Αλήθειες και ψέματα

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι εδώ και πολλούς μήνες «έδωσε μάχη για να συγκροτηθεί ένα εσωτερικό μέτωπο συλλογικής διεκδίκησης στα εργασιακά θέματα», ότι στην προσπάθεια αυτή είχε τη στήριξη «της πλειονότητας των εργοδοτικών φορέων και των συνδικάτων» και ότι στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων «η ΕΕ αναγνωρίζει ότι πρέπει να ρυθμιστούν με βάση το κοινοτικό κεκτημένο». Ανάλογα, για τις ομαδικές απολύσεις, ισχυρίζεται ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου την δικαιώνει! Πολλά ψέματα μαζί και μια αλήθεια. Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση έχει συμμάχους τους εργοδοτικούς φορείς, αφού αυτών τα συμφέροντα υπηρετεί. Οσο για τα συνδικάτα, εδώ θολώνει σκόπιμα τα νερά, ανακατεύοντας λάχανα με μπρόκολα. Η κυβέρνηση μπορεί να επιχαίρει για τη συναίνεση που της προσφέρει η συνδικαλιστική πλειοψηφία και συνολικά ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, έχει όμως σταθερά απέναντι στην πολιτική της το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που πρωτοστάτησε στους αγώνες όλο το προηγούμενο διάστημα. Οσο για τις συλλογικές συμβάσεις και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ για τις ομαδικές απολύσεις, εδώ το ψέμα και η παραπλάνηση πάνε σύννεφο. Υπαγορεύονται, όμως, από την ανάγκη της να υπερασπιστεί το αντεργατικό - αντιλαϊκό «ευρωπαϊκό κεκτημένο», για να «χρυσώσει το χάπι» και ευκολότερα να «πουλήσει» στο λαό τα μέτρα που συζητάει τώρα στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης» και μετά από αυτή.

Να το και το ... ΝΑΤΟ

 

Τακτικός αρθρογράφος σε διάφορες εφημερίδες και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ έγραψε χτες ένα ακόμα διθύραμβο για το διχοτομικό σχέδιο που προετοιμάζεται στην Κύπρο, ζητώντας επί της ουσίας τη συναίνεση των πάντων σ' αυτό. Μέσα στα πολλά που γράφει, όμως, είναι και αυτό: «Ακόμα και στη σημερινή φάση του Κυπριακού, χάρη στη συναίνεση του κυβερνώντος κόμματος (ΔΗΣΥ) και του ΑΚΕΛ, αποκλείστηκε η ιδέα κάποιων κύκλων οι διεθνείς εγγυήσεις να περάσουν στην ευθύνη του ΝΑΤΟ». Αν κάτι επιβεβαιώνεται, είναι ότι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης περί των εγγυήσεων «έπεσε» και η εμπλοκή του ΝΑΤΟ, ανεξάρτητα από το πότε και ποιος έθεσε το συγκεκριμένο ζήτημα. Και μιας και το έφερε η κουβέντα, γιατί ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, για τον οποίο ο αρθρογράφος της «Αυγής» «στάζει μέλι», δεν δίνει στη δημοσιότητα ολόκληρη την πρότασή του για το θέμα των εγγυήσεων; Τι πραγματικά συζητιέται στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, που θα αποτελέσει και το βασικό θέμα στη διάσκεψη για το Κυπριακό; Τέτοια ερωτήματα χρειάζεται να απαντήσει η κυβέρνηση, για να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι ο λαός το πραγματικό περιεχόμενο της λύσης που προωθείται.

Κλίμα προσδοκιών και αναμονής

 

Ο Φλαμπουράρης διαβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να δώσει και του χρόνου το επίδομα που ονόμασε «13η σύνταξη» στους χαμηλοσυνταξιούχους. Εκτιμάει, επίσης, ότι «ο κόσμος έχει υπομονή» και πως «υπάρχει βάσιμη ελπίδα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν». Ο Παππάς λέει ότι «θα πάρει χρόνο, αλλά τις πληγές θα τις κλείσουμε» και ο Ξυδάκης ότι το επίδομα που μοίρασε η κυβέρνηση σαν ψευτοπαροχή είναι «έκφραση της λαϊκής βούλησης». Ο ίδιος ξορκίζει το ενδεχόμενο ρήξης με τους δανειστές «τώρα που έχουμε συμμάχους στην Ευρώπη». Από κοντά και ο Τσακαλώτος, ο οποίος σε άρθρο του χαρακτηρίζει «ζουρλομανδύα» το Σύμφωνο Σταθερότητας, που «θα οδηγήσει την Ευρώπη σε διάλυση». Αποκωδικοποιώντας τις παραπάνω δηλώσεις, προκύπτει το εξής μήνυμα από την κυβέρνηση στο λαό: «Κάνε υπομονή. Τα πράγματα αλλάζουν στην Ευρώπη και εμείς είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε μέτρα ανακούφισης και ανάκτησης των απωλειών. Αρκεί να ξεφύγουμε από τη δημοσιονομική αυστηρότητα, που απειλεί την ίδια την Ευρώπη». Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια επιδιώκει η κυβέρνηση: Προσπαθεί να καθηλώσει το λαό σε στάση αναμονής, να τον συμβιβάσει με τη φτώχεια και τις ψευτοπαροχές της, να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι από την ανάκαμψη της οικονομίας θα ωφεληθεί ο ίδιος και να εξωραΐσει την ΕΕ, λέγοντας ότι με άλλη αναλογία στο μείγμα διαχείρισης μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Με τέτοια επιχειρήματα περιοδεύουν τα κυβερνητικά στελέχη ανά την Ελλάδα και πρέπει ο λαός να τους δείξει ότι δεν τρώει το κουτόχορτο που του σερβίρουν. Πολύ περισσότερο, να μην τους δίνει το δικαίωμα να επικαλούνται τάχα την υπομονή του, ως απόδειξη σιωπηρής έστω στήριξης στην αντιλαϊκή τους πολιτική.

Χόρτασαν από γαλιφιές

 

Την κατηγορηματική διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις στις συντάξεις έδωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο υφυπουργός Εργασίας, Τάσος Πετρόπουλος, προσθέτοντας ότι «τα μέσα που διαθέτει η Κοινωνική Ασφάλιση είναι πενιχρά, ωστόσο μπήκαν στέρεες βάσεις ώστε να εξασφαλίζονται και να καταβάλλονται οι συντάξεις». Αν και άλλαξε πόστο στην κυβέρνηση, ο Γ. Κατρούγκαλος φαίνεται πως δημιούργησε «σχολή» κατά την προηγούμενη θητεία του στο υπουργείο Εργασίας, σε ό,τι αφορά την υπεράσπιση της αντιλαϊκής πολιτικής με τη μέθοδο της κατηγορηματικής διάψευσης οφθαλμοφανών πραγμάτων και την καλλιέργεια της λογικής του «μικρότερου κακού». Ετσι, οι διαβεβαιώσεις του υφυπουργού Εργασίας έχουν την ίδια αξία με όσα έλεγε ο Γ. Κατρούγκαλος πριν την ψήφιση του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου, μέχρι να αποδειχτεί ότι οι συντάξεις, υπολογισμένες με το νέο τρόπο, είναι μικρότερες μέχρι και κατά 45% σε σχέση με αυτές που απέδιδε το παλιό σύστημα. Οσο για το από εδώ και πέρα, θυμίζουμε ότι ο πρόσφατος νόμος και οι εφαρμοστικές του εγκύκλιοι προβλέπουν τον επανυπολογισμό των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων, αλλά και των εισφορών των συνταξιούχων για το ΑΚΑΓΕ και τον κλάδο Υγείας, που δείχνει προετοιμασία για περικοπές, έστω κι αν προς το παρόν το ποσό της καταβαλλόμενης σύνταξης δεν θα αλλάξει, αλλά θα αποδίδεται σαν «προσωπική διαφορά». Σε κάθε περίπτωση, συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι έχουν πλέον πείρα από τις γαλιφιές αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, ώστε να κουμπώνονται όταν ακούν «κατηγορηματικές» διαψεύσεις για νέες ανατροπές και περικοπές στο Ασφαλιστικό.

Από Μέρα σε Μέρα Ριζοσπάστης