Copyright 2017 The Associated
|
Ενα σκηνικό για το οποίο οι
εργαζόμενοι μπορούν να είναι σίγουροι ότι θα συνεχιστεί και μετά τις
εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, είτε του
«προοδευτικού πόλου» που προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε των «τολμηρών
μεταρρυθμίσεων» που προπαγανδίζει η ΝΔ. Και με βάση αυτή την
πραγματικότητα πρέπει να αναλογιστεί ο λαός ότι αυτό που τον συμφέρει
δεν είναι ο εγκλωβισμός του στα κάλπικα διλήμματα, αλλά η αποφασιστική
απόρριψή τους.
Αλλωστε,
στα «συμφωνηθέντα», στο 3ο μνημόνιο και σε όλα τα προηγούμενα, που είτε
ψήφισαν είτε εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, σήμερα συγκλίνουν τόσο ο
ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα του κεφαλαίου. Είναι
χαρακτηριστικό ότι για όσα βασανίζουν τους εργαζόμενους, υπάρχει ταύτιση
μεταξύ τους, ότι οι δικομματικοί τους καβγάδες δεν έχουν να κάνουν με
την ανακούφιση του λαού, με την αποκατάσταση των απωλειών του. Συμφωνούν
π.χ. στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, με στόχευση την πλήρη
διάλυση της όποιας προστασίας είχε απομείνει για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Συμφωνούν στην ακόμα πιο αποφασιστική προώθηση της «ευελιξίας» στην
αγορά εργασίας, που σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, παραμένει σε
«χαμηλά επίπεδα», κι ας είναι η πλειοψηφία των νέων θέσεων εργασίας
ορισμένου χρόνου και μερικής απασχόλησης, με μισθούς πείνας. Συμφωνούν
στη «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», που φέρνει την κλιμάκωση της
αφαίμαξης για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Το κυριότερο; Συμπλέουν στις κάθε είδους διευκολύνσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο, που ειδικά τις τελευταίες δέκα μέρες τις έφεραν μαζεμένες. Και αν κρίνουμε από τις δεσμεύσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, το διαγκωνισμό μεταξύ τους για το ποιος είναι εγγυητής της επιχειρηματικότητας, αλλά και από τις συστάσεις των «θεσμών» για νέα επενδυτικά κίνητρα, το μόνο σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα του ποιος θα βρεθεί στο τιμόνι της κυβερνητικής εξουσίας την επόμενη μέρα, αυτά τα δωράκια θα γίνουν ακόμα περισσότερα και ο λαός θα φορτώνεται τα «δημοσιονομικά αποτελέσματά» τους.
Αυτή η σύμπλευση στους αντιλαϊκούς στόχους, που εκτείνεται όχι απλά στα επόμενα χρόνια αλλά στις επόμενες δεκαετίες, πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Γιατί αυτό που σήμερα πρέπει να απασχολεί το λαό δεν είναι ποιος θα κάτσει στη θέση του «χαλίφη» για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια πολιτική, αλλά πώς θα μεγαλώσουν τα εμπόδια, πώς θα οργανωθεί καλύτερα η «λαϊκή αντιπολίτευση», πώς θα μεγαλώσει η πίεση, είτε συνεχίσει να κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε τον διαδεχθεί η ΝΔ. Κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου σε όλες τις κάλπες που θα στηθούν, ώστε παντού, με ισχυρό το ΚΚΕ, να μεγαλώνουν τα εμπόδια που μπορεί να βάλει ο λαός στο τσάκισμα των δικαιωμάτων του. Και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, για να είναι περισσότεροι οι εκλεγμένοι που διεκδικούν μαζί με το λαό, και στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές όποτε γίνουν, για να δυναμώσει αυτή η σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική.
Αυτό
που κρίνεται για τους εργαζόμενους δεν είναι το ποιος θα αναλάβει να
διεκπεραιώσει τις νέες ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις στην περιοχή, το
ποια θα είναι εκείνη η κυβέρνηση την «επόμενη μέρα» που θα απολαμβάνει
τα συχαρίκια του γγ του ΝΑΤΟ επειδή είναι από τις πιο συνεπείς στις
υποχρεώσεις της, ούτε το αν ο ΣΥΡΙΖΑ ή η ΝΔ θα διατηρήσουν τη χώρα στην
«ελίτ» του ΝΑΤΟ.
Αυτό που κρίνεται σήμερα για το λαό είναι το πώς θα ενισχυθεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη, ο αγώνας ενάντια στη μετατροπή της χώρας σε «μεντεσέ» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, ένας σχεδιασμός που δεν υπηρετείται μόνο από τις κυβερνήσεις, αλλά και από τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές που στηρίζονται από τα κόμματα του κεφαλαίου. Οι τεμενάδες που κάνουν δήμαρχοι και περιφερειάρχες στους φονιάδες των λαών που στρατοπεδεύουν σε λιμάνια και αεροδρόμια, όπως στην Αλεξανδρούπολη και τη Δυτική Ελλάδα, στη Θεσσαλία και την Κρήτη, καθιστώντας τις υποδομές αυτές «μαγνήτη» κινδύνων για το λαό και τη χώρα, αποτελούν κριτήριο για τους εργαζόμενους. Και πρέπει να καταψηφιστούν όλοι οι «πρόθυμοι» που στρώνουν τα κόκκινα χαλιά στους ιμπεριαλιστές, να ενισχυθεί το ρεύμα της αμφισβήτησης αυτών των σχεδιασμών, να ενταθούν η επαγρύπνηση, η αλληλεγγύη στους γειτονικούς λαούς.
Τη βδομάδα που πέρασε, με αφορμή την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της διαδικασίας γύρω από τη συνταγματική αναθεώρηση, ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο το άγχος των αστικών κομμάτων για τη θωράκιση του πολιτικού τους συστήματος, για να γίνει πιο ικανό στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, για να υλοποιούν οι κυβερνήσεις απρόσκοπτα το έργο τους. Γι' αυτό, όλοι μαζί, με τον έναν να «κόβει» και τον άλλο να «ράβει», έδειχναν την ανάγκη να εξασφαλίζεται η «συναίνεση», η «κυβερνητική σταθερότητα», για να υλοποιούνται καθήκοντα όπως αυτά που περιγράψαμε παραπάνω. Ομως για το λαό δεν μπορεί να είναι κριτήριο ψήφου το ποιο κόμμα είναι πρόθυμο να συνεργαστεί ή να στηρίξει μια κυβέρνηση που υπηρετεί αυτήν την πολιτική. Αλλά ποιο κόμμα αντιστέκεται, παίρνει θέσεις με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Το μεγάλο στοίχημα για το λαό δεν είναι το αν θα έχει απέναντί του ένα στιβαρό πολιτικό σύστημα, ισχυρές κυβερνήσεις που θα περνούν με ευκολία τα βάρβαρα μέτρα σε βάρος του, αλλά με την ψήφο και τη δράση του να δυσκολέψει αυτήν την αντιλαϊκή «σταθερότητα», σε συνδυασμό με ένα όσο γίνεται πιο ισχυρό ΚΚΕ, ώστε να δυναμώνουν οι εργατικοί αγώνες που μπορούν να δώσουν θετικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της ανάκτησης απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι, να ενταθεί η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Η
ενίσχυση του ΚΚΕ παντού θα είναι η πραγματική προοδευτική απάντηση του
λαού στα ακροδεξιά μορφώματα, στις φασιστοσυμμορίες, που ξεπλένονται
γενικά από το σύστημα και με τη συμβολή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα
προηγούμενα χρόνια, που σήμερα σηκώνει τον κίνδυνο της ακροδεξιάς
παρόλο που συνεργάστηκε μαζί της στην ίδια κυβέρνηση, για να στήσει ένα
νέο κάλπικο για το λαό δίλημμα. Να σταλεί το μήνυμα ότι αντίπαλο δέος
στους φασίστες εγκληματίες, στην ξενοφοβία και το ρατσισμό δεν μπορούν
να είναι οι υπηρέτες της βάρβαρης πολιτικής που τους γεννά. Και αυτό το
μήνυμα πρέπει να φτάσει ακόμα πιο πλατιά, μαζί με το κάλεσμα της
απομόνωσης των φασιστών, που για μια ακόμα φορά με το μακελειό στη Ν.
Ζηλανδία αποδείχτηκε ότι είναι εξ ορισμού εγκληματίες, αφού εγκληματική
είναι η ιδεολογία που υπερασπίζονται, το σύστημα που υπηρετούν.
Μόνο η ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να δώσει αποφασιστικό χτύπημα στο φασισμό, στην ακροδεξιά, γκρεμίζοντας τη Χρυσή Αυγή από την τρίτη θέση. Κι αυτό είναι άλλο ένα κριτήριο για το λαό και τη νεολαία, για κάθε άνθρωπο, εργαζόμενο καλής θέλησης, που νιώθει αριστερός, προοδευτικός, που ανησυχεί για την ανάπτυξη του κινήματος, που θέλει να είναι δυνατός ο λαός την επόμενη μέρα.
Ριζοσπάστης Σάββατο 16 Μάρτη 2019 - Κυριακή 17 Μάρτη 2019
Σύμπλευση στις κάθε είδους διευκολύνσεις προς το κεφάλαιο
Το κυριότερο; Συμπλέουν στις κάθε είδους διευκολύνσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο, που ειδικά τις τελευταίες δέκα μέρες τις έφεραν μαζεμένες. Και αν κρίνουμε από τις δεσμεύσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, το διαγκωνισμό μεταξύ τους για το ποιος είναι εγγυητής της επιχειρηματικότητας, αλλά και από τις συστάσεις των «θεσμών» για νέα επενδυτικά κίνητρα, το μόνο σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα του ποιος θα βρεθεί στο τιμόνι της κυβερνητικής εξουσίας την επόμενη μέρα, αυτά τα δωράκια θα γίνουν ακόμα περισσότερα και ο λαός θα φορτώνεται τα «δημοσιονομικά αποτελέσματά» τους.
Αυτή η σύμπλευση στους αντιλαϊκούς στόχους, που εκτείνεται όχι απλά στα επόμενα χρόνια αλλά στις επόμενες δεκαετίες, πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Γιατί αυτό που σήμερα πρέπει να απασχολεί το λαό δεν είναι ποιος θα κάτσει στη θέση του «χαλίφη» για να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια πολιτική, αλλά πώς θα μεγαλώσουν τα εμπόδια, πώς θα οργανωθεί καλύτερα η «λαϊκή αντιπολίτευση», πώς θα μεγαλώσει η πίεση, είτε συνεχίσει να κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε τον διαδεχθεί η ΝΔ. Κι αυτό πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου σε όλες τις κάλπες που θα στηθούν, ώστε παντού, με ισχυρό το ΚΚΕ, να μεγαλώνουν τα εμπόδια που μπορεί να βάλει ο λαός στο τσάκισμα των δικαιωμάτων του. Και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, για να είναι περισσότεροι οι εκλεγμένοι που διεκδικούν μαζί με το λαό, και στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές όποτε γίνουν, για να δυναμώσει αυτή η σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική.
Αυτό που κρίνεται είναι η ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης
Αυτό που κρίνεται σήμερα για το λαό είναι το πώς θα ενισχυθεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη, ο αγώνας ενάντια στη μετατροπή της χώρας σε «μεντεσέ» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, ένας σχεδιασμός που δεν υπηρετείται μόνο από τις κυβερνήσεις, αλλά και από τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές που στηρίζονται από τα κόμματα του κεφαλαίου. Οι τεμενάδες που κάνουν δήμαρχοι και περιφερειάρχες στους φονιάδες των λαών που στρατοπεδεύουν σε λιμάνια και αεροδρόμια, όπως στην Αλεξανδρούπολη και τη Δυτική Ελλάδα, στη Θεσσαλία και την Κρήτη, καθιστώντας τις υποδομές αυτές «μαγνήτη» κινδύνων για το λαό και τη χώρα, αποτελούν κριτήριο για τους εργαζόμενους. Και πρέπει να καταψηφιστούν όλοι οι «πρόθυμοι» που στρώνουν τα κόκκινα χαλιά στους ιμπεριαλιστές, να ενισχυθεί το ρεύμα της αμφισβήτησης αυτών των σχεδιασμών, να ενταθούν η επαγρύπνηση, η αλληλεγγύη στους γειτονικούς λαούς.
Τη βδομάδα που πέρασε, με αφορμή την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της διαδικασίας γύρω από τη συνταγματική αναθεώρηση, ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο το άγχος των αστικών κομμάτων για τη θωράκιση του πολιτικού τους συστήματος, για να γίνει πιο ικανό στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, για να υλοποιούν οι κυβερνήσεις απρόσκοπτα το έργο τους. Γι' αυτό, όλοι μαζί, με τον έναν να «κόβει» και τον άλλο να «ράβει», έδειχναν την ανάγκη να εξασφαλίζεται η «συναίνεση», η «κυβερνητική σταθερότητα», για να υλοποιούνται καθήκοντα όπως αυτά που περιγράψαμε παραπάνω. Ομως για το λαό δεν μπορεί να είναι κριτήριο ψήφου το ποιο κόμμα είναι πρόθυμο να συνεργαστεί ή να στηρίξει μια κυβέρνηση που υπηρετεί αυτήν την πολιτική. Αλλά ποιο κόμμα αντιστέκεται, παίρνει θέσεις με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Το μεγάλο στοίχημα για το λαό δεν είναι το αν θα έχει απέναντί του ένα στιβαρό πολιτικό σύστημα, ισχυρές κυβερνήσεις που θα περνούν με ευκολία τα βάρβαρα μέτρα σε βάρος του, αλλά με την ψήφο και τη δράση του να δυσκολέψει αυτήν την αντιλαϊκή «σταθερότητα», σε συνδυασμό με ένα όσο γίνεται πιο ισχυρό ΚΚΕ, ώστε να δυναμώνουν οι εργατικοί αγώνες που μπορούν να δώσουν θετικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της ανάκτησης απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι, να ενταθεί η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Η πραγματική προοδευτική απάντηση
Μόνο η ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να δώσει αποφασιστικό χτύπημα στο φασισμό, στην ακροδεξιά, γκρεμίζοντας τη Χρυσή Αυγή από την τρίτη θέση. Κι αυτό είναι άλλο ένα κριτήριο για το λαό και τη νεολαία, για κάθε άνθρωπο, εργαζόμενο καλής θέλησης, που νιώθει αριστερός, προοδευτικός, που ανησυχεί για την ανάπτυξη του κινήματος, που θέλει να είναι δυνατός ο λαός την επόμενη μέρα.
Ριζοσπάστης Σάββατο 16 Μάρτη 2019 - Κυριακή 17 Μάρτη 2019
Διαβάζοντας την τελευταία παράγραφο του άνω κειμένου σας διαβλέπω ότι ... ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΥΡΙΖΑ! Διότι ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΈΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΕΛΙΤΟΕΣΩΤΕΡΙΚΟΝΑΖΙΣΤΗΣ ΜΑΣ για ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΗΕΙ Η "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" ΔΙΟΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ το τί και πιανού μπαλόνι είναι!!!
Εμείς ΛΕΜΕ: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ!!!
Αυτό είναι και το πιό ΔΥΣΚΟΛΟ!!!
ΆΣ "ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ" ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ:
1ον. ΣΒΗΝΟΥΜΕΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!!!
2ον. ΚΑΙΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΠΡΟΔΟΤΙΚΗ/ΕΘΝΙΚΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ "ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ"!!! Η ΛΕΞΗ/ΟΡΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!
Όλα Τα ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΛΕΓΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩΝΤΑΙ (-ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΒΟΘΡΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ-) επιχειρήματα Λακεδίας και Αποπροσανατολισμού!!