Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Με αφορμή το ότι μόλις προχτές ο σεΐχης των ΗΑΕ - για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια εντάσεων και αλληλοκατηγοριών - βρέθηκε στην Τουρκία για συνομιλίες με τον Πρόεδρό της και για την υπογραφή οικονομικών συμφωνιών αξίας 10 δισ. δολαρίων. Γιατί τελικά, όσους μύθους κι αν επιστρατεύσουν τα αστικά κόμματα, δεν κρύβεται με τίποτα ότι οι ανταγωνισμοί για τη μοιρασιά της «λείας», που βάζουν τους λαούς σε περιπέτειες και κινδύνους, είναι η άλλη όψη των λυκοσυμμαχιών για το από κοινού γδάρσιμο των λαών. Δεν κρύβεται με τίποτα ότι συμφωνίες όπως αυτή με τα ΗΑΕ εντάσσονται στα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ «προς Ανατολάς», για την αντιμετώπιση της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν, και ότι είναι αυτά τα σχέδια που θέλουν την Τουρκία αγκιστρωμένη στο ΝΑΤΟ, ενθαρρύνοντας την επιθετικότητά της. Και, πάνω απ' όλα, με τίποτα δεν κρύβεται ότι ο λαός μας, για να ζήσει ειρηνικά και με αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους γείτονες λαούς, χρειάζεται να παλέψει ενάντια στα σχέδια, στις συμμαχίες και στις συμφωνίες για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, και όχι να περιμένει κάτι απ' αυτές.
Μαθήματα Οικονομίας έδωσε ο υφυπουργός Εργασίας, Πάνος Τσακλόγλου, μιλώντας για τη «ζημιά» που προκαλούν οι αυξήσεις των μισθών στην «ανταγωνιστικότητα», για τις «πληθωριστικές πιέσεις», μέχρι και ότι μπορεί να προκύψει πρόβλημα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών! Και όλα αυτά για να δικαιολογήσει τα ψίχουλα που ανακοίνωσε ότι θα δώσει η κυβέρνηση ως «αύξηση» στον κατώτερο μισθό το 2022! Αυτά τα προκλητικά λέγονται τη στιγμή που ο σημερινός κατώτερος μισθός, ελέω νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, βρίσκεται στα 650 ευρώ μεικτά, μετά την άγρια περικοπή και την κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Συνεχίζει δηλαδή να υπολείπεται κατά 13,44% σε ονομαστικές τιμές ακόμα και εκείνου του κατώτερου μισθού που ίσχυε πριν από τους μνημονιακούς νόμους, δηλαδή 10 χρόνια πίσω! Είναι τέτοια η κατρακύλα του κατώτερου μισθού που δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε από τους διεθνείς οικονομικούς και πολιτικούς οργανισμούς του κεφαλαίου, όπως ο ΟΟΣΑ, ο οποίος διαπιστώνει ότι αυτός αντιστοιχεί μόλις στο 48,2% του διάμεσου μισθού, κάτω από τα όρια της επίσημης φτώχειας. Σε αυτά προστίθενται τώρα οι ανατιμήσεις σε όλα τα βασικά αγαθά, κυρίως στο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, που υπολογίζεται ότι θα αφαιρέσει άλλο ένα 10% της αγοραστικής δύναμης όσων αμείβονται με τον κατώτερο μισθό. Αν κάτι επιβεβαιώνουν λοιπόν οι «οικονομικές αναλύσεις» του υφυπουργού, είναι η ανάγκη εδώ και τώρα να οργανωθεί ο αγώνας που θα κουρελιάζει τη δηλητηριώδη προπαγάνδα της κυβέρνησης, θα διεκδικεί ουσιαστικές αυξήσεις στον κατώτερο μισθό και σε όλους τους μισθούς, σύγχρονα εργατικά δικαιώματα, κόντρα στις μειωμένες απαιτήσεις και στη λογική του συμβιβασμού με τα ελάχιστα.
Πριν από λίγες μέρες, ένα από τα κύρια άρθρα του «Βήματος» εκθείαζε τη συμβολή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στη δημοσιονομική σταθερότητα. Οπως γράφει, ο ΣΥΡΙΖΑ «προσαρμόστηκε και εν τέλει, υιοθετώντας δύσκολες και επώδυνες πολιτικές, παρέδωσε μια χώρα δημοσιονομικά σταθεροποιημένη, με ισχυρό απόθεμα ταμειακών διαθεσίμων, ικανών να στηρίξουν τη στροφή που επαγγέλθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κοινώς ο πρωθυπουργός δεν παρέλαβε "καμένη γη" το καλοκαίρι του 2019. Το ακριβές είναι ότι δεν ακύρωσε την προηγούμενη σταθεροποίηση, παρά αντιθέτως "πάτησε" πάνω της, τη χρησιμοποίησε στον μέγιστο βαθμό». Την ίδια μέρα, σε άλλη μεγάλη εφημερίδα, ένας από τους κορυφαίους πρώην Αμερικανούς αξιωματούχους εκθείαζε τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στην ανάπτυξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα μπορούσε να κάνει όλα όσα κάνει αυτήν τη στιγμή τόσο εύκολα, αν ο Τσίπρας δεν είχε θέσει τις βάσεις (...) Ο ΣΥΡΙΖΑ βοήθησε να ξεπεραστούν χρόνια προβλήματα και ο αντιαμερικανισμός (...) Εφερε όλο το πολιτικό σύστημα σε εκείνο το σημείο ώστε να γίνει αντιληπτό ότι πρέπει να υπάρξει στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ». Εχοντας αυτά στο μυαλό, είναι αστείο να παρακολουθεί κανείς τη μεταξύ τους αντιπαράθεση για το ποιος μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει τον στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης της χώρας. Γιατί πέρα από το ότι δεν παρέλαβε «καμένη γη», όπως παρατηρεί το «Βήμα», η κυβέρνηση της ΝΔ διαθέτει σήμερα κι ένα από τα πιο παραγωγικά υπουργεία: Το υπουργείο ...αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου