Για τα «ματωμένα πλεονάσματα» (Όταν το ΒΗΜΑ αποκαλύπτει…)

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης από το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, τις κυβερνήσεις που πέρασαν , από κάθε είδους «δημοσιολόγους» υποστηρικτές του συστήματος, εμφανίστηκε η επίτευξη των περίφημων «πρωτογενών πλεονασμάτων» ως «εθνικός στόχος» που αν επιτευχθεί θα οδηγήσει στην «έξοδο από τα μνημόνια».

Φυσικά από την πρώτη στιγμή έγινε ξεκάθαρο ότι πρόκειται στην κυριολεξία για «ματωμένα πλεονάσματα» μιας και προέρχονται πρώτα και κύρια φοροληστεία και τη χρεοκοπία των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών, τη στιγμή που το κεφάλαιο όχι μόνο μένει στο απυρόβλητο, αλλά κι ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Και φυσικά η επίτευξη τους δεν θα σήμαινε και το τέλος της λαϊκής χρεοκοπίας, αλλά απλά τη μεγαλύτερη δυνατότητα επίτευξης κερδοφορίας για το κεφάλαιο τόσο εξαιτίας των μέτρων που συνόδευαν την επίτευξη των «πλεονασμάτων», όσο και μέσω εξασφάλισης φτηνότερης χρηματοδότησης από το «άνοιγμα στις αγορές».

Για την ουσία τους, τον τρόπο δημιουργίας τους αλλά και τις επιπτώσεις τους ενδιαφέρον παρουσιάζουν δύο άρθρα από το ΒΗΜΑ (30/4) που με απλά και καθαρά λόγια την αναπτύσσουν, χωρίς φυσικά οι αρθογράφοι να εντάσσονται στο «αντιμνημονιακό στρατόπεδο»,κάθε άλλο μάλιστα…(Οι υπογραμμίσεις δικές μας)

Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γ. Παπαϊωάννου: « Το 2016 για πρώτη φορά στη σύγχρονη οικονομική ιστορία του τόπου, η Ελλάδα εμφάνισε πλεόνασμα στον προϋπολογισμό. Όχι μόνο πρωτογενές οποίο είχε πετύχεις δύο- τρεις φορές από τη μεταπολίτευση , αλά συνολικό πλεόνασμα, δηλαδή πλεόνασμα αφού προστεθούν στις δαπάνες και οι πληρωμές τόκων για την εξυπηρέτηση του χρέους .Αναμφίβολα πρόκειται για σημαντική επιτυχία της κυβέρνησης και της χώρας. Βεβαίως είναι αποτέλεσμα της υψηλής φορολόγησης, της περαιτέρω περικοπής των δαπανών και της χαμηλής δαπάνης για τόκους χάρη στην αναδιάρθρωση του χρέους που έγινε με το PSI. Ειδικότερα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΑΤ το 2016 τα έσοδα της κυβέρνησης από φόρους αυξήθηκαν κατά 2,6 δισ. ευρώ και οι δαπάνες του κράτους μειώθηκαν κατά 3,5 δισ. ευρώ. Τα έσοδα επέστρεψαν εκεί που ήταν το 2013 όταν η οικονομία ήταν 5 δις. Ευρώ μεγαλύτερη (ΑΕΠ 2013: 180,7 δισ. ευρω, 2016 175, 9 δισ. ευρώ) και οι δαπάνες υποχώρησαν περαιτέρω από 45,8 του ΑΕΠ σε 47,5 που ήταν το 2013…»

Αποκαλυπτικός στο πώς αυτό δημιουργήθηκε είναι ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Μαρίνος: «…Πως είναι δυνατόν να καμαρώνει χωρίς ίχνος ντροπής η κυβέρνηση για το υπέρογκο αυτό πλεόνασμα (που επιμένω προήλθε πέρα από κάποιο περιορισμό της φοροδιαφυγής, κυρίως από υπερφορολόγηση και όχι από αύξηση του εθνικού εισοδήματος) όταν χρωστάει αυτά τα περισσεύοντα 7 δισεκατομμύρια ευρώ ως διαπρεπής μπαταξής; Ας υπενθυμίσω το γεγονός ότι το Δημόσιο έχει απλήρωτες ληξιπρόθεσμες οφειλές τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια, ότι πάνω από 150.000 εξελθόντες στη σύνταξη μάταια ακόμα επί τρία χρόνια αναμένουν για να εισπράξουν, ότι πολλών χιλιάδων το εφάπαξ δεν έχει καταβληθεί, ότι απροσδιόριστος αριθμός συμβασιούχων μένει επί μήνες απλήρωτος, ότι τεράστια ελλείμματα μάταια αναμένουν την κάλυψη τους από το κράτος…Επιπλέον μόνο ένας στους δέκα από το περίπου ένα εκατομμύριο ανέργων λαμβάνει το επίδομα του ΟΑΕΔ ενώ οι υπόλοιποι 900.000 άνεργοι το στερούνται…»