Ποιος πληρώνει;

 

Την απόγνωση όπου βυθίζονται όλο και περισσότερο τα λαϊκά νοικοκυριά αποτυπώνει άλλη μια έρευνα, αυτήν τη φορά της Ενωσης Επιμελητηρίων. Με βάση τα στοιχεία της, ένας στους τέσσερις δυσκολεύονται να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος και θέρμανσης, ενώ η πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών (62%) βλέπουν την οικονομική τους κατάσταση να επιδεινώνεται μέσα στο 2022. Επίσης, το 70% έχει μειώσει τις δαπάνες ένδυσης - υπόδησης, το 52% τις αγορές βασικών καταναλωτικών αγαθών (π.χ. τρόφιμα) και το 13% δηλώνει ότι καταφεύγει σε δανεισμό για να τα βγάλει πέρα. Μια κατάσταση ζοφερή, που αφορά το ίδιο τμήμα του πληθυσμού, τα λαϊκά νοικοκυριά δηλαδή, που πληρώνουν το 95% των κρατικών εσόδων, τα οποία ανέρχονται σε 53 δισ. ευρώ! Και όπως φαίνεται, το 2023 το χέρι του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων θα μπει ακόμα πιο βαθιά στην άδεια τσέπη του λαού, αφού προβλέπονται νέες αυξήσεις στα έσοδα από φόρους, πάνω από 2 δισ. ευρώ, πρόσθετα στο ξεζούμισμα από τον πληθωρισμό... Να λοιπόν ποιος πληρώνει μέχρι και το τελευταίο σεντ της πολύμορφης στήριξης των ομίλων, της ανταγωνιστικότητας και των «αντοχών» της οικονομίας. Να πώς ο λαός βιώνει από την καλή και την ανάποδη τα «καλά» του Ταμείου Ανάκαμψης, την «έκρηξη επενδύσεων», αλλά και τα αποτελέσματα των «λελογισμένων και κοστολογημένων μέτρων στήριξης», πάντα εντός των «δημοσιονομικών ορίων» που υπερασπίζονται όλα τα αστικά κόμματα. Να πώς πληρώνουν οι εργαζόμενοι τα απανωτά «όχι» τόσο της ΝΔ, όσο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στις τροπολογίες του ΚΚΕ για κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, των ειδικών φόρων στα καύσιμα κ.ο.κ.

Μειώσεις

Τον Δεκέμβρη του 2020 η μεσοσταθμική τιμή εισαγωγής του φυσικού αερίου ήταν 13,4 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Εναν περίπου χρόνο μετά, τον Σεπτέμβρη του 2021, πριν δηλαδή τον πόλεμο στην Ουκρανία και ως αποτέλεσμα της περιβόητης «πράσινης μετάβασης», οι τιμές είχαν εκτοξευτεί στα 37,7 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Γιατί τα θυμίζουμε όλα αυτά; Γιατί από προχτές η κυβέρνηση και οι συν αυτή πανηγυρίζουν «για τη μεγάλη αποκλιμάκωση των τιμών του φυσικού αερίου», ως αποτέλεσμα του πλαφόν που επέβαλε πρόσφατα η ΕΕ στις τιμές του φυσικού αερίου. Πού βρίσκονται όμως οι τιμές μετά κι απ' αυτήν τη «ραγδαία αποκλιμάκωση»; Περίπου στα... 77 ευρώ τη μεγαβατώρα! «Χότζας» κανονικός δηλαδή η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ - επίσης μεγάλος «οπαδός» του πλαφόν - και βέβαια η ΕΕ! Αφού πρώτα έφτασαν τις τιμές στα ύψη, με τη στρατηγική του «πράσινου New Deal», των κυρώσεων στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της «επεκτατικής» διαχείρισης της προηγούμενης κρίσης, τώρα καμώνονται πως η πολιτική τους κάνει «ό,τι καλύτερο μπορεί» και τις... αποκλιμακώνει. Το ακριβώς αντίθετο όμως εγγυάται η πολιτική τους για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που βάζει «βούλα» στις μεγάλες αυξήσεις, και ενάντιά της πρέπει να στοχεύσει την πάλη του ο λαός.

Διάνα

Μια σπίθα. Τόσο φαίνεται ότι χρειάζεται για μια «γενικευμένη βαλκανική ανάφλεξη» με πυροκροτητή τα όσα συμβαίνουν τις μέρες αυτές στο Κόσοβο. «Απορίας άξιο», αν ανατρέξει κανείς στο πώς παρουσιάζονται όσα έχουν μεσολαβήσει στα Βαλκάνια την τελευταία περίπου 20ετία, μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΝΑΤΟ και ΕΕ που διαμέλισε την πρώην Γιουγκοσλαβία. Την περίοδο αυτή είχαμε μεταξύ άλλων: Την είσοδο της πλειοψηφίας των βαλκανικών κρατών στο ΝΑΤΟ. Την είσοδο πολλών από αυτά στην ΕΕ και άλλων να βρίσκονται στον προθάλαμο. Τα «μεγάλα έργα» για την εμπορική και ενεργειακή σύνδεση της περιοχής με την ΕΕ και άλλες μεγάλες επενδύσεις. Τις συμφωνίες για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της Βαλκανικής, όπως η περιβόητη Συμφωνία των Πρεσπών. Σε αυτόν τον ευρωατλαντικό «χορό» πρωτοστατεί η ελληνική αστική τάξη, που με όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις, όπως και με τη σημερινή, επιδιώκει να αναβαθμίσει τα συμφέροντά της στην περιοχή. Για μια ακόμα φορά όμως επιβεβαιώνεται ότι όλα αυτά τα σχέδια, που κάθε φορά παρουσιάζονται ως «παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας», στην πραγματικότητα αποτελούν παράγοντες «αστάθειας» για τους λαούς, φορτώνοντας κι άλλη καύσιμη ύλη στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και στο εσωτερικό της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Οχι μόνο δεν «κλείνουν εκκρεμότητες» και δεν αποτελούν «αντίδοτο στον εθνικισμό και τους αλυτρωτισμούς», αλλά τους ταΐζουν και τους αξιοποιούν για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια με θύματα τους λαούς. Αυτόν τον φαύλο κύκλο μόνο η κοινή πάλη των λαών μπορεί να τον σπάσει.

Φυσιολογικό

Εκτενέστατα ήταν και χτες τα ρεπορτάζ στον Τύπο για το κύμα κακοκαιρίας στις ΗΠΑ, που σκότωσε πάνω από 60 ανθρώπους. Ανάμεσα όμως στις εξαντλητικές αναλύσεις για τους κινδύνους από την κλιματική αλλαγή και την «ευθύνη που έχουμε όλοι να την αντιμετωπίσουμε», δεν βρήκαμε ούτε μια λέξη για την επιλεκτική ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού στις ΗΠΑ να προστατέψει τον λαό την ώρα της ανάγκης, όταν για τα συμφέροντα των μονοπωλίων δαπανά εκατοντάδες δισ. και «σκορπάει» πολέμους σε όλο τον πλανήτη. Δεν διαβάσαμε επίσης τίποτα για την παντελή έλλειψη μέτρων ουσιαστικής πρόληψης, ειδικά σε περιοχές που δεν δοκιμάζονται πρώτη φορά από την κακοκαιρία, όσο κι αν τα τωρινά φαινόμενα είναι μεγάλης έντασης και διάρκειας. Αντί αυτών, διαβάσαμε ότι το κράτος έγκαιρα προειδοποίησε τους Αμερικανούς να μείνουν στο σπίτι (!) ενώ η διοίκηση μιας κομητείας εξέδωσε μέχρι και συστάσεις στους πολίτες για το πώς να φτυαρίζουν το χιόνι για να απεγκλωβιστούν, χωρίς να τραυματιστούν ή και να πεθάνουν από έμφραγμα! Αν πάει κανείς με τα νερά τους, θα πρέπει να θεωρήσει δεδομένο και φυσιολογικό άνθρωποι να πεθαίνουν στα σπίτια τους αβοήθητοι και εγκλωβισμένοι, άλλοι να χάνουν τη ζωή τους μέσα στο αυτοκίνητο, στη διαδρομή από τη δουλειά στο σπίτι, οι κρατικές υπηρεσίες να περιορίζονται σε «συμβουλές» ατομικής ευθύνης και οι ιδιωτικές εταιρείες, που ανθούν στον τομέα της πολιτικής προστασίας, να ιεραρχούν τις επιχειρήσεις διάσωσης ανάλογα με το ποιος πληρώνει καλύτερα. Και μόνο αυτό είναι αρκετό για να αποτυπώσει την αγριότητα και τη βαρβαρότητα ενός συστήματος όπου η φράση «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι το επίσημο κρατικό «δόγμα» στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και επικίνδυνων καιρικών φαινομένων.

 

Ριζοσπάστης