Χάσμα

Κακοστημένη παράσταση θυμίζει η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για το ποιος έχει τάχα τη μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία, όπως τη μετράνε στα επιδόματα πτωχοκομείου που σχεδιάζουν για τους εξαθλιωμένους που αφήνει πίσω της η αντιλαϊκή πολιτική, την οποία από κοινού υπηρετούν. Το «καβγαδάκι» μάλιστα έχει και άλλη χάρη, αν κανείς σκεφτεί ότι γίνεται λίγες μέρες αφότου ο γγ του ΟΟΣΑ έδωσε στον πρωθυπουργό την έκθεση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, μαζί με την παρότρυνση για «μεταρρυθμίσεις και πάλι μεταρρυθμίσεις», δηλαδή μέτρα και πάλι μέτρα. Τι συστήνει εκεί ο ΟΟΣΑ; Νέες «εξοικονομήσεις δαπανών» στα προγράμματα κοινωνικής προστασίας με βάση τις συστάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, «ενοποίηση των κατακερματισμένων προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας», των οικογενειακών παροχών και του επιδόματος θέρμανσης, όλα όσα σε προηγούμενη φάση ρίχτηκαν σαν «τυράκι» για να κοπούν δικαιώματα δεκαετιών. Και επιπλέον μάζεμα όλων αυτών προς τα κάτω, με «πλήρη εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος». Ακριβώς από το ίδιο σκονάκι λοιπόν διαβάζουν τόσο η κυβέρνηση, όσο και η ΝΔ. Αν συνυπολογίσει κανείς και ότι η «πλειοδοσία» της τάχα «κοινωνικής ευαισθησίας» γίνεται πάνω στην κοινή τους παραδοχή ότι τα ψίχουλα στους εξαθλιωμένους θα είναι σε άμεση συνάρτηση με τις «επιδόσεις» της καπιταλιστικής οικονομίας, ότι δηλαδή η αιτία του προβλήματος μπορεί να γίνει «γιατρειά», τότε το «χάσμα» ανάμεσα στους δύο είναι ολοφάνερο...

Φούμαρα

 

«Τα σύνορα που υπερασπίζεστε είναι και σύνορα της ΕΕ», επανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας την Πέμπτη στην 130 Σμηναρχία Μάχης στη Λήμνο. Και λίγο μετά επικαλέστηκε το πρόγραμμα αναβάθμισης των πολεμικών αεροσκαφών «F16», που, όπως έχει επισημανθεί από την αμερικανική κυβέρνηση, συμβάλλει στην «επίτευξη στόχων εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ»... Κάπως έτσι χτίζει η κυβέρνηση το «αφήγημα» της Ελλάδας - νησίδας σταθερότητας. Εμπλέκοντας το λαό, τη χώρα, τις Ενοπλες Δυνάμεις στους σχεδιασμούς ιμπεριαλιστικών οργανισμών που έχουν στο DNA τους την αποσταθεροποίηση, τις πολεμικές επιχειρήσεις, την εξόντωση λαών. Το γεγονός εξάλλου ότι αυτά τα είπε ο πρωθυπουργός στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων είναι διπλά προκλητικό. Γιατί οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις, που υποτίθεται ότι θωρακίζουν τα σύνορα της χώρας, όπως το ΝΑΤΟ, θεωρούν το Αιγαίο «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο», αφού Ελλάδα και Τουρκία θεωρούνται «συμμαχικές δυνάμεις». Αλλωστε, αυτά τα «ευρωπαϊκά σύνορα» είναι που έχουν γίνει «σουρωτήρι» από τα πολεμικά αεροσκάφη και πλοία της Τουρκίας. Επομένως, τα φούμαρα που πουλάει δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια: Οσο περισσότερο η κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τόσο περισσότερο εκτίθεται ο λαός σε επικίνδυνα παζάρια γύρω από σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα. Τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι τα «ευρωπαϊκά σύνορα» είναι ένα ακόμα παραμύθι για τον εφησυχασμό και την παραίτηση από την πάλη για την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Ξόρκια

 

Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για όσα καταγράφει η πρόταση της Κομισιόν σχετικά με το νέο «Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο», τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το 2021 - 2027 που ανακοίνωσε ο Ζ. - Κ. Γιούνκερ την Τετάρτη. Σίγουρα, πάντως, όπως δείχνουν και τα «όργανα» που άρχισαν άμα τη εμφανίσει του, ένα από τα στοιχεία που ξεχωρίζουν είναι οι τεράστιες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, όσο και σε αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως και οι αντιφάσεις της καπιταλιστικής οικονομίας που ξεχειλίζουν από παντού και αποτυπώνονται στα βασικά χαρακτηριστικά του προϋπολογισμού. Στο πλαίσιο άλλωστε αυτών των αντιθέσεων και αντιφάσεων εντάσσονται και τα δύο νέα στοιχεία του προϋπολογισμού: Το «πρόγραμμα στήριξης των μεταρρυθμίσεων», που δίνει ένα σκασμό λεφτά στους επιχειρηματικούς ομίλους και λειτουργεί σαν «τυράκι» για την προώθηση «μεταρρυθμίσεων» που θωρακίζουν την κερδοφορία τους, αλλά και σαν «μοχλός» που θα ανοίξει κι άλλο την ψαλίδα ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη που τη συγκροτούν. Και ο μηχανισμός «σταθεροποίησης επενδύσεων σε περιόδους ασύμμετρων κλυδωνισμών», που εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεται ότι δεν αργεί ο νέος κύκλος της επόμενης καπιταλιστικής κρίσης και γι' αυτό παίρνει τα μέτρα του. Τι δείχνουν όλα αυτά; Οτι όσα ξόρκια και ασφαλιστικές δικλίδες κι αν επιστρατεύσουν, οι αντιθέσεις και οι αντιφάσεις του σάπιου συστήματος είναι αγιάτρευτες και βάζουν τους λαούς όλο και πιο βαθιά στη «μαύρη τρύπα» των ανταγωνισμών. Μέχρι οι λαοί να αποφασίσουν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.

Ανωτερότητα

 

Αλλη μια επιβεβαίωση της ανωτερότητας του σοσιαλισμού στην πρώην ΕΣΣΔ προκύπτει από το γεγονός ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης (για τους άνδρες 60 και για τις γυναίκες 55) διατηρούνταν από τα πρώτα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, και συγκεκριμένα το 1930, έως σήμερα. Η σημερινή αστική κυβέρνηση, όμως, υπηρετώντας τις ανάγκες του κεφαλαίου, ετοιμάζεται να τα ανεβάσει σε 65 και 60 αντίστοιχα. Αυτό δηλαδή που ήταν εφικτό το 1930, σήμερα, το 2018, θεωρείται «ασύμφορο» και η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης ...δικαιολογείται είτε από το «προσδόκιμο ζωής», είτε από «τη βιωσιμότητα των Ταμείων», όπως και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι στην ΕΣΣΔ υπήρχε εργατικό κράτος που βελτίωνε τη ζωή των εργατών, ενώ στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία κριτήριο είναι τα κέρδη του κεφαλαίου, από το ξεζούμισμα των παραγωγών όλου του κοινωνικού πλούτου.

Ριζοσπάστης