη μεταρρύθμιση της οικονομίας της», στις αντεργατικές ανατροπές δηλαδή και τις υπόλοιπες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που αποτελούν άλλωστε και τη βάση για «τη νέα ματιά που ρίχνουν οι Αμερικανοί επενδυτές στην Ελλάδα. Είτε πρόκειται για το ενδιαφέρον για το ναυπηγείο στη Σύρο, όπου η διαδικασία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και η ΟΝΕΧ έχει ήδη επανεκκινήσει τις εργασίες, είτε το αμερικανικό ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και τις σχετιζόμενες με αυτό τουριστικές υπηρεσίες, μεγάλοι Αμερικανοί επενδυτές και επιχειρήσεις αναζητούν τρόπους για να συνεργαστούν με ελληνικές επιχειρήσεις, γιατί βλέπουν πραγματική αξία εδώ».

Ξεκαθάριζε τέλος πως το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων «βρίσκεται στην κορυφή της λίστας» των αμερικανικών εταιρειών στην αναζήτησή τους για νέα πεδία κερδοφορίας, «ευχόμενος» ιδιωτικοποιήσεις όπως αυτές του Ελληνικού να «τρέξουν» γρηγορότερα, καταγγέλλοντας για μια ακόμα φορά τη «διαφάνεια» σε ό,τι αφορά το πέρασμα του ΟΛΘ στη ρωσική και γερμανική κοινοπραξία, και σημειώνοντας ότι «η επερχόμενη ιδιωτικοποίηση άλλων λιμανιών στην περιοχή - της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας - παρουσιάζει νέες ευκαιρίες για τη βιομηχανική και γεωργική ανάπτυξη. Εχω δει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ιδίοις όμμασι και γνωρίζω ότι μπορεί να υπηρετήσει ως ένα στρατηγικό σημείο διαμετακόμισης».

Γ. Θ.

 

Ριζοσπάστης