Στο μάτι του κυκλώνα

 

Από την τετραμερή σύνοδο συνεργασίας στο Βελιγράδι

Πηγή: Eurokinissi

Χρονιά «μεγάλης αναβάθμισης του διεθνούς κύρους και του ρόλου της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό και διεθνές στερέωμα» χαρακτήρισε το 2019 ο πρωθυπουργός στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του.

Έδωσε και μ' αυτόν τον τρόπο το στίγμα της ενεργότερης εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, που μόνο περιπέτειες και κινδύνους προμηνύουν για το λαό.

Ξεχώρισε μάλιστα το ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια, όπου με την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών και τις άλλες «πρωτοβουλίες», στο πλαίσιο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», αναδεικνύεται τάχα σε «δύναμη σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας».

Είναι κοροϊδία και πρόκληση για το λαό να ακούγονται αυτά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την ώρα που στα Βαλκάνια γίνεται το «μάλε βράσε».


Ο σχεδιασμός ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όπου συμμετέχει ενεργά η Ελλάδα, αναπτύσσεται ανταγωνιστικά προς τα συμφέροντα άλλων δυνάμεων, κυρίως της Ρωσίας, κρατώντας αναμμένο το φιτίλι στην «πυριτιδαποθήκη» των Βαλκανίων.

Μια ματιά στο πώς διαμορφώνεται ο χάρτης των Βαλκανίων αυτήν τη στιγμή είναι αποκαλυπτική. Ελλάδα και ΠΓΔΜ ετοιμάζονται να επικυρώσουν τη συμφωνία των Πρεσπών, βασικό «κεφάλαιο» του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στα Βαλκάνια.

Πέρα από το γεγονός ότι η συμφωνία υπηρετεί την ενίσχυση της ΝΑΤΟικής παρουσίας στην περιοχή και την ανακοπή της ρωσικής επιρροής, παραμένει σ' αυτήν το σπέρμα του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού, όπως δείχνει και η αντιπαράθεση περί «μακεδονικής» ιθαγένειας και γλώσσας. Αντιδράσεις για τη συμφωνία υπάρχουν και στη Βουλγαρία.

Αλβανία και Κόσσοβο ετοιμάζονται να καταργήσουν τα μεταξύ τους σύνορα, ενώ εξελίσσεται η διαπραγμάτευση Σερβίας - Κοσσόβου, με σενάρια ακόμα και για ανταλλαγή εδαφών, που ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» και για άλλες αλλαγές συνόρων στη Βαλκανική.

Οι πιέσεις στη Σερβία από ΗΠΑ - ΕΕ ώστε να συμφωνήσει σε διευθετήσεις αναγνώρισης του Κοσσόβου αυξάνονται, με ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας, την ώρα που το προτεκτοράτο εξοπλίζεται από τις ΗΠΑ και οργανώνει δικό του στρατό, κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα.

Η Σερβία αποτελεί βασικό «κρίκο» και ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» στο αμερικανοΝΑΤΟικό σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας, λόγω των στενών οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων που διατηρούν οι δύο χώρες.

Η κυβέρνηση Ράμα προωθεί μεθοδικά το σχέδιο της «Μεγάλης Αλβανίας», με την ανοχή αν όχι την ενθάρρυνση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ενώ αναβαθμίζει διαρκώς τις σχέσεις της και με την Τουρκία.

Τους ανταγωνισμούς περιπλέκουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα ευρωπαϊκών κρατών, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, που διεκδικούν αυξημένο ρόλο για τα μονοπώλιά τους στα Βαλκάνια.

Αλλά και ο σχεδιασμός της Κίνας να καταστήσει την περιοχή «γέφυρα» για τη μεταφορά εμπορευμάτων και κεφαλαίων προς την Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Μέσα σ' αυτόν τον ορυμαγδό συγκρουόμενων συμφερόντων και ανταγωνισμών, η ελληνική κυβέρνηση διαφημίζει τις «αποστολές» που αναλαμβάνει για λογαριασμό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών.

Αναβαθμίζει το ρόλο της χώρας ως πολεμικού ορμητηρίου των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, με νέες βάσεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Λάρισα και αλλού.

Πρωταγωνιστεί στα ενεργειακά σχέδια περιορισμού της ρωσικής επιρροής στην Ευρώπη, με διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών, μεταξύ άλλων και με την εισαγωγή αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά, με την ανάπτυξη υποδομών στη Βόρεια Ελλάδα.

Με τα τριμερή και τετραμερή σχήματα όπου συμμετέχει, επιβεβαιώνει τον τίτλο του «γεωπολιτικού μεντεσέ» που της απένειμαν οι ΗΠΑ για τα συμφέροντά τους στην περιοχή, εξαντλώντας κάθε μέσο ώστε να προχωρήσει ο ευρωατλαντικός σχεδιασμός.

Για τη συνέχιση και ένταση αυτής της επικίνδυνης πολιτικής δεσμεύεται ο πρωθυπουργός στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, απευθυνόμενος στην αστική τάξη, τα συμφέροντα της οποίας συνδέονται άμεσα με την επιτάχυνση και επικράτηση του σχεδίου ΗΠΑ - ΝΑΤΟ έναντι των ανταγωνιστών τους.

Η πολιτική αυτή, όμως, βάζει την Ελλάδα στο μάτι του κυκλώνα που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και την καθιστούν «μαγνήτη» κινδύνων για τον ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς.

Γι' αυτό, δεν επιτρέπεται καμία επανάπαυση. Το 2019 να αποτελέσει χρονιά ενίσχυσης των αγώνων του λαού ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, για την πραγματική φιλία και συνεργασία των λαών, ενάντια στο σάπιο σύστημα που παράγει εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 3 Γενάρη 2019.

902gr