Αλλο ένα βήμα

 

Κάθε άλλο παρά απρόσμενη μπορεί να πει κανείς ότι είναι η τροπολογία στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για τη δημιουργία νέων αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα ή τη διευρυμένη στρατιωτική παρουσία, αναφερόμενη ιδιαίτερα στα νησιά. Ετσι κι αλλιώς η ελληνοαμερικανική «Αμυντική Συμφωνία» που επικύρωσε η Νέα Δημοκρατία, μετά τον δρόμο που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, μετατρέπει σταδιακά τη χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, με δυνατότητα να επεκτείνονται βάσεις αλλά και να ξεφυτρώνουν σε όλη την επικράτεια. Από εκεί και πέρα όμως, ειδικά για τα νησιά έχει κυλήσει και άλλο νερό στον μύλο της εμπλοκής. Οι ΗΠΑ έχουν στρώσει για τα καλά το τραπέζι των διευθετήσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, όπου για το Αιγαίο περιλαμβάνει και τις απαράδεκτες αξιώσεις για την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών. Επίσης μόλις τον περασμένο Γενάρη ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήριζε «ΝΑΤΟικό έδαφος» τα νησιά, προϊδεάζοντας για το τι δρομολογείται. Βήμα - βήμα επομένως βαθαίνει η εμπλοκή της χώρας στα ΝΑΤΟικά σχέδια στο φόντο της κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, μεγαλώνοντας από τη μία τους κινδύνους για τον λαό και επιταχύνοντας από την άλλη κάθε λογής παζάρια. Σε καθένα από αυτά τα βήματα επιβεβαιώνεται η ανάγκη ο λαός να αντιτάξει την πάλη του για την κατάργηση των επαίσχυντων συμφωνιών, για να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στη χώρα και να απεμπλακεί η Ελλάδα από τα ματωμένα σχέδια των ιμπεριαλιστών.

Βαρύ κλίμα

Το βελτιωμένο οικονομικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα παρουσιάζεται εκτενώς αυτές τις μέρες από κυβερνητικά και όχι μόνο επιτελεία μπας και καλλιεργηθούν προσδοκίες για την «πίτα» που μεγαλώνει. Βέβαια, όπως αποδεικνύεται, το κλίμα αυτό παραμένει βαρύ για τις λαϊκές οικογένειες που είναι αντιμέτωπες με την ακρίβεια (ιδιαίτερα σε τρόφιμα και Ενέργεια) και τον πληθωρισμό, τους πενιχρούς μισθούς, την «ευέλικτη» εργασία κ.ά. Οσο για το αν και κατά πόσο έρχονται καλύτερες μέρες για τον λαό αποκαλυπτικές είναι οι προειδοποιήσεις των ίδιων επιτελείων που μιλάνε για ενδεχόμενο «εισαγόμενων κρίσεων». Εξάλλου, σε πορεία προς ύφεση επιβεβαιώνουν διάφορες οικονομικές αναλύσεις πως βρίσκεται η Ευρωζώνη. Ειδικότερα, με βάση τους οικονομικούς δείκτες, δημοσιεύματα θέλουν τη Γερμανία και τη Γαλλία να έχουν συρρίκνωση της οικονομίας τους κατά το πρώτο 6μηνο του 2023, με την παραγωγή στον κλάδο της μεταποίησης να μειώνεται, ενώ στις υπηρεσίες να επεκτείνεται, αλλά με βραδύτερο ρυθμό. Ετσι, με τα σύννεφα να πυκνώνουν, μεγαλώνουν οι πιέσεις για να είναι ακόμη πιο γρήγορη η στροφή στην πιο σφιχτή δημοσιονομική πολιτική και τον ακριβό δανεισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περαιτέρω ξεζούμισμα των λαϊκών στρωμάτων. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά σημειώνουν πόσο «τοις μετρητοίς» πρέπει να παίρνει ο λαός τις δεσμεύσεις για «καλύτερες μέρες». Αλλά και την ανάγκη ενίσχυσης του οργανωμένου συλλογικού αγώνα, της μεγαλύτερης παρέμβασης του εργατικού - λαϊκού κινήματος ώστε να μην πληρώσει πάλι ο λαός την ανάπτυξή τους ή και την κρίση τους.

Αναδρομικό ... τσάκισμα

Το έκανε πάλι το ...θαύμα του ο εμβληματικός αντιασφαλιστικός νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (νόμος Κατρούγκαλου) του 2016. Αυτόν τον νόμο επικαλείται το ΣτΕ για να ξεκόψει κάθε προσδοκία συνταξιούχων για αναδρομικά από περικοπές μετά το 2016. Η δικαστική αυτή απόφαση, που επιχειρείται να παρουσιαστεί ως «ταφόπλακα» για τις δίκαιες διεκδικήσεις των συνταξιούχων, αφορά 16.000 προσφυγές, όμως από τη μία δείχνει τον δρόμο για άλλες δικαστικές διεκδικήσεις και από την άλλη φανερώνει τη μεγάλη «προσφορά» του νόμου Κατρούγκαλου στη νομιμοποίηση του πετσοκόμματος στις συντάξεις. Και βέβαια φανερώνει την υποκρισία της σημερινής κυβέρνησης, που σε κάθε παρόμοια διεκδίκηση των συνταξιούχων, τους λέει «τραβάτε στα δικαστήρια κι αυτά θα αποφασίσουν». Μπορεί να έχουν περάσει 7 χρόνια λοιπόν από την ψήφιση του αντιασφαλιστικού εκτρώματος, τα ...μνημόνια να είναι «παρελθόν», αλλά οι νόμοι τους εξακολουθούν να τσακίζουν τους συνταξιούχους και να «θωρακίζουν» το σύστημα από τις διεκδικήσεις τους. Ο λόγος λοιπόν περνάει στους ίδιους τους συνταξιούχους και στο κίνημά τους, στην πάλη τους για να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που από 100 μεριές τούς ρουφάνε το εισόδημα.

Λαγός

Ξανά σε ρόλο «λαγού» των επιχειρηματικών ομίλων εμφανίζεται το κόμμα του Βελόπουλου. Βουλευτής Εβρου της Ελληνικής Λύσης κατέθεσε για δεύτερη φορά μέσα στην ίδια χρονιά Ερώτηση στη Βουλή, ζητώντας τη διαμόρφωση Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) στη Θράκη, και συγκεκριμένα στον Εβρο, με ...πρόσχημα τη δημογραφική συρρίκνωση της περιοχής. Η πρόταση αυτή επαναφέρεται διαρκώς από τη δεκαετία του 1990 και εντοπίζεται στα προγράμματα και τις προτάσεις όλων των αστικών κομμάτων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τα πορίσματα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης. Η διαμόρφωση ΕΟΖ στοχεύει στην προσέλκυση ξένων κεφαλαίων - επενδύσεων στη βάση ενός ειδικού καθεστώτος ασυλίας και παροχών στους επιχειρηματικούς ομίλους. Το κόμμα του Βελόπουλου καθώς και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα μπλέκουν τη συνταγή των «κινήτρων» για τους επιχειρηματικούς ομίλους με τη μείωση φόρων όπως ο ΕΝΦΙΑ, ως «τυρί» για τον λαό. Ετσι προσπαθούν να αποκρύψουν ότι η ίδια αυτή πολιτική, που εφαρμόστηκε σε προηγούμενες δεκαετίες για να συγκρατηθεί η φυγή των κεφαλαίων προς τα Βαλκάνια, είναι που άφησε κουφάρια τα μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα στην περιοχή, αφού το κυνήγι του μέγιστου κέρδους οδήγησε τελικά στα λουκέτα και την ανεργία. Με την ίδια συνταγή, της στήριξης του κεφαλαίου, παριστάνουν ότι θα λύσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν, όμως ο λαός έχει πια πλούσια πείρα για να κρίνει: Και τους λαγούς και όσους τρέχουν από πίσω...

 

Ριζοσπάστης