Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2023

Συμβολισμοί

 

Ως πράξη «υψηλού συμβολισμού» παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόφασή του να απέχει στο εξής από κάθε ψηφοφορία στη Βουλή, μέχρι τις εκλογές. Τι «συμβολίζει» αυτή η πράξη; Προφανώς ένα ακόμα επεισόδιο στον δικομματικό καβγά, που καμιά σχέση δεν έχει με τις πραγματικές ανησυχίες και αγωνίες του λαού. Καλές οι ...συμβολικές πράξεις, αλλά η ουσία δεν κρύβεται. Αλήθεια, τι συμβόλιζε η υπερψήφιση περισσότερων από τους μισούς νόμους μαζί με τη ΝΔ όλα τα προηγούμενα χρόνια; Τι συμβόλιζε η υπερψήφιση της κυβερνητικής ρύθμισης για να δοθεί το Ελληνικό στα επιχειρηματικά συμφέροντα; Τι συμβόλιζε η υπερψήφιση των μισών και παραπάνω άρθρων του νομοσχεδίου - εκτρώματος για τα Εργασιακά που έφερε η ΝΔ το κατακαλόκαιρο του 2021; Τι συμβόλιζε η «εποικοδομητική κριτική» σε ένα σωρό αποφάσεις για τη μετατροπή της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο ή οι προτάσεις για μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στο «νόμιμο» σκλαβοπάζαρο των εργατών γης, π.χ. από την Αίγυπτο; Τι συμβόλιζε η πρόσφατη υπερψήφιση (στο Ευρωκοινοβούλιο αυτήν τη φορά) από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ των διατάξεων που νομιμοποιούν το άγριο χαράτσωμα των λαών για το ηλεκτρικό ρεύμα, ώστε να δοθεί ώθηση στις «πράσινες επενδύσεις»; Από «συμβολική» αντιπολίτευση άλλο τίποτα λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ! Και σε αυτόν τον δρόμο συνεχίζει, ανεξάρτητα από τα ...μουτράκια που κάνει προεκλογικά, μπας και χαράξει στο χιόνι καμιά διαχωριστική γραμμή με τη ΝΔ.

Οι Αμερικανοί...

«Η μεγάλη επιστροφή», «Οι Αμερικανοί ξανάρχονται...» και άλλα τέτοια αναπαράγουν αστικά ΜΜΕ και επιτελεία τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την περιοδεία του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών στη Μέση Ανατολή, όπως και τις επικείμενες επισκέψεις του σε Αθήνα και Αγκυρα. Προκύπτουν βέβαια εύλογα ερωτήματα από τέτοιου είδους «αναλύσεις»: Πότε αλήθεια έφυγαν οι ΗΠΑ από την ευρύτερη περιοχή και δεν το καταλάβαμε; Και αν πάλι για χάρη της «συζήτησης» δεχτούμε ότι... «ξανάρχονται», δηλαδή ότι αυξάνουν το «ενδιαφέρον» τους για τα μέρη μας, αυτό μας το λένε για καλό; Ρητορικά βέβαια τα ερωτήματα, πικρά απαντημένα από την πείρα του λαού μας και των λαών όλης της περιοχής. Το γεγονός ότι στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης έχουν μπει ο ανταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας και η κρίσιμη περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού οδηγεί πράγματι σε αυξομείωση του «ενδιαφέροντος» για τα υπόλοιπα «ανοιχτά» μέτωπα. Ωστόσο αυτά όχι μόνο δεν κλείνουν, αλλά ο ανταγωνισμός που εντείνεται οδηγεί στο να «βγαίνουν μαχαίρια» παντού.


... ξανάρχονται

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος με τη Ρωσία στην Ουκρανία, η τεράστια αύξηση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη, οι φιτιλιές που ανάβουν ξανά στα Βαλκάνια, τα ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Βόρεια Αφρική, με στρατεύματα, μισθοφόρους, συγκρούσεις «δι' αντιπροσώπων» στη Λιβύη, στη Συρία, στο Σαχέλ κ.α., η προώθηση νέων συνεργασιών με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, ενώ εντείνεται το έγκλημα της κατοχής της Παλαιστίνης, τα παζάρια και η κόντρα με το Ιράν, η απογείωση της επιθετικότητας της Αγκυρας με «πλάτες» από τα παζάρια της με ΗΠΑ - ΕΕ, όλα τους φέρουν τη «σφραγίδα» της Ουάσιγκτον και της αντιπαράθεσης με τους «στρατηγικούς ανταγωνιστές» της. Με τις ευλογίες ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, σε αυτήν την κόλαση εμπλέκεται ολοένα και περισσότερο η χώρα μας... Καμία ελπίδα λοιπόν και καμία ασφάλεια, μόνο νέους κινδύνους φέρνουν στους λαούς η «επιστροφή των ΗΠΑ» και η εμπλοκή στα σχέδιά τους. Η ελπίδα για τους λαούς βρίσκεται στην πάλη ενάντια στους σχεδιασμούς και τις λυκοσυμμαχίες των ιμπεριαλιστών, βρίσκεται στην ενίσχυση του ΚΚΕ, που καταθέτει όλες του τις δυνάμεις σ' αυτόν τον αγώνα!


Κριτήρια

Για τον νέο κατώτατο μισθό κλήθηκε να απαντήσει ο υπουργός Εργασίας και είπε: «Θα υπάρξει μια σημαντική αύξηση, που θα ισορροπεί ανάμεσα στις δυνατότητες των επιχειρήσεων, γιατί δεν υπάρχουν εργαζόμενοι χωρίς επιχειρήσεις - μην πάμε να τις κλείσουμε - και στις επίσης αυξημένες ανάγκες των εργαζομένων, διότι δεν μπορείς να έχεις και επιχειρήσεις με τους εργαζόμενους στα κεραμίδια». Οταν ο δημοσιογράφος τού ζήτησε να αναφέρει κάποιο συγκεκριμένο ποσό, ο υπουργός απάντησε ορθά - κοφτά: «Οσο αντέχει η οικονομία». Πέρα από το να ενοχοποιεί τους εργαζόμενους ότι οι διεκδικήσεις τους για καλύτερες αμοιβές ...κλείνουν τις επιχειρήσεις, δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός επιμένει στα κριτήρια που θέτει ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, με τα οποία η σημερινή και κάθε επόμενη κυβέρνηση αποφασίζει τον κατώτατο μισθό. Ποια είναι αυτά τα κριτήρια; Οι «δυνατότητες των επιχειρήσεων», δηλαδή η ανταγωνιστικότητά τους, που τη σφραγίδα της έχουν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι. Οι «αντοχές της οικονομίας», όπου χωράνε οι επιδοτήσεις, οι φοροαπαλλαγές και το φτηνό χρήμα για το κεφάλαιο, γι' αυτό δεν χωράνε οι αξιοπρεπείς μισθοί των εργαζομένων. Κριτήριο είναι και να μην βρίσκονται οι εργαζόμενοι «στα κάγκελα», που σημαίνει ενσωμάτωση της δυσαρέσκειας και διαφύλαξη της «κοινωνικής συνοχής». Σ' αυτά τα κριτήρια ταυτίζονται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική τους για τους μισθούς και ταυτόχρονα φυλάνε «ως κόρη οφθαλμού» την αντεργατική νομοθεσία που καθηλώνει τον μέσο μισθό. Ακριβώς γι' αυτό, είναι προκλητική και αστεία η αντιπαράθεσή τους για το λίγο πάνω ή το λίγο κάτω στον κατώτατο μισθό που ετοιμάζεται να ανακοινώσει η κυβέρνηση.

 

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου