Αντοχές...

«Απόλυτα υπερήφανος» για το νόμο - λαιμητόμο, με τον οποίο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τσάκισε ακόμα παραπέρα την Κοινωνική Ασφάλιση, δήλωσε για μια ακόμα φορά χτες ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, κάνοντας λόγο για «μεταρρύθμιση που είναι αντίθετη στο γενικό ρεύμα των μεταρρυθμίσεων των Ασφαλιστικών στην Ευρώπη».
Ο βαθιά αντιλαϊκός χαρακτήρας, βέβαια, αυτής της «μεταρρύθμισης» επιβεβαιώνεται από αυτά που είπε αμέσως μετά: «Δεν λέω ότι δίνουμε υψηλές συντάξεις, δίνουμε πολύ χαμηλές, αλλά είναι αυτές που αντέχει η οικονομία».

Μα είναι ακριβώς οι «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας αυτές που δε χωράνε τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού που παράγει όλο τον πλούτο, αλλά χωράνε μια χαρά τα κάθε είδους προνόμια προς το μεγάλο κεφάλαιο, τα οποία διατηρεί και αυγατίζει και η σημερινή συγκυβέρνηση, με νέες φοροαπαλλαγές, ενισχύσεις, «αναπτυξιακούς νόμους», «επενδυτικά κίνητρα» κ.ο.κ.

Είναι οι «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας αυτές που επικαλούνται όλες οι αστικές κυβερνήσεις, για να πείσουν το λαό να ξεχάσει τις τεράστιες απώλειες όλων των προηγούμενων χρόνων, να ξεχάσει τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες του και να περιμένει μήπως περισσέψει κανένα ψίχουλο από την ανάκαμψη των κερδών των καπιταλιστών.

Κόντρα στους κυβερνητικούς προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς, η αντιλαϊκή πολιτική με κριτήριο αυτές τις «αντοχές» όχι μόνο δεν είναι «αντίθετη στο γενικό ρεύμα στην Ευρώπη», αλλά είναι η ίδια η στρατηγική της ΕΕ, η οποία τσακίζει τους λαούς σε όλα τα κράτη - μέλη της, για λογαριασμό των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Πασούλες... 

 

Συγχαρητήρια και αξιώσεις για νέα προνόμια από τη μια μεριά, διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις από την άλλη: Οι συνεχείς πασούλες που αλλάζουν το εγχώριο κεφάλαιο και η κυβέρνηση είναι κάτι παραπάνω από χαρακτηριστικές για τον βαθιά ταξικό χαρακτήρα της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής.

Προχτές, ας πούμε, ήταν ο Ευ. Μυτιληναίος, πρόεδρος και μεγαλομέτοχος του ομώνυμου επιχειρηματικού ομίλου, αυτός που έδωσε τα νέα συγχαρητήρια του κεφαλαίου στο Μέγαρο Μαξίμου, σημειώνοντας ότι μετά το δημοψήφισμα και τις περσινές εκλογές «έχουμε μια νέα καλύτερη κυβέρνηση», μια «κυβέρνηση ρεαλισμού», «που προσπαθεί περισσότερο από την προηγούμενη να ανταποκριθεί στην πραγματικότητα (...) Προσπαθούν να τηρήσουν τους νέους νόμους, τους κανονισμούς και τα συμφωνηθέντα με τους πιστωτές μας».

Περιγράφοντας τα «ορόσημα» για το κεφάλαιο από 'δώ και πέρα, ιεράρχησε τη διευθέτηση του κρατικού χρέους, την αγορά ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ και την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», για την οποία τόνισε χαρακτηριστικά ότι «πρόκειται να είναι δύσκολη, καθώς περιλαμβάνει τα θέματα εργατικής νομοθεσίας και ασφάλισης».

Μια μέρα μετά, ενώπιον της «Ευρωαραβικής διάσκεψης», ο πρωθυπουργός επανέλαβε έναν προς έναν τους παραπάνω στόχους του κεφαλαίου, που συνεπάγονται την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, τονίζοντας μάλιστα ότι η κυβέρνησή του μπορεί να ανταποκριθεί στις «δύσκολες» δουλειές για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων: «Από την πλευρά μας, τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας. Η επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης και πιο δύσκολης αξιολόγησης απέδειξε ότι υπάρχει μεταρρυθμιστική βούληση στην Ελλάδα».

... με κλειστά μάτια

 

Λίγες ώρες αργότερα, ο ΣΕΒ δημοσίευε το «εβδομαδιαίο δελτίο» του,όπου αναγνώριζε ότι χάρη σε αυτήν τη... «μεταρρυθμιστική βούληση» της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων «ήδη η χώρα διαθέτει ένα πλαίσιο εργασιακών σχέσεων παρόμοιο με άλλων ευρωπαϊκών χωρών», ζητώντας ωστόσο παράλληλη επιτάχυνση σε «αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις και στους υπόλοιπους τομείς», κάνοντας λόγο, μεταξύ άλλων, για «αποτελεσματικό κράτος», «καλούς θεσμούς», «βελτίωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος», «απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών», μείωση φορολογίας επιχειρήσεων και εργοδοτικών εισφορών κ.ο.κ.

Κι αυτά, όταν ο Αλ. Τσίπρας στην προαναφερθείσα ομιλία του είχε ήδη δεσμευτεί ότι «είμαστε αποφασισμένοι να εφαρμόσουμε δραστικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στην οικονομία», αναφέροντας μεταξύ άλλων τη δραστική μείωση του χρόνου αδειοδότησης επιχειρήσεων και επενδύσεων, την «πάταξη της γραφειοκρατίας», τους σταθερούς φορολογικούς συντελεστές και τα «σημαντικά κίνητρα για σημαντικές επενδύσεις» που δίνει στους ομίλους ο νέος «αναπτυξιακός νόμος»...

Είναι σαφές: Κυβέρνηση και κεφάλαιο, σαν μια καλοδουλεμένη ομάδα..., βρίσκονται πλέον «με κλειστά μάτια» σε ένα γήπεδο εξ ορισμού αντιλαϊκό, από το οποίο κανένα θετικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να προκύψει για το λαό.

Βγάλε τη σκούφια σου

 

«Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με» θυμίζει η κριτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ ότι «η αντιπολιτευτική της τακτική δεν της επιτρέπει να αναπτύσσει συγκροτημένη αντιπρόταση για συγκεκριμένα ειδικά θέματα και συνολικά για την κατεύθυνση της χώρας», ότι «βαλτώνει σε στάσιμα νερά της έλλειψης αντιπρότασης» και ότι αναπόφευκτα «ο δρόμος που καταλήγει είναι πάντα ο ίδιος, η επίκληση της νίκης στον εμφύλιο και ο αντικομμουνισμός», όπως έγραφε χτες φιλοκυβερνητική εφημερίδα. Σωστή η επισήμανση ότι η ΝΔ δεν έχει αντιπρόταση για τα «μεγάλα» ζητήματα, που απασχολούν το κεφάλαιο, αφού υπηρετεί την ίδια στρατηγική με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το συμπέρασμα αυτό ισχύει όμως και αντίστροφα. Ελλείψει διαφορών στη στρατηγική, και ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα να αντιπαρατεθεί με τη ΝΔ, στήνοντας πλαστές διαχωριστικές γραμμές. Τι είναι, για παράδειγμα, το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών; Κάτι τέτοια είναι που μας θυμίζουν αυτό που με αγαλλίαση διαπίστωνε σε παλιότερο «εβδομαδιαίο δελτίο» του ο ΣΕΒ: «Παρά τις ιδεολογικές διαφορές, οι παρουσιάσεις των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης συγκλίνουν στην αναγκαιότητα ταχείας εξόδου από την κρίση και την ύφεση και τη μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς του μνημονίου»...

Ριζοσπάστης