Πάτημα

Μια δήλωση του Ερντογάν πριν από μερικές βδομάδες ενισχύει την πεποίθηση ότι η επιχείρηση του τουρκικού στρατού στη Συρία στόχο έχει να δημιουργήσει τετελεσμένα και προϋποθέσεις για παραπέρα επεμβάσεις στο εσωτερικό της χώρας. Ο Ερντογάν είχε πει ότι τελικός προορισμός των στρατευμάτων του είναι η Ράκα και η Ντέιρ αλ-Ζορ, η οποία βρίσκεται πάνω από 150 χλμ. μακριά από τα σύνορα Τουρκίας - Συρίας (!), ξεπερνώντας κατά πολύ τα όρια της λεγόμενης «ζώνης ασφαλείας» απέναντι στους Κούρδους (30 χλμ. στο έδαφος της Συρίας). Πέρα από την απώθηση των Κούρδων από τα σύνορα και την αλλοίωση των πληθυσμών της περιοχής με την εγκατάσταση εκατομμυρίων προσφύγων, που σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία, οι βλέψεις της τουρκικής αστικής τάξης δεν είναι άσχετες και με το γεγονός ότι η ανατολική ακτή του Ευφράτη, όπου εξελίσσεται η επέμβαση, συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου της Συρίας (μόνο στην Ντέιρ αλ-Ζορ συγκεντρώνεται το 65% των πετρελαιοπηγών της χώρας) και ταυτόχρονα αποτελεί κόμβο σημαντικών αρτηριών φυσικού αερίου και πετρελαίου. Η Τουρκία, με την τρίτη κατά σειρά επέμβαση στη Συρία, επιδιώκει να αποκτήσει ένα γέρο «πάτημα» στο έδαφός της και από καλύτερες θέσεις να διαπραγματευτεί το ρόλο της στην περιοχή την επόμενη μέρα, απέναντι σε ανταγωνιστές και «συμμάχους», αξιοποιώντας και τη στρατιωτική της ισχύ στο παζάρι που διεξάγει μαζί τους. Οσοι λοιπόν προσπαθούν να υποβαθμίσουν την τουρκική επέμβαση και να την παρουσιάσουν περίπου ως «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με τους Κούρδους, κρύβουν τη μεγάλη εικόνα των ανταγωνισμών στην περιοχή και τους κινδύνους που αυξάνονται από τη βαθύτερη ελληνική εμπλοκή σ' αυτούς.

Από το ίδιο... 

 

«Εισβολή χωρίς προσχήματα» γράφει η χτεσινή «Αυγή» για τη στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας στη Συρία, καταγγέλλοντας παράλληλα την «εκκωφαντική αφωνία της κυβέρνησης», ενώ σε μια αράδα του ρεπορτάζ περνάει το «πράσινο φως» που έδωσαν οι ΗΠΑ στον Ερντογάν και την ανάρτηση του Τραμπ ότι η εισβολή είναι τελικά «κακή ιδέα». Φαίνεται όμως ότι η ενόχληση του ΣΥΡΙΖΑ για τις «απροσχημάτιστες» επιθέσεις κατά τρίτων χωρών, με τις - «έμμεσες», όπως λέει - πλάτες των ΗΠΑ, είναι επιλεκτική, αν κρίνουμε από την αντίδραση που είχε ως κυβέρνηση τον Μάρτη του 2018, όταν οι ΗΠΑ μαζί με τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία βομβάρδιζαν τη Συρία, με πρόσχημα τη χρήση χημικών όπλων από το στρατό του Ασαντ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα παπαγαλάκια του μιλούσαν τότε για «αποχαιρετιστήριο χτύπημα» των ΗΠΑ, που ήταν «χειρουργικό», προσθέτοντας ότι έγινε «πολύ κακό για το τίποτα» κι ότι τώρα «το λόγο έχουν οι διπλωμάτες». Εσκιζαν επίσης τα ρούχα τους ότι «η Ελλάδα δεν συμμετέχει στην επέμβαση», οπότε δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, και ότι η χώρα μας είναι «πυλώνας σταθερότητας» στην περιοχή, «έχουμε διεθνή ερείσματα» κ.λπ.

... μαγαζί

 

Οπως όμως αποκάλυψε τότε ο «Ριζοσπάστης», η Ελλάδα έπαιξε κομβικό ρόλο στη βρώμικη επίθεση, με τη βάση της Σούδας, απ' όπου απογειώθηκαν κατασκοπευτικά των ΗΠΑ για τη χαρτογράφηση των στόχων στη Συρία, οι οποίοι χτυπήθηκαν στη συνέχεια από πολεμικά πλοία που είχαν επίσης φορτωθεί με πυραύλους στο λιμάνι της βάσης! Οπως σήμερα η ΝΔ, έτσι και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε «γαργάρα» τους κινδύνους από την επίθεση και καλλιεργούσε εφησυχασμό, την ίδια ώρα που ματσούκωνε τους νεολαίους που διαδήλωναν στο άγαλμα Τρούμαν, όπως έγινε και το περασμένο Σάββατο από τα ΜΑΤ της ΝΔ! Είναι τόσες πολλές οι μεταξύ τους ομοιότητες στη διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων που «ακουμπούν» τους σχεδιασμούς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην περιοχή και την ελληνική εμπλοκή, που νομίζει κανείς ότι ψωνίζουν «επιχειρήματα» από το ίδιο μαγαζί. Κάπου εκεί ψηλά στη Βασιλίσσης Σοφίας να υποθέσουμε;

Μάγος

 

Μιλώντας για τον Χένρι Κίσινγκερ, σε πρόσφατη συνάντησή τους, ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μ. Πομπέο εξέφρασε «μεγάλη εκτίμηση» στο πρόσωπό του και την «ευγνωμοσύνη» που νιώθει για τις κουβέντες μαζί του. Η συνάντηση έγινε λίγες μέρες πριν ο Πομπέο έρθει στην Αθήνα, για να εκφράσει την ...αλληλεγγύη του στην Ελλάδα και την Κύπρο απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, όπως προσπάθησε να το «πουλήσει» η ελληνική κυβέρνηση. Πώς συνδέονται όμως όλα αυτά με τον Κίσινγκερ; Ο «μάγος της διπλωματίας», όπως αποκαλούνταν, βαρύνεται με σοβαρές ευθύνες για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974, καθώς το αμερικανικό ΥΠΕΞ είχε άμεση γνώση και εμπλοκή στα γεγονότα σε Ελλάδα και Κύπρο που άνοιξαν το δρόμο για την επέμβαση της Τουρκίας. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, κατά τη διάρκεια της εισβολής, ο απεσταλμένος του Κίσινγκερ υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Σίσκο, έπαιξε σημαντικό ρόλο ώστε οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις να μη βοηθήσουν την άμυνα της Κύπρου, προκειμένου να μην ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, κάτι που θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Δεν ξέρουμε αν στη μεταξύ τους συζήτηση ο Πομπέο ζήτησε τα «φώτα» του «μάγου της διπλωματίας» για το Κυπριακό, που ήταν και παραμένει δέσμιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στην περιοχή. Σε κάθε περίπτωση όμως, πάει πολύ να παρουσιάζονται ως εγγυητές μιας «δίκαιης» λύσης του Κυπριακού, αυτοί που έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στη διχοτόμηση και τη δημιουργία τετελεσμένων από την 45χρονη κατοχή.

Ριζοσπάστης    Παρασκευή 11 Οχτώβρη 2019