Tα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα!

Tα σκουπίδια δεν είναι γιαπέταμα! 

Από Panos

 

Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

–«Έχουν φτάσει τα νοικοκυριά σε τέτοια επίπεδα καπιταλιστικού ορθολογισμού ώστε ο καταναλωτής να διαχωρίζει στο σπίτι, σε ειδικά καδάκια τα χαρτιά αλλά και αυτά σε υποομάδες, ξεχωριστά οι εφημερίδες, ξεχωριστά τα περιοδικά, οι φάκελοι και τα απλά χαρτιά και ξεχωριστά σε άλλα καδάκια το γυαλί, πλαστικό, μέταλλο κα. 

Διαπαιδαγωγείται όλη η οικογένεια από μικρές ηλικίες να συμμετέχει στο νοικοκύρεμα. Διευκολύνουν το έργο των εταιριών που έτσι βρίσκουν απλήρωτο προσωπικό για τον διαχωρισμό των υλικών  ανακύκλωσης που οι ίδιοι θα αξιοποιήσουν και θα εμπορευτούν». 

Τα επιχειρηματικά συμφέροντα είναι που καθορίζουν την επιλογή της μεθόδου

 Η πρόσφατη διακήρυξη-απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος, δια στόματος του υφυπουργού για πρόστιμα ακόμη και 200 ευρώ αν δεν πέφτουν τα σκουπίδια στον σωστό κάδο έχει προκαλέσει συζητήσεις. Γιά άλλους, «επιτέλους θα μπεί μιά τάξη, να γίνουμε Ευρώπη» και για άλλους «ότι τα μέτρα στηρίζονται σε πήλινα πόδια και εξυπηρετούν επιχειρηματικά σχέδια και συμφέροντα ». Τα τελευταία χρόνια έχει ενοποιηθεί η νομοθεσία για όλες τις χώρες της ΕΕ που συνήθως βάζει δείκτες που έχουν να κάνουν με την ανακύκλωση, την επαναχρησιμοποίηση και εκδίδει εγκυκλίους και επεξηγήσεις. Επιβάλει και πρόστιμα όταν οι χώρες δεν επιτυγχάνουν τους δείκτες που έχουν αποφασιστεί. Κριτήριο των δεικτών είναι κατά την ευρωπαϊκή νομοθεσία η προστασία του περιβάλλοντος. Η μέθοδος που θα επιλεγεί ( ταφή, καύση, κομποστοποίηση) για την διαχείριση είναι θέμα της χώρας παραγωγής αποβλήτων.Αρκεί να εμπεριέχει την ανακύκλωση βασικό στοιχείο της μείωσεις της ποσότητας σκουπιδιών κατά την ΕΕ. Ελέγχεται πλήρως από λίγες μεγάλες επιχειρήσεις διαχείρισης, όποια μέθοδος και να επιλεγεί. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα είναι που καθορίζουν την επιλογή της μεθόδου και σε δεύτερη μοίρα το κλίμα, η γεωγραφία και ο όγκος των παραγώμενων αποβλήτων.

Σκουπίδια εισαγώμενα.

Η Σουηδία, οι επιχειρηματίες του χώρου για να ακριβολογούμε, εισάγουν όλο και περισσότερα σκουπίδια για τις μονάδες καύσης ( αυτό το σύστημα έχει επικρατήσει) αφού δεν βρίσκονται αρκετά λόγω της αυξημένης ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης. Αφήνει ταυτόχρονα τεράστιες ποσότητες υπολειμάτων ξύλου να σαπίζουν στα δάση της κρίνοντας ότι κοστίζει λιγότερο η εισαγωγή σκουπιδιών πχ απο την μαφία της Νάπολης παρά η αξιοποίηση των υπολειμμάτων. Η Νορβηγία παράδειγμα με την σειρά της εξάγει τα περισσότερα σκουπίδια στην Σουηδία γιατί είναι ευκολότερο και φθηνότερο παρά να δημιουργήσει υποδομή επεξεργασίας.

Ανακύκλωση αναγκαστική.

Πως «λύνουν» οι άλλες χώρες το θέμα του κόστους της διαχείρισης; Δίνουν οικονομικό κίνητρο στον καταναλωτή! Έχουν αναγκάσει τους καταναλωτές των λαικών οικογενειών να μειώνουν συνεχώς τον όγκο των σκουπιδιών τους κάνοντας απίστευτα προσεκτική ανακύκλωση για να μειώσουν τα εξοδά τους. Μειώνουν τα έξοδα τους γιατί σε πολλές χώρες τα ανταποδοτικά τέλη καθορίζονται απο ένα πάγιο τέλος και τα υπόλοιπα πληρώνονται ανά κιλό παραγώμενων σκουπιδιών η ανά άδειασμα οικογενειακού κάδου. Έφαρμόζονται γιαυτό τον σκοπό barcods στον κάδο, GPS στο αμάξι, ειδικές ζυγαριές στα απορριματοφόρα και ότι άλλο από τεχνολογία μπορεί να φανταστεί κανείς γιά να μην χάνει ούτε κιλό ο εργολάβος . Ειδικά αποριμματοφόρα για κάδους, υπόγειους κάδους, κάδους κομποστοποίησης, κοντείνερ, με ειδικές σκούπες, με μόνο ένα οδηγό σαν πλήρωμα για όλες τις δουλειές που θα χρειαζόταν τουλάχιστον τρεις εργγαζόμενους. Απορριμματοφόρα με δυο υποδοχές για ανακυκλούμενα και μη. Η αγορά είναι τεράστια. Ελάχιστοι Δήμοι διατηρούν δικές τους υπηρεσίες καθαριότητας. Η διαχείριση εχει ανατεθεί σε εργολάβους.

Οι τρεις μεγαλύτερες εταιρίες διαχείρησης απορριμμάτων στην Σουηδία και ο ετήσιος τζίρος τους σε δις:   Stena Metall AB 16 δις ευρώ, Ragn-Sells företagen AB 5,5 δις ευρώ, Returpack Svenska AB 2,6 δις.

Πολυμηχάνημα 2 θαλάμων απορριμμάτων και ανακύκλωσης με πλήρωμα μόνο τον οδηγό

Απλήρωτοι εργαζόμενοι

H απόθεση των προιόντων ανακύκλωσης σε ειδικούς κάδους του Φορέα Ανακύκλωσης, που μπορεί να είναι ο ίδιος εργολάβος, είναι δωρεάν. Έχουν φτάσει τα νοικοκυριά σε τέτοια επίπεδα καπιταλιστικού ορθολογισμού ώστε ο καταναλωτής να διαχωρίζει στο σπίτι, σε ειδικά καδάκια τα χαρτιά αλλά και αυτά σε υποομάδες, ξεχωριστά οι εφημερίδες, ξεχωριστά τα περιοδικά, οι φάκελοι και τα απλά χαρτιά και ξεχωριστά σε άλλα καδάκια το γυαλί, πλαστικό, μέταλλο κα. Διαπαιδαγωγείται όλη η οικογένεια από μικρές ηλικίες να συμμετέχει στο νοικοκύρεμα. Διευκολύνουν το έργο των εταιριών που έτσι βρίσκουν απλήρωτο προσωπικό για τον διαχωρισμό των υλικών ανακύκλωσης που οι ίδιες θα αξιοποιήσουν και θα εμπορευτούν. Από την μεριά τους οι εταιρίες εντατικοποιούν συνεχώς το φόρτο δουλειάς των εργαζόμενων στην καθαριότητα.

Αναγκαστική οικονομία 

Από την άλλη μεριά μειώνεται η ανάγκη συχνού αδειάσματος του κάδου με την προσεκτική ανακύκλωση και άρα λιγότερα έξοδα για την λαική οικογένεια που κόβει από παντού. Τα πλαστικά μπουκάλια και τα κουτάκια παραδίνονται με την σειρά τους στα σούπερ μάρκετ έναντι μιάς συμβολικής αμοιβής. Οι μπαταρίες, λάμπες, χρώματα, χημικά, μεγάλες ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα και άλλα ογκώδη θα παραδοθούν πειθαρχημένα από τους καταναλωτές στο κέντρο ανακύκλωσης των Δήμων αυτή την φορά. Από εκεί θα τα παραλάβει ο εργολάβος να τα οδηγήσει γιά επεξεργασία, όπως και θα παραλάβει τα οικιακά απορρίμματα να τα οδηγήσει στην μονάδα καύσης. Όλα με το αζημείωτο αφού τα πληρώνει το ανταποδοτικό πάγιο.

Στην χώρα μας τα ευρωπαικά κονδύλια θα πάνε κατευθείαν στις τσέπες των επιχειρηματιών για την σύσταση ΣΔΙΤ ενώ στις άλλες Ευρωπαικές με μερικές παραλαγές είναι ήδη τα πάντα ιδιωτικοποιημένα.

Μηχάνημα υποδοχής και καταγραφής για πλαστικά μπουκάλια και “κουτάκια”

Βιτρίνες

Αυτή η εικόνα σωστής διαχείρισης στο εξωτερικό περνάει μέσα από τα ΜΜΕ και είναι μόνο η βιτρίνα. Βλέπουμε πόλεις ευρωπαικές, καθαρές, χωρίς σκουπίδια και χωματερές, στοιχισμένους κάδους και αδειασμένα καδάκια που βέβαια είναι ωραίο θέαμα και φιλοτουριστικό και ευνοεί την προστασία του περιβάλλοντος. Σε καμία όμως περίπτωση δεν χρηματοδοτείται απο τους παραγωγούς των σκουπιδιών που είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις παραγωγής αποβλήτων και τα μεγάλα μονοπώλια διαχείρησης αποβλήτων. Τα βάρη πέφτουν στις τσέπες της λαικής οικογένειας που είναι και γεμάτη τύψεις γιατί δεν έκανε καλή ανακύκλωση και θα πρέπει να αδειάσει πάλι τον κάδο αλλά και επειδή ένα παιδί πέταξε το χαρτί της τσίχλας στον δρόμο. Πέφτουν και στις πλάτες των εργαζομένων στην καθαριότητα που στο όνομα του ορθολογισμού, της αποτελεσματικότητας και της μείωσης των λειτουργικών εξόδων των επιχειρήσεων αναγκάζονται να δουλεύουν με μεγάλο φόρτο εργασίας σε ένα απαιτητικό και ανθυγιεινό επάγγελμα.

Η διαχείριση των αποβλήτων είναι και θέμα περιβάλλοντος αλλά πρώτα και κύρια ζωής και υγείας των εργαζομένων και της λαικής οικογένειας. Οι παθογένειες της κατά τα άλλα τουριστικής Ελλάδας απο την έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, στόχων, κονδυλίων, προσανατολισμού θα οξύνει ακόμη περισσότερο το σοβαρό αυτό πρόβλημα χωρίς να φαίνεται λύση στον ορίζοντα. Η ιδιωτικοποίηση που διαφαίνεται να είναι η επιλογή της εξουσίας και στην χώρα μας δεν θα δώσει λύση υπέρ των εργαζομένων όπως δεν έδωσε και στις «πολιτισμένες» χώρες της Ευρώπης μεταβάλλοντας τους σε απλήρωτο προσωπικό των εταιριών ανακύκλωσης.