Πουλώντας τρέλα...

Τα ρίξανε στον... ψυχίατρο και στα εσώψυχα τα αστικά κόμματα τη βδομάδα που πέρασε. Την αρχή έκανε ο Τσακαλώτος, που σε άρθρο του έγραψε ότι «το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (της ΕΕ) δρα ως μόνιμος ζουρλομανδύας».

 

 Τη σκυτάλη πήρε ο πρόεδρος της ΝΔ, που σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό μίλησε για «δίγλωσση κυβέρνηση, σχιζοειδή συμπεριφορά Τσακαλώτου» και ότι «θα χρειαστεί να παρέμβει ψυχαναλυτής». Και μετά ανέλαβε να απαντήσει το Μαξίμου, με σημείωμα στο οποίο λέει ότι «η αναφορά του κ. Μητσοτάκη ότι "η επιστολή Τσακαλώτου ήταν κατάπτυστη", μετά τα όσα ο ίδιος υποστηρίζει στην ίδια συνέντευξη, είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί με πολιτικούς όρους. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά...».

 Δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά, η στρατηγική μιας ιμπεριαλιστικής ένωσης όπως η ΕΕ είναι προϊόν «παράλογων εμμονών», η ταξική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης εξηγείται με ψυχιατρικούς όρους και η επιστήμη δεν έχει μπορέσει ακόμα να εξηγήσει τους σκυλοκαβγάδες των διαχειριστών του συστήματος και τις ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές τους. Εμείς πάλι, παρά τα τόσα «παράλογα» βλέπουν τα αστικά κόμματα, το βρίσκουμε λογικό: Οσο πιο πολύ «καρφώνονται» για τη στρατηγική τους σύμπλευση, τόσο περισσότερη «τρέλα» θα πουλάνε για να εγκλωβίζουν το λαό στα συμφέροντα του κεφαλαίου...

Ανθρωποι στις λάσπες

 

Η κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη, δια στόματος Γ. Μουζάλα, προσπάθησε να πείσει ότι, ναι μεν, οι συνθήκες στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και στους άλλους χώρους που διαβιούν είναι κακές, ωστόσο έχουν γίνει βήματα και πλέον η κατάσταση είναι καλύτερη. Μία μέρα μετά, την Πέμπτη, κυκλοφόρησε η είδηση ότι 400 οικογένειες (από τις συνολικά 800) προσφύγων με τα παιδιά τους, που ζουν στο κέντρο της Μαλακάσας, φόρτωσαν τα λιγοστά υπάρχοντά τους στην πλάτη και βγήκαν στα χιόνια. Σύμφωνα με μαρτυρίες, η απελπισία τους ήταν μεγάλη, αφού προτίμησαν να βγουν στην καρδιά του χιονιά, θεωρώντας ότι κάπου αλλού θα βρουν καλύτερες συνθήκες. Ακόμα δηλαδή και στο δρόμο. 

Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στη Σούδα της Χίου, όπου μαρτυρίες κάνουν λόγο για προσφυγόπουλα που κοιμούνται κυριολεκτικά στη λάσπη και για ανθρώπους που μένουν όρθιοι επί ώρες, αφού δεν μπορούν να σταθούν πουθενά. Η ειρωνεία; Η κυβέρνηση καυχιέται ότι από τον νέο χρόνο θα μοιράζει χρήματα αντί για συσσίτια και ότι διαχειρίζεται το θέμα με «ανθρώπινο πρόσωπο». Η πραγματικότητα είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις, εάν δεν υπήρχε η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη, όπως εκφράζεται οργανωμένα από σωματεία, συλλόγους και άλλους φορείς, οι συνθήκες θα ήταν ακόμα χειρότερες, καθώς αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος της κακοκαιρίας και κυρίως της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Οι πραγματικές στοχεύσεις

 

«Η ανακούφιση και οι "παροχές" φέρνουν νέα δεινά και κάνουν χειρότερη την κατάσταση. Οπότε καλύτερα να μη διεκδικείτε ούτε τα ελάχιστα, πόσο μάλλον την ανάκτηση των απωλειών και τις σύγχρονες ανάγκες». Το μήνυμα αυτό μπορεί να μην το έστειλε έτσι ακριβώς η κυβέρνηση σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, αλλά σίγουρα εκφράζει μια από τις πολλές επιδιώξεις της, κρίνοντας από τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε με τις ψευτοπαροχές στους χαμηλοσυνταξιούχους και την επιστολή Τσακαλώτου. Και μπορεί η διαπραγμάτευση να κρίνεται σε πιο «χοντρά» ζητήματα, αντί του ποσοστού του πλεονάσματος που έδωσαν εφάπαξ στους συνταξιούχους, όμως το αποτέλεσμα της όλης «φασαρίας» περιγράφεται περίπου ως εξής: Από τη μια, κατοχυρώθηκε ότι και οι ελάχιστες ψευτοπαροχές θα περνάνε στο εξής από σκληρό κοσκίνισμα, με την κυβέρνηση να βρίσκει άλλοθι στην κοροϊδία ότι η ίδια θέλει να δώσει, αλλά δεν την αφήνουν οι «κακοί» «θεσμοί». Από την άλλη, «εκπαιδεύεται» ο λαός να χαμηλώνει διαρκώς τις απαιτήσεις του, βλέποντας αυτό το «θρίλερ», με αφορμή ένα πενιχρό βοήθημα που άνοιξε τη συζήτηση για ακόμα χειρότερα. Και μπορεί τα χρήματα του εφάπαξ επιδόματος να τα είχαν πράγματι ανάγκη οι χαμηλοσυνταξιούχοι και πολλοί ακόμα που δεν το πήραν, αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αλλάζει την πραγματική στόχευση της κυβέρνησης, που είναι ο εξωραϊσμός της αντιλαϊκής της πολιτικής και η απόσπαση της ανοχής του λαού, για να μπορέσει από την πίσω πόρτα να περάσει τα χειρότερα, που ετοιμάζει με το κουαρτέτο για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Γράμμα στον Αη Βασίλη... 

 

«Αυτό άλλωστε είναι το διακύβευμα της αξιολόγησης του Ιανουαρίου. Και αυτό που κρίνεται δεν είναι το ελληνικό πρόγραμμα. Είναι το μέλλον της Ε.Ε. Λιτότητα ή ανάπτυξη; Η Ε.Ε. θα ρυθμίζει μόνη την τύχη της ή θα έχει ξένους χωροφύλακες; Πόσο "γερμανική" θα είναι η Ε.Ε. της επόμενης ημέρας; Υπάρχει αλληλεγγύη και ομοφωνία ή τιμωρητικές λογικές μόνο; (...) Η αξιολόγηση και το σημείο που θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόγραμμα τον Ιανουάριο θα είναι ένα ενδεικτικό σήμα για το αν αντιλαμβάνονται οι ιθύνοντες της Ε.Ε. τις ανάγκες των κοινωνιών».

Το παραπάνω «γράμμα στον Αη Βασίλη», για μια ΕΕ που - προφανώς με τη βοήθεια των «καλικάντζαρων» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας - θα μεταμορφωθεί από ένωση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε «ένωση αλληλεγγύης», όπου οι «ιθύνοντες» θα ψυχοπονούν τις ανάγκες των κοινωνιών, το έγραψε - ποιος άλλος; - η «Αυγή». Επιβεβαιώνοντας έτσι ότι τον νέο χρόνο, υπό το βάρος και των τεράστιων ενδοαστικών αντιθέσεων, πολλά μπορεί να αλλάξουν και στην ΕΕ και ευρύτερα, αλλά εκείνο που δεν θα αλλάξει στα σίγουρα είναι η πλούσια φαντασία του ΣΥΡΙΖΑ, που βαφτίζει τους ανταγωνισμούς και τα διακυβεύματα του κεφαλαίου στόχους του λαού...

Από Μέρα σε Μέρα Ριζοσπάστης