«Εμβληματικές» παρεμβάσεις για το κεφάλαιο
Αυτές, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας, αφορούν νέο νόμο για τις λεγόμενες «στρατηγικές επενδύσεις», που τίθεται το επόμενο διάστημα σε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης, όπως και νόμο για τη συγκρότηση της «αναπτυξιακής τράπεζας» που κατατίθεται στη Βουλή τις επόμενες βδομάδες. Με το βλέμμα στραμμένο στα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα και τη διευκόλυνση της πρόσβασης των επιχειρηματικών ομίλων στην ευρύτερη ζωτική περιοχή, ο Γ. Δραγασάκης ανέφερε ότι εξετάζεται η ίδρυση παραρτήματος της «αναπτυξιακής τράπεζας» στη Θεσσαλονίκη.
Από την πλευρά του, ο Γ. Κατάινεν, σε δηλώσεις του από την Αθήνα αναφορικά με την «αύξηση» στον κατώτατο μισθό, υπογράμμισε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα την εξετάσει μόλις λάβει τα απαραίτητα έγγραφα από την ελληνική κυβέρνηση. Οπως ανέφερε, η αύξηση του κατώτατου μισθού πρέπει να συμβαδίζει με την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Ο ίδιος, δίνοντας έμφαση στην κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, εστίασε στην πλήρη και ταχεία εφαρμογή τους, τόσο από τη σημερινή όσο και από την επόμενη κυβέρνηση, λέγοντας ότι ενδεχόμενα «πισωγυρίσματα» θα οδηγούσαν σε υποχώρηση το κλίμα της «επιχειρηματικής εμπιστοσύνης».
Χωρίς πισωγυρίσματα η επίθεση στο λαό
Οπως χαρακτηριστικά τονίζεται, «κάθε μήνας που χάνεται αντιστοιχεί σε πραγματικό κόστος, καθώς δεν βελτιώνονται οι όροι χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, αυξάνεται ο κίνδυνος να βρεθεί η χώρα μελλοντικά σε δυσμενείς διεθνείς χρηματοδοτικές συνθήκες και τελικά ίσως σε αδυναμία χρηματοδότησης».
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, η ελληνική οικονομία «με χαμηλό επίπεδο επενδύσεων και παραγωγικότητας, και με υψηλές ανάγκες εξυπηρέτησης δημόσιων και ιδιωτικών χρεών, μπορεί να βρεθεί και πάλι στα πρόθυρα ανάγκης διάσωσης μέσω ενός νέου προγράμματος και, σε κάθε περίπτωση, θα πορεύεται με καθοδική κατανάλωση και ευημερία».
Στη βάση αυτών, «πολύ σημαντικός κίνδυνος» χαρακτηρίζεται η πιθανότητα «να παρερμηνευθεί η τρέχουσα ανάκαμψη ως το τέλος της κρίσης», με την επισήμανση πως «δεν υπάρχει η πολυτέλεια επιστροφής σε μια "κανονικότητα" παρόμοια με αυτή που σταδιακά προετοίμασε την κρίση πριν από δέκα χρόνια».
Οι «προκλήσεις» της ανάκαμψης
-- Στο υψηλό απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων στους ισολογισμούς των τραπεζών, το οποίο ασκεί αρνητική επίδραση στην προσφορά πιστώσεων, δεσμεύοντας τραπεζικά κεφάλαια και χρηματοδοτικούς πόρους σε μη παραγωγικές τοποθετήσεις.
-- Στο υψηλό κρατικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, που «αυξάνει το κόστος δανεισμού του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και περιορίζει την αναπτυξιακή δυναμική».
-- Στη διατήρηση μεγάλων πρωτογενών πλεονασμάτων για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο, που «επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη αλλά και στη βιωσιμότητα του χρέους». Ουσιαστικά, η ΤτΕ θέτει εκ νέου θέμα αναδιαπραγμάτευσης των στόχων για τα πλεονάσματα, προκειμένου να διασφαλιστεί δημοσιονομικός χώρος για άλλες παρεμβάσεις με κατεύθυνση την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.
-- Η μετανάστευση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού. Οπως εκτιμάται, οι παράγοντες αυτοί «θα οδηγήσουν σε σημαντική υποχώρηση του ενεργού πληθυσμού οδηγώντας σε χαμηλότερους ρυθμούς δυνητικής ανάπτυξης».
-- Οι επενδύσεις παραμένουν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, καθώς σύμφωνα με τον διοικητή της ΤτΕ, «το επιχειρηματικό περιβάλλον δεν θεωρείται ακόμη αρκετά φιλικό προς τις ιδιωτικές επενδύσεις, χαρακτηρίζεται από υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, εκτεταμένη γραφειοκρατία, περιορισμένη πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση και καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης».
Ριζοσπάστης Τετάρτη 30 Γενάρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου