Ο πραγματικός εχθρός

Τον περασμένο Αύγουστο, κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής επισκέφτηκε την Ανω Βαυαρία και μίλησε σε συγκέντρωση του νεοφασιστικού κόμματος «Ο τρίτος δρόμος» για τις θέσεις τους και τη γενικότερη Ιστορία της Ελλάδας. Η συγκέντρωση έγινε στο πλαίσιο των συνεργασιών των Γερμανών φασιστών με ομοϊδεάτες τους ανά την Ευρώπη, ιδιαιτέρως ενόψει ευρωεκλογών, στις οποίες πάνε με το σύνθημα της «ιδέας της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας». Εκεί, η αντιπροσωπεία της ΧΑ είπε ανάμεσα σε άλλα: «Σε αντίθεση με το πώς παρουσιάζεται σήμερα η ιστορία, οι Ελληνες δεν ήταν καθόλου εχθρικοί απέναντι στους Γερμανούς κατά την εποχή του Τρίτου Ράιχ. Ηδη εκείνη την εποχή υπήρχαν ομάδες που αγωνίζονταν μαζί με τη Γερμανία ενάντια στον μπολσεβικισμό. Υπό τον πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πολέμου, υπήρχε μια μονάδα με το όνομα "Τάγμα Ασφαλείας" που πολέμησε τους Κομμουνιστές (...) Από το 1967 έως το 1974 υπήρξε μια αντικομμουνιστική κυβέρνηση, η οποία επίσης προώθησε την απελευθέρωση της Κύπρου από την οθωμανική κατοχή. Ωστόσο, αυτή η κυβέρνηση απέτυχε και ο πρόεδρός της, Γεώργιος Παπαδόπουλος, φυλακίστηκε. Στη φυλακή συναντήθηκε με τον νεαρό Νικόλαο Μιχαλολιάκο» (η πλήρης ανταπόκριση υπάρχει στο σύνδεσμο: https://der-dritte-weg.info/2018/08/goldene-morgenroete-in-oberbayern-vorgestellt/). Τι αποκαλύπτεται; Αφενός ότι οι «πατριώτες» της Χρυσής Αυγής είναι καραμπινάτοι ναζιστές και υμνούν τους συνεργάτες των ναζί στην Κατοχή... Αφετέρου, ότι ο πραγματικός και ο μοναδικός εχθρός που αναγνωρίζουν είναι οι κομμουνιστές, γιατί αποτελούν τον μοναδικό πραγματικό αντίπαλο στο ναζισμό - φασισμό. «Τροφή» για σκέψη και κριτήριο και για τις εκλογές που έρχονται.

Η δουλειά, δουλειά

Το τι «μεταμνημονιακή» εποχή και «τέλος της επιτροπείας» ζουν τα λαϊκά στρώματα, δε λέγεται! Την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διακήρυσσε «με πάθος» τα ψευτοδιλήμματα που στήνει ενόψει εκλογών, λέγοντας πως «το δίλημμα θα είναι αν θα συνεχίσουμε την πορεία εξόδου από την κρίση με την κοινωνία όρθια ή θα επιστρέψουν αυτοί που βύθισαν τη χώρα στην κρίση και την κοινωνία στην απόγνωση», ανακοινωνόταν ότι οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πριν καλά καλά σφραγίσουν όλο το πακέτο με τα αντιλαϊκά μέτρα της δεύτερης... «μεταμνημονιακής» «αξιολόγησης», «τυλίγουν» κιόλας το τρίτο! Αυτό θα περιλαμβάνει - σύμφωνα με όσα γίνονται γνωστά - τα ζητήματα της πλήρους εφαρμογής των μέτρων για τα «κόκκινα» δάνεια, που σημαίνει νέους εκβιασμούς για τα λαϊκά νοικοκυριά, τα μέτρα για τη «μεταρρύθμιση» - βλέπε τσεκούρωμα - στα προνοιακά επιδόματα, την αναθεώρηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, με βάση τα οποία υπολογίζονται τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ κ.ά., τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, την επιτάχυνση παρεμβάσεων για το Κτηματολόγιο κ.ο.κ. Γιατί καλά τα «μεταμνημονιακά» παραμύθια της κυβέρνησης, αλλά «η δουλειά, δουλειά». Και η θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι για την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα το αποκλειστικό τους «μεροδούλι - μεροφάι»...

Κανονικότητα

Ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία για την αγορά εργασίας στο σύνολο των κρατών - μελών της ΕΕ προκύπτουν από σχετική έκθεση στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου». Σύμφωνα με αυτά, το ποσοστό της μερικής απασχόλησης επί του συνόλου των εργαζομένων αυξήθηκε από 16,8% το 2008 σε 18,7% το 2017, με υψηλότερα επίπεδα και μεγαλύτερη αύξηση για τους νέους. Το ποσοστό ανεργίας των νέων στην ΕΕ ανέρχεται σε 18,6% και παραμένει υψηλότερο από το 2008. Η όποια αύξηση του ποσοστού απασχόλησης στα κράτη - μέλη συνοδεύεται από την αύξηση της «ευελιξίας» και την αποδυνάμωση των ΣΣΕ. Το ποσοστό των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ανέρχεται σε 22,5%, σχεδόν ένας στους τέσσερις... Με βάση αυτήν την καταγραφή, τι έχει να ελπίζει ένας νέος στην ΕΕ; Αν ξεκολλήσει από το 18,6% της ανεργίας, το πιθανότερο είναι να καταλήξει στο 18,7% των υποαπασχολούμενων, με τον ανάλογο μισθό πείνας, που θα τον κατατάξει στατιστικά στο 22,5% όσων σχοινοβατούν στα όρια της φτώχειας. Αυτά είναι τα ...μαθηματικά της εργασιακής ζούγκλας στην ΕΕ, που «χτίστηκε» όλα τα προηγούμενα χρόνια για να θωρακίσει τα συμφέροντα και τα κέρδη του κεφαλαίου, με νόμους όλων των κυβερνήσεων, σοσιαλδημοκρατικών, νεοφιλελεύθερων, αριστερών και πάει λέγοντας. Αυτή είναι η «κανονικότητα» όπου επιστρέφει και η Ελλάδα μετά τα μνημόνια, κάνοντας τα κυβερνητικά πανηγύρια να ακούγονται σκέτη πρόκληση στ' αυτιά του λαού.

Μα τόσο ίδιοι;

Με ανακοινώσεις - καρμπόν ΝΔ, ΚΙΝΑΛ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ ευθυγραμμίστηκαν απέναντι στην παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων ενάντια στη νοθεία και την εργοδοτική παρέμβαση στα σωματεία, όπως εκδηλώθηκε μπροστά στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ (βλέπε σελίδες 6 - 7). Διαβάστε για να καταλάβετε: Σε ανακοίνωσή της η ΝΔ κάνει λόγο για «εισβολή μελών του ΠΑΜΕ στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα» και για «μορφή βίας» που «δεν έχει καμία θέση, ούτε στην πολιτική ζωή της χώρας ούτε στο συνδικαλιστικό κίνημα». Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ μίλησε για «απαράδεκτες ενέργειες του ΠΑΜΕ που με την άσκηση βίας επιχειρεί να παρεμποδίσει το συνέδριο της ΓΣΕΕ», καλώντας μάλιστα την κυβέρνηση «να αναλάβει τις ευθύνες της και να επιβάλει την τήρηση του νόμου». Στα παραπάνω προστέθηκε την Παρασκευή η ανακοίνωση του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, που επίσης «καταδικάζει την εισβολή μελών του ΠΑΜΕ στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια της ΓΣΕΕ», ενώ κάνει λόγο για «επιθέσεις σε εργαζόμενους - συνέδρους» και για «τραμπουκισμούς». Δεν είναι τυχαίος ο συγχρονισμός τους. Οσο κι αν τσακώνονται, σε ένα πράγμα συμφωνούν και τα βρίσκουν: Οτι είναι αδιαπραγμάτευτα τα συμφέροντα της εργοδοσίας και ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί παρά να είναι «ουρά» της. Γι' αυτό επιτίθενται στο ΠΑΜΕ διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα. Γι' αυτό υπερασπίζονται τους εργατοπατέρες - μέλη των κομμάτων τους, που έχουν ακέραιη την ευθύνη για το αίσχος των μαϊμούδων, της νοθείας και της εργοδοτικής παρέμβασης στα συνδικάτα. Ενας ακόμα λόγος για τους εργαζόμενους να τους «μαυρίσουν» κανονικά στις επόμενες εκλογές.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 16 Μάρτη 2019 - Κυριακή 17 Μάρτη 2019