«Η λογική του Νοσοκομείου της Σαντορίνης δεν ήταν να αποτελέσει ένα ακόμη νοσοκομείο, αλλά να βάλει τις βάσεις και να δούμε πώς λειτουργούν σε όλο τον κόσμο τα νοσοκομεία ως αυτόνομες μονάδες που εξυπηρετούν τη δημόσια Υγεία, που βρίσκονται υπό την εποπτεία του υπουργείου Υγείας, αλλά και που παράλληλα λειτουργούν και με πολύ πιο ευέλικτες διαδικασίες (...) Είναι το πρότυπο που θέλουμε να ακολουθήσουμε εμείς και στα νοσοκομεία τα οποία είναι δωρεά», ανέφερε τις προάλλες στη Βουλή ο υπουργός Υγείας, Θ. Πλεύρης.
«Εμείς ανοίξαμε το Νοσοκομείο της Σαντορίνης τον Ιούλιο του 2016, όταν επί 4 - 5 χρόνια το κρατούσατε κλειστό, ένα κτίριο έτοιμο, πλήρως εξοπλισμένο (...) υπό την εποπτεία τότε της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας, διότι έτσι εξασφαλίζονταν ευελιξία στις προσλήψεις, στις προμήθειες, κ.λπ. Σήμερα, που υπάρχει ανάγκη να υπάρχει ένα ισχυρό νοσοκομείο - πόλος έλξης για ένα νησί που αποτελεί έναν από τους πρώτους παγκόσμιους τουριστικούς προορισμούς, προτίθεστε να συνεχίσετε με μία κατάσταση, η οποία είναι εύθραυστη και λέγεται ΑΕΜΥ ή θα το εντάξετε στο ΕΣΥ;», είπε από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ο βουλευτής του Ν. Συρμαλένιος.
«Μου ζητάτε να εντάξω το συγκεκριμένο Νοσοκομείο στο ΕΣΥ, όταν εσείς δεν το εντάξατε. Εσείς δεν το έχετε εντάξει», έκλεισε τη συζήτηση ο υπουργός Υγείας.
Το στιγμιότυπο αυτό, που καταγράφηκε πριν από λίγες μέρες στη Βουλή, είναι αποκαλυπτικό του ...βάθους που έχει η αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και στα ζητήματα της Υγείας. Κι αυτό επειδή το Νοσοκομείο της Σαντορίνης υπήρξε εμβληματικό της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που με συνέπεια υπηρετούν και οι δύο, μαζί και το ΚΙΝΑΛ.
Το παράδειγμα είναι αποκαλυπτικό για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, που πληρώνει ο λαός. Εχουμε και λέμε: Απ' όταν ξεκίνησε τη λειτουργία του, το Νοσοκομείο Σαντορίνης βρίσκεται σήμερα στα χειρότερά του, με ελάχιστο προσωπικό, χωρίς πνευμονολόγο στα δύο χρόνια της πανδημίας, με ελάχιστες ειδικότητες και την παράλληλη λειτουργία του ως εμβολιαστικού κέντρου, με γιατρούς και λοιπό προσωπικό να απολύονται ή να παραιτούνται λόγω της εντατικοποίησης, του ακριβού κόστους ζωής, των υψηλών ενοικίων. Δεν υπάρχει καρδιολόγος, οι δύο από τους τρεις ακτινολόγους παραιτήθηκαν ή μετακινήθηκαν, από τους 30 νοσηλευτές οι μισοί είναι επικουρικοί υπό απόλυση.
ΜΕΘ στο νοσοκομείο δεν λειτουργεί και μόνο όσοι «τυχεροί» διαθέτουν 4.000 ευρώ για να πληρώσουν ιδιωτική εταιρεία καταφέρνουν να διακομιστούν. Ασθενείς με χρόνια νοσήματα ταξιδεύουν στο Αιγαίο για θεραπείες, η αναμονή για μια απλή εξέταση αίματος στο νοσοκομείο υπερβαίνει τον έναν μήνα, απλές ορμονολογικές εξετάσεις δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνουν.
Το «διαμάντι των συμπράξεων», που λειτουργεί ως «αυτοχρηματοδοτούμενη επιχείρηση», αδυνατεί να καλύψει ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες των 20.000 κατοίκων της Σαντορίνης και των γύρω νησιών, των επιπλέον 15.000 εργαζομένων που δουλεύουν σεζόν στο νησί και των χιλιάδων ακόμα τουριστών. Οι προσλήψεις γίνονται με κριτήριο το ελάχιστο «εργατικό κόστος», υπάρχει πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται κατά το δοκούν, πότε ως Ιδιωτικού Δικαίου (όταν πρόκειται να τους στερήσουν επιδόματα) και πότε ως Δημοσίου (όταν πρόκειται να τους κόψουν τα Δώρα), όπως συμφέρει κάθε φορά την ΑΕΜΥ.
Οπως επιβεβαίωσε λοιπόν ο υπουργός, το νοσοκομείο αυτό δεν ήταν μια «εξαίρεση» αλλά ο «κανόνας» για την παραπέρα εμπορευματική λειτουργία της Υγείας, που προωθείται και με το «νέο ΕΣΥ». Η προσφορά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι και εδώ αδιαμφισβήτητη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα «ταρατατζούμ» με τα οποία εγκαινίασε τότε το νοσοκομείο ο Αλ. Τσίπρας και τα πανηγύρια ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε την «ολιγωρία» όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που το κρατούσαν κλειστό; Τώρα η ΝΔ σχεδιάζει να επεκτείνει το «μοντέλο Σαντορίνης» συνολικά στο σύστημα της Υγείας.
Μικρή «λεπτομέρεια»: Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 2016 τη λειτουργία του Νοσοκομείου Σαντορίνης μέσω ΑΕΜΥ ως μέρος του λεγόμενου «παράλληλου προγράμματος», που σέρβιρε ως «αντίδοτο» τάχα στις επιπτώσεις του 3ου μνημονίου. Σήμερα το κεφάλαιο έχει κάθε λόγο να τον ευγνωμονεί, επειδή άνοιξε μια τέτοια ...λεωφόρο για τα συμφέροντά του στην Υγεία, με τον μανδύα μάλιστα του «φιλολαϊκού» μέτρου, ώστε η πολιτική της εμπορευματοποίησης να γίνεται πιο εύπεπτη από τον λαό. Τέτοιες «υπηρεσίες» δεν ξεχνιούνται ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου