Γνώριμη εικόνα

Δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς την εικόνα της Βουλής το Σάββατο και την Κυριακή, οπότε κορυφώνεται η συζήτηση της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ. Κοκορομαχίες, ευφυολογήματα, «εγώ θα τα έκανα καλύτερα», «όχι, εσύ τα έκανες χειρότερα», αλληλοκατηγορίες για «ανεπάρκεια» και «ανικανότητα» του ενός στο Μάτι και στη Μάνδρα, του άλλου σε Εύβοια και Αττική. Ολα αυτά δηλαδή που κρύβουν τις πραγματικές αιτίες του Γολγοθά που ζει ο λαός στην πανδημία και σε κάθε φυσική καταστροφή, όλα αυτά που ξεπλένουν το αντιλαϊκό κράτος και τα αστικά κόμματα που το υπηρετούν, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, στήνοντας στα εννιά μέτρα τις λαϊκές ανάγκες για τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων. Ολα αυτά που αναπαράγουν ψευτοδιλήμματα και τη λογική του «μικρότερου κακού», καλώντας τον λαό να «κρεμάσει» τη δίκαιη αγανάκτηση και τις προσδοκίες του στην κυβερνητική εναλλαγή, για να βρεθεί την επόμενη μέρα μπροστά στα ίδια αδιέξοδα. Γι' αυτό, το Σάββατο η θέση κάθε εργαζόμενου, νεολαίου, βιοπαλαιστή δεν είναι στον καναπέ, να παρακολουθεί την κούφια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση, αλλά στη μεγάλη συγκέντρωση συνδικάτων και φορέων στο Σύνταγμα, έξω από τη Βουλή. Εκεί που θα χτυπάει η καρδιά του αγώνα και της διεκδίκησης για υποδομές και μέτρα προστασίας του λαού, ενάντια στην αντιλαϊκή στρατηγική που υπηρετούν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, σε βάρος των δικαιωμάτων του και των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Ανησυχίες...

Η κατάσταση στην Ουκρανία προκαλεί δικαιολογημένες ανησυχίες στον λαό. Πολύ περισσότερο που με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και όσων προηγήθηκαν, η χώρα έχει μετατραπεί σε βασικό «κρίκο» της ευρωατλαντικής στρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας. Εντελώς άλλες είναι όμως οι «ανησυχίες» του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλο να δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι «μας είναι ανησυχητική η απόλυτη αφωνία της ΕΕ στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Βλέπουμε, μέρες τώρα, να συζητούν η Ρωσία με τις ΗΠΑ για θέματα που κατεξοχήν αφορούν την Ευρώπη, όπως το τι γίνεται στην Ουκρανία - και η ΕΕ να απουσιάζει εντελώς». Η συντριπτική πλειοψηφία, όμως, των κρατών της ΕΕ - με την ιδιότητά τους και ως μελών του ΝΑΤΟ - βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης, προωθώντας και τα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα απέναντι στη Ρωσία. Καμιά «αφωνία» δεν έχει επομένως η ΕΕ στο ζήτημα της Ουκρανίας, όπως δείχνει και η πρόσφατη κοινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ.

... και αφωνία

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, καλλιεργεί κι εδώ αυταπάτες ότι μια πιο «αυτοτελής» εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας της ΕΕ θα μπορούσε να διασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα, «ξεπλένοντας» την ιμπεριαλιστική ΕΕ και την επιθετική, αντιλαϊκή στρατηγική της, «εντός, εκτός και παραλλήλως» με το ΝΑΤΟ. Οσο για τα περί ρόλου «γέφυρας» της χώρας μας στα σχέδια αυτά, για την οποία μιλάει ο Κατρούγκαλος, αποκαλυπτική είναι η απάντησή του για τη δυσφορία της Ρωσίας απέναντι στη χρήση της Αλεξανδρούπολης από τις ΗΠΑ. Τι είπε; Απλά... δεν απάντησε. Και τι να έλεγε, άλλωστε, αφού η συμφωνία για την Αλεξανδρούπολη προετοιμάστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. «Γαργάρα» δηλαδή και ...αφωνία για την εμπλοκή που στοχοποιεί τον λαό, από εδώ έως την Ουκρανία.

Με τη σφραγίδα τους

Διαγωνισμοί που εκκρεμούν, ανενεργές εργολαβίες, εργολαβίες «αποχιονισμού» που αναμένονται να ολοκληρωθούν «εκτός σεζόν» (τον Απρίλη!), «ριγμένοι» ιδιώτες που μπλοκάρουν έργα με δικαστικές προσφυγές, εργοληπτικές εταιρείες που παίρνουν τα έργα αλλά την κρίσιμη στιγμή είναι άφαντες κ.ο.κ. Αυτή είναι η εικόνα στην Περιφέρεια Αττικής από την παράδοση κρίσιμων υπηρεσιών και υποδομών σε επιχειρηματικούς ομίλους, που αναδείχθηκε για άλλη μια φορά με αφορμή την κακοκαιρία. Αυτή η Βαβέλ των αναθέσεων και εργολαβοποιήσεων αξιοποιείται τώρα ως άλλοθι από κυβέρνηση και Περιφέρεια για το μπάχαλο στην κακοκαιρία, έχει όμως τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων και περιφερειακών αρχών, για να τρέφονται με εκατομμύρια ευρώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι από έργα που αφορούν άμεσες ανάγκες, μετακυλίοντας το κόστος στον λαό. Φαίνεται δηλαδή ξανά στην πράξη ότι ο λαός τσακίζεται από την επιχειρηματική δράση σε κάθε πλευρά της ζωής του. Η περιβόητη «συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» γίνεται ο «φερετζές» για να μοιράζεται «ζεστό» χρήμα στις μεγαλοεπιχειρήσεις και να απαλλάσσονται το κράτος και οι κυβερνήσεις από κάθε ουσιαστική ευθύνη απέναντι στον λαό. Τα ίδια αποτελέσματα έχει η γενικευμένη εργολαβοποίηση και επιχειρηματική δράση και σε άλλους τομείς, όπως στα δημόσια νοσοκομεία, που διαρκώς μένουν ξεκρέμαστα, από την καθαριότητα μέχρι τις τεχνικές υπηρεσίες, ή αντίστοιχα στις αστικές συγκοινωνίες, στην Ενέργεια, όπου επικρατούν ταυτόχρονα μισθοί πείνας και εργασιακές σχέσεις γαλέρας. Η αγωνία λοιπόν για αποτελεσματικές υποδομές και υπηρεσίες προστασίας του λαού, για να μην «παγώνει» η ζωή του με το παραμικρό, δεν μπορεί παρά να συνδυαστεί με την πάλη ενάντια στην επιχειρηματική δράση, στις κυβερνήσεις και τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν με κάθε τρόπο.

Κουβέρτες!

Το είδαμε και πάλι, μαθητές να πηγαίνουν στα σχολεία τους κουβαλώντας εκτός από τις τσάντες τους και... κουβέρτες! Σχετικές εικόνες και βίντεο παρουσιάστηκαν τις προηγούμενες μέρες από σχολείο των Σερρών, όπου βγήκε για κάποιες ώρες εκτός λειτουργίας ο καυστήρας, ενώ ανάλογη πρωτοβουλία πήρε ο δήμος Δυτικής Λέσβου, που μοίρασε κουβέρτες στα Δημοτικά Σχολεία της Καλλονής. Κοινός παρονομαστής είναι ότι τα πρωτόκολλα του υπουργείου Παιδείας υπαγορεύουν ανοιχτά παράθυρα, σε πολικές θερμοκρασίες, λόγω πανδημίας, αντί για αραίωση των μαθητών και άλλα μέτρα ουσιαστικής προστασίας, που το κράτος θεωρεί «κόστος» και «πολυτέλεια». Το μόνο που δεν έχουν κάνει ακόμα, είναι να μοιράσουν σε εκπαιδευτικούς και μαθητές από ένα ...χαϊμαλί, να τους φυλάει από τον ιό και από το πούντιασμα.

Ριζοσπάστης