Σκλαβοπάζαρα

 

Σε έναν διαγκωνισμό κυνισμού για τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα που προβλέπονται με διακρατικές συμφωνίες, όπως αυτή της Ελλάδας με την Αίγυπτο, για τη μεταφορά εποχιακών εργατών γης στη χώρα μας, επιδόθηκαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Το μέτρο αφορά κατά κανόνα τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις του αγροτοδιατροφικού τομέα, που «ποντάρουν» σε τέτοιες συμφωνίες για ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια. Σ' αυτούς απευθυνόταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θεοδώρα Τζάκρη, όταν έλεγε ότι δεν είναι αρκετά ...τολμηρό το νομοσχέδιο της κυβέρνησης! Και ότι δυστυχώς το «εργατικό κόστος» έχει αυξηθεί λόγω έλλειψης εργατών γης στα χωράφια, γι' αυτό και είναι αναγκαίες τέτοιες συμφωνίες, που φέρνουν καραβιές φτηνότερων εργαζομένων από το εξωτερικό. Δείχνοντας στην πράξη τι σημαίνει «κρατική παρέμβαση» για μια «πιο ομαλή αγορά εργασίας», σημείωσε μεταξύ άλλων ότι δεν πρέπει να παρεμβάλλεται το αιγυπτιακό κράτος, αλλά να μπορεί απευθείας η εργοδοσία από τη χώρα μας, μέσω «γραφείων» (δουλεμπορικών δηλαδή), να επιλέγει Αιγύπτιους εργάτες γης. Μάλιστα, ακούγοντας κανείς την κατακλείδα της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ θα νόμιζε ότι μπήκε ο ...Πορτοσάλτε μέσα της, καθώς ανέφερε: «Να αξιοποιήσουμε το ελληνικό εργατικό δυναμικό το οποίο παίρνει ταμείο ανεργίας ή κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης. Πρόκειται για έναν σημαντικό αριθμό συμπολιτών μας, οι οποίοι όμως δεν απασχολούνται στα χωράφια, για να μη χάσουν τα πάσης φύσεως επιδόματα». Αντί λοιπόν οι διάφοροι ...τεμπέληδες να παριστάνουν τους άνεργους και τους άπορους για να παίρνουν τα επιδόματα της πείνας, ας πάνε στα χωράφια, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, χαράσσοντας ακόμα πιο βαθιά στο χιόνι τις δήθεν «διαχωριστικές γραμμές» του με τη ΝΔ.

Επόπτες

Ενδεικτική του πώς ανοίγουν οι «πόρτες» για ΝΑΤΟικές «διευθετήσεις» στο Αιγαίο είναι η συζήτηση περί «F-16 υπό όρους στην Τουρκία», με αφορμή τα σχετικά ψηφίσματα του αμερικανικού Κονγκρέσου. Ο υποκριτικός «αχός» που σηκώθηκε πρόσφατα για τις δηλώσεις Συρίγου, «σκέπασε» το πώς ο ίδιος αιτιολόγησε ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να πάρει η Τουρκία «F-16», με τους «όρους» που βάζουν οι ΗΠΑ, όπως να απαγορεύονται οι «μη εξουσιοδοτημένες» υπερπτήσεις πάνω από «συμμαχικό» έδαφος. Οπως είπε, η Αμερική βάζει τους όρους και «μπορεί να τους ελέγξει» επειδή «αυτή τη στιγμή το ΝΑΤΟ παρακολουθεί όλη την περιοχή μέσω ραντάρ, ελληνικών και τουρκικών, και ξέρει ανά πάσα στιγμή πού είναι τα στίγματα των αεροσκαφών σε όλο το Αιγαίο». Δεν ξέρουμε, βέβαια, τι θα κάνουν οι αμερικανοΝΑΤΟικοί όταν διαπιστώσουν με τα ραντάρ τους ότι τα καινούργια «F-16» της Τουρκίας παραβιάζουν χωρίς ...εξουσιοδότηση τον ελληνικό εναέριο χώρο. Προφανώς ό,τι κάνουν και τώρα: Θα «προτρέψουν» τις δύο πλευρές «να έχουν αυτοσυγκράτηση» και «να τα βρουν», στο όνομα της ΝΑΤΟικής συνοχής. Το επικίνδυνο όμως είναι άλλο: Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, που δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο και χαρακτηρίζουν απλά «διαφορές» τις αμφισβητήσεις της Τουρκίας σε αέρα, γη και θάλασσα, αναγορεύονται και μ' αυτήν την αφορμή σε ...επόπτες της κυριαρχίας στο Αιγαίο, με το πρόσχημα μάλιστα ότι έτσι «θωρακίζονται» τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας! Ζήτω που καήκαμε, δηλα

Δίχως όρια

Σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή εμφανίζονται οι γνωστοί θιασώτες των αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων για να διαφημίσουν τις εξαγγελίες Μακρόν ότι θα αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Μέσω ...Γαλλίας διεκδικούν «δικαίωση» για τις αντιδραστικές τους θέσεις, που οδηγούν τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα και τους συνταξιούχους να ζουν στην πείνα. Κι αν η συζήτηση «αλά γαλλικά» φαντάζει κάπως ...ξεπερασμένη στην Ελλάδα, αφού τα όρια ηλικίας έχουν ήδη φτάσει τα 67 έτη μετά τον νόμο του «ψαλιδοχέρη» Κατρούγκαλου, υπάρχουν και αναλύσεις που «ψήνουν» το επόμενο βήμα. Λένε για παράδειγμα ότι η συζήτηση για τα όρια ηλικίας είναι «άνευ ουσίας», αφού το κύριο είναι να επικρατήσει συνολικά η «ανταποδοτικότητα» στο συνταξιοδοτικό σύστημα και να παίρνει ο καθένας ό,τι του αναλογεί όταν αποφασίζει να βγει στη σύνταξη, χωρίς να υπάρχει καμία δέσμευση για το πότε θα γίνει αυτό. Επομένως, με «ατομική ευθύνη», να ξέρει ο καθένας που «αποφασίζει» να βγει στη σύνταξη πόσο θα ...πεινάσει! Οσο για εκείνους που σακατεύονται στους χώρους δουλειάς, ή τους χιλιάδες ανάπηρους, ειδικά τους πιο νέους σε ηλικία, εκεί είναι και ο ...Καιάδας αν δεν μπορούν να δουλέψουν. Το κήρυγμα λοιπόν που ξεκινάει από τα καμώματα του Μακρόν έχει και «διά ταύτα»: Η αξιοπρεπής σύνταξη, που αντιμετωπίζεται ως «κόστος» από το κεφάλαιο και το κράτος του, αποτελεί απαγορευμένη «παροχή» και «λαϊκισμό», επομένως δεν μπορεί να αποτελεί «δικαίωμα για όλους». Αντίθετα, οι απόμαχοι της δουλειάς θα πρέπει να συνηθίζουν σε δουλειά μέχρι τον τάφο για τα στοιχειώδη προς το ζην. Με μια φράση: Βαρβαρότητα δίχως ...όρια.

 

 

Αμείλικτοι

Τα προηγούμενα χρόνια και ειδικά εν μέσω πανδημίας, οι όμιλοι των νέων τεχνολογιών είδαν τα κέρδη τους να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Παρά την εικόνα των «εργασιακών παραδείσων» που καλλιεργούσαν εδώ και χρόνια οι εταιρείες του κλάδου, από όταν τελείωσε η περίοδος της υψηλής κερδοφορίας το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι εργαζόμενοι. Σχεδόν 1.000 εταιρείες σε όλο τον κόσμο απέλυσαν περισσότερους από 150.000 εργαζόμενους στον τομέα της τεχνολογίας το 2022, σύμφωνα με έναν ιστότοπο που παρακολουθεί δημοσίως αναφερόμενες περικοπές θέσεων εργασίας στον κλάδο. Ενδεικτικά, η «Meta» απέλυσε 11.000 εργαζόμενους και η «Amazon» 10.000 τον Νοέμβρη, ενώ στο Twitter απολύθηκαν πάνω από τους μισούς εργαζόμενους. Στην «Google» οι φόβοι για κύμα απολύσεων είναι διάχυτοι, σύμφωνα με το CNBC, ενώ το «σχέδιο βελτίωσης των επιδόσεων» της εταιρείας προβλέπει τη σταδιακή απόλυση υπαλλήλων με «χαμηλή βαθμολογία εργασιακών επιδόσεων». Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην Κίνα, όπου μετά τις χιλιάδες απολύσεις στις «Alibaba» και «Tencent Holdings» τη σκυτάλη πήρε ο κολοσσός της «Bytedance», μητρικής του TikTok, η οποία προχώρησε σε εκατοντάδες απολύσεις. Πού είναι άραγε εκείνες οι «περισσότερες και καλύτερες» θέσεις εργασίας που θα έφερνε τάχα η «ψηφιακή επανάσταση» για την οποία κόπτονται παγκοσμίως οι αστικές δυνάμεις, όπως κάνουν και στη χώρα μας; Οι σιδερένιοι νόμοι του κέρδους είναι αμείλικτοι και το πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι, είτε «ψηφιακά» είτε ...συμβατικά.

 

Ριζοσπάστης