Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε απόψε, Τρίτη, στο Μέγαρο Μουσικής ενώπιον μιας σειράς κοινωνικών παρασίτων στο πλαίσιο της ανοιχτής εκδήλωσης της Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, του γνωστού ΣΕΒ, η οποία είχε τίτλο «Παραγωγικότητα: Εθνικός Στόχος, Συλλογική Ευθύνη».
Ειδικότερα, απαρίθμησε τα ευεργετήματα που έχει προσφέρει και η κυβέρνηση της ΝΔ στο όνομα της κερδοφορίας και της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρηματικών ομίλων της χώρας, όπως σωρεία κινήτρων, φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων για το μεγάλο κεφάλαιο, ένα «πιο ψηφιακό» και «πιο ευέλικτο» Δημόσιο για μείωση της «γραφειοκρατίας» και πιο γρήγορο και αποτελεσματικό για τα συμφέροντά τους αστικό κράτος κλπ.
Πιάνοντας το νήμα από το τρέχον διεθνές περιβάλλον, στο οποίο μαίνονται σφοδροί ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που οδηγούν και στη μία πολεμική σύγκρουση μετά την άλλη, αλλά αναφέροντας και τα παραδείγματα ισχυρών ευρωπαϊκών καπιταλιστικών χωρών (π.χ.: Γαλλία) που αντιμετωπίζουν ισχυρό ενδεχόμενο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης με ένταση των ενδοαστικών αντιθέσεων, ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για το «προτέρημα της πολιτικής σταθερότητας» στην Ελλάδα. Μάλιστα, στα πλαίσια του διαγκωνισμού του με τα κόμματα της συστημικής συμπολιτευόμενης «αντιπολίτευσης» για το πώς θα υπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας, την «σταθερότητα» και την «ευρωπαϊκή κανονικότητα» στην οποία όλοι άλλωστε ομνύουν, προειδοποίησε πως δεν μπορούν να υπάρξουν επενδύσεις και πρόοδος «δίχως ασφαλές περιβάλλον» και «χωρίς κανόνες που θα τηρούνται σε συνθήκες ομαλότητας και κοινωνικής συνοχής».
Με προκλητικές δηλώσεις, όπως ότι η κυβέρνησή του «στάθηκε» και «μένει πάντα δίπλα» στη βιομηχανία και ότι έχει «στηρίξει τις ελληνικές επιχειρήσεις» και πως αυτό «φαίνεται και από την κερδοφορία» τους, ομολόγησε πως τα μόνα που συμφέροντα που υπηρετεί δεν είναι αυτά των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, αλλά των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των επενδυτών. Τα ίδια, δηλαδή, συμφέροντα που έχουν υπηρετήσει και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις στα πλαίσια του αστικού κράτους που «έχει συνέχεια». Διαβεβαίωσε, ακόμα, τους βιομηχάνους της χώρας πως θα βρει λύση στα αδιέξοδά τους, ενισχύοντάς τους στον ανταγωνισμό με άλλες χώρες και στο κυνήγι τους για ακόμα μεγαλύτερο κέρδος, στηρίζοντας, για παράδειγμα, τις ενεργοβόρες βιομηχανίες. Την ίδια, στιγμή, βέβαια κάνει ό,τι μπορεί για να συνεχίζει τη φορολεηλασία του λαού που υφίσταται την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια και για να τον ματώνει καθημερινά για να βγουν τα πλεονάσματα, μεγάλο μέρος από τα οποία κατευθύνεται στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο Κ. Μητσοτάκης παρουσίασε και τους «παράγοντες» για την ευημερία των μεγάλων επιχειρηματιών και βιομηχάνων, ξεκινώντας από τη «διατήρηση της δημοσιονομικής ισορροπίας» και τη «διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας». Για την περιβόητη «σταθερότητα» και προσπαθώντας να ευλογίσει τα γένια του σε μια περίοδο που η «μοιρασιά της λείας» αλλά και οι συνολικότεροι ανταγωνισμοί δημιουργούν «γκρίνιες» σε κοινωνικά παράσιτα με αναφορές και στις εξελίξεις αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος είπε πως «μόνο ισχυρές κυβερνήσεις εγγυώνται ότι οι μεγάλες δύσκολες αλλαγές που απαιτεί η διατήρηση μιας οικονομίας σε τροχιά ευημερίας θα υλοποιηθούν χωρίς υποταγή στα κελεύσματα του λαϊκισμού».
Ο δεύτερος παράγοντας είπε ότι είναι η «επένδυση στους ανθρώπους», αναδεικνύοντας τις προσπάθειες της κυβέρνησης να βρει περισσότερο φθηνό εργατικό δυναμικό για την εργοδοσία μέσω της Επαγγελματικής Κατάρτισης, πόσους περισσότερους νέους και γυναίκες έχει ρίξει στην παραγωγή για να τους εκμεταλλεύονται τα αφεντικά. Έφτασε στο σημείο να υπερηφανευθεί με κυνισμό και για τα ΑμεΑ και τους πάνω από 230.000 συνταξιούχους που δουλεύουν σήμερα μέχρι τα βαθιά γεράματα, όταν, ταυτόχρονα, πληθαίνουν τα εργοδοτικά εγκλήματα με θύματα ηλικιωμένους εργαζόμενους, αλλά και για τους ξεριζωμένους μετανάστες και πρόσφυγες για να ξεζουμιστούν στις οικοδομές, τα φραουλοχώραφα και στα κάτεργα των ξενοδοχείων, στα πλαίσια και της απάνθρωπης αντιμεταναστευτικής πολιτικής και απάνθρωπης λογικής περί «νόμιμης και παράνομης μετανάστευσης» κυβέρνησης-ΕΕ.
Στα πλαίσια της ενσωμάτωσης της δυσαρέσκειας του λαού και των εργαζομένων και της θωράκισης της εξουσίας του κεφαλαίου και του πολιτικού του συστήματος, δήθεν «κούνησε το δάχτυλο» στην εργοδοσία, καλώντας την να ικανοποιεί τους εργαζόμενους, δίνοντάς τους μερίδιο από τα κέρδη και λέγοντας πως «όπως δεν ευδοκιμούν κράτη με κοινωνίες που δεν συμβαδίζουν με επιλογές της ηγεσίας, έτσι δεν ευδοκιμούν και οι επιχειρήσεις».
Ως τρίτο παράγοντα, ο Κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για τα μέτρα-κοροϊδία που ανακοίνωσε στη ΔΕΘ, ενώ ειδική αναφορά έκανε στο νομοσχέδιο-έκτρωμα της κυβέρνησής του για 13ωρη δουλειά-σκλαβιά απογείωση της ευελιξίας και προσλήψεις fast-track, αναμασώντας διάφορες μπούρδες εξωραϊσμού της αποκτήνωσης.
Πάντως, η εργατική τάξη και ο λαός στην απεργία της 1 Οκτώβρη του έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα πως αυτό το νομοσχέδιο είναι για τα σκουπίδια, αποτελεί αιτία πολέμου και δεν υπάρχει περίπτωση κανείς εργαζόμενος να δεχθεί ούτε 13ωρη, ούτε 14ωρη, αν λάβουμε υπόψη και το σαρδάμ (;) που έκανε, απασχόληση. Το πραγματικά σύγχρονο και δίκαιο είναι 7ωρο-5ήμερο-35ωρο, αυτό, δηλαδή, που διεκδικούν οι εργαζόμενοι με τα σωματεία τους, αυτό που αναδεικνύει και το ΚΚΕ και αυτό που θα απαιτηθεί εκ νέου με νέα, ακόμα πιο μαζική, απεργιακή κινητοποίηση όταν έρθει προς ψήφιση αυτό το αντεργατικό τερατούργημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου