Πιο απαιτητική η απόκρουση της αστικής επίθεσης και ιδεολογίας
Συζήτηση με τον Μεχμέτ Ερτσετίν, υπεύθυνο Διεθνών Σχέσεων της Εθνικής Επιτροπής της ΚΝ Τουρκίας
-- Στην Τουρκία εντείνονται οι ενδοαστικές διεργασίες (βλ. αποχωρήσεις ιδρυτικών στελεχών από το ΑΚΡ, σχέδια ίδρυσης νέων κομμάτων). Πώς επιδρούν αυτές στην προσπάθεια χειραγώγησης του λαού και της νεολαίας;
-- Η διαδικασία αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού έγινε πολύ πιο ορατή ειδικά μετά το 2013 και τις κινητοποιήσεις για το πάρκο Γκεζί. Η τουρκική πλουτοκρατία προσπαθεί να βρει νέες φιγούρες, για να αντικαταστήσει ή για να ελέγξει τον (σ.σ. σημερινό Πρόεδρο της χώρας και του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ) Ερντογάν. Ο Ερντογάν αποτελεί μια πολύτιμη φιγούρα για την πλουτοκρατία γιατί η πολιτική του (που π.χ. ευνόησε την ενίσχυση της ισλαμικής αντίδρασης) συνέβαλε στο να μείνει ο κόσμος ανοργάνωτος, ευάλωτος στις επιθέσεις της πλουτοκρατίας.
Ετσι, η πλουτοκρατία επωφελείται από τον Ερντογάν. Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν αξιοποιεί την ένταση που υπάρχει ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα για να παρατείνει την πολιτική του ζωή (σ.σ. προς όφελος της τάξης που εκπροσωπεί), παίρνει ρίσκα. Με αυτήν την κατάσταση, υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου που δεν νιώθουν άνετα, ειδικά αυτά που συνδέονται με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ετσι, επιδιώκουν να «ελέγξουν» και να περιορίσουν τον Ερντογάν.
Το περίπτερο της ΚΝ Τουρκίας, στο 45ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή»
|
Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι με την οικονομική κρίση, ο θυμός του κόσμου ενάντια στον Ερντογάν (και το ΑΚΡ) μεγάλωσε πολύ περισσότερο. Η πλουτοκρατία θέλει να εκμεταλλευτεί αυτόν τον θυμό. Οποιος καταγγέλλει τον Ερντογάν γίνεται αποδεκτός, μόνο και μόνο επειδή είναι «αντι-Ερντογάν».
Ποια είναι η δική μας θέση για όλα αυτά: Η πλουτοκρατία επιθυμεί μια «ομαλή μετάβαση». Δεν θέλουν καθόλου να ριζοσπαστικοποιηθεί ο κόσμος. Χρησιμοποιεί τη σοσιαλδημοκρατία για αυτήν την «αλλαγή», την εναλλαγή. Εμείς, ως ΤΚΡ, λέμε ότι ένας πολιτικός που δεν μιλάει ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την ισλαμιστική αντίδραση, υπηρετεί τον ίδιο σκοπό με τον Ερντογάν. Προωθώντας αυτούς τους «νέους παίκτες», φτάνουν στο σημείο να διαφημίζουν παλιά στελέχη του ΑΚΡ ως «νέους παίκτες», ουσιαστικά στηρίζουν τον Ερντογάν.
Σήμερα, η αντιπολίτευση δρα ως ενιαίο μπλοκ: Το CHP (σοσιαλδημοκρατικό, κεμαλικό), το ΙΥΙ («Καλό Κόμμα» που ίδρυσε η Μ. Αξενέρ αφού αποχώρησε από το αντιδραστικό MHP), το HDP (σοσιαλδημοκρατικό, φιλοκουρδικό), κάποιες αριστερίστικες ομάδες. Εκτός από το ΚΚ Τουρκίας (ΤΚP), όλοι οι άλλοι (της αντιπολίτευσης) κινούνται μαζί. Εμείς επισημαίνουμε ότι ο συντονισμός αυτών των δυνάμεων δεν θα ήταν δυνατός, αν δεν υπήρχε μια (σχετική) «εντολή» από την πλουτοκρατία, για τον «έλεγχο» ή την αντικατάσταση του Ερντογάν.
Το κόμμα μας αποκάλυψε αυτήν την πραγματικότητα και στις πρόσφατες τοπικές εκλογές. Με το σύνθημα «Δεν είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα», ανέδειξε ότι εργάτες και αφεντικά δεν βρίσκονται στην ίδια πλευρά, δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα.
-- Αυτήν την περίοδο, το ΤΚΡ οργανώνει εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση σχεδόν 100 χρόνων αγωνιστικής δράσης. Πώς αξιοποιείται αυτή η δράση για την προσέγγιση των νέων, ειδικά των εργαζομένων; Τι απήχηση υπάρχει;
-- Στην Τουρκία, μεγάλο μέρος της νεολαίας γίνεται πολύ νωρίς κομμάτι των εργαζομένων. Από πολύ νωρίς πολλοί πρέπει να δουλέψουν, ακόμα και ενώ σπουδάζουν. Αυτό (δηλαδή το ότι μεγάλο μέρος των εργαζομένων είναι νεαρής ηλικίας) είναι ένα στοιχείο που συνυπολογίζουμε πολύ στο σχεδιασμό μας.
Φέτος, γιορτάζουμε τα 99 χρόνια δράσης του κόμματός μας, του ΤΚΡ. Και λέμε ότι το ΤΚΡ είναι έτοιμο, όχι απλά για να κάνουμε αντιπολίτευση, αλλά και για να δουλέψουμε ώστε να πάρουμε την εξουσία.
Στη συνθηματολογία μας, προσπαθούμε να αναδείξουμε ότι είμαστε εδώ, δρούμε, με στόχο να οικοδομήσουμε το σοσιαλισμό.
Η κατάσταση που έχουμε σήμερα να αντιμετωπίσουμε ως κομμουνιστές είναι η εξής: Στην εποχή μας, οι νέοι δεν μπορούν να δουν μπροστά τους (ότι υπάρχει) μέλλον. (Και) στη χώρα μας, υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, οι (πολύμορφες) επιθέσεις ενάντια στις νέες γυναίκες κ.τ.λ. Μεγάλη πίεση αντιμετωπίζουν και οι (σε μεγάλο μέρος εργαζόμενοι) φοιτητές, μόνο το καλοκαίρι που μας πέρασε 10 φοιτητές αυτοκτόνησαν. Πολλά αδιέξοδα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι: Πριν από λίγο καιρό, ένας 16χρονος που δούλευε κάνοντας παραδόσεις με μηχανάκι (delivery) σκοτώθηκε, γιατί το αφεντικό του τον είχε αναγκάσει να δουλεύει ακόμα και με βροχή. Δεν το θεωρούμε «ατύχημα» αυτό που έγινε - ήταν φόνος.
Την ίδια στιγμή, η αστική τάξη δεν σκοτώνει απλά, ή μόνο, τους νέους. Θέλουν και να τους ελέγξουν, να τους χειραγωγήσουν. Γι' αυτό διαδίδουν ναρκωτικά, τα αποποινικοποιούν. Διαδίδουν τον καριερισμό, τον ατομικισμό από το σχολείο ακόμα. Τη λογική ότι «μόνη σωτηρία, είναι η σωτηρία του εαυτού σου».
Ετσι, ως Κομμουνιστική Νεολαία, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε όλη αυτήν την κατάσταση και ιδεολογικά. Προσπαθούμε να απαντήσουμε αξιοποιώντας και διαδίδοντας τον δικό μας πολιτισμό, για παράδειγμα, το έργο του Μπ. Μπρεχτ, του Ν. Χικμέτ, του Γ. Ρίτσου. Αλλά και τη θεωρία μας, τον επιστημονικό σοσιαλισμό, το έργο του Μαρξ.
Σε αυτό το πλαίσιο, τον επόμενο Δεκέμβρη, το κόμμα μας, το ΤΚΡ θα οργανώσει Διάσκεψη για το «σχεδιασμό του σοσιαλιστικού μέλλοντος», θα εστιάσουμε και θα παρουσιάσουμε τι ακριβώς χρειάζεται για να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός στην Τουρκία, τι χρειάζεται να γίνει στη βιομηχανία, σε όλους τους τομείς. Να αναδείξουμε ότι έχουμε σχέδιο εξουσίας, ποιο είναι αυτό. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε ότι μόνη εναλλακτική (στη σημερινή κατάσταση) είναι ο σοσιαλισμός, απέναντι σε όλες τις επιθέσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι και ο λαός συνολικά.
Μέσα από την προετοιμασία και διάδοση των επόμενων πρωτοβουλιών μας, θέλουμε να καταργήσουμε και στην πράξη το καθεστώς απαγόρευσης που υπάρχει για πολιτικές συζητήσεις και εκδηλώσεις, ειδικά μες στα πανεπιστήμια.
Καταλήγοντας, θα ήθελα να μεταφέρω στους Ελληνες συντρόφους μας θερμούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς, να μοιραστώ μαζί τους το στόχο που συζητάμε συχνά εμείς στην Τουρκία: ότι στο μέλλον, θα κάνουμε το Αιγαίο «λίμνη του κομμουνισμού», μέσα από τους αγώνες που θα δυναμώσουν και στις δύο όχθες του.
Α. Μ.
Ριζοσπάστης Σάββατο 5 Οχτώβρη 2019 - Κυριακή 6 Οχτώβρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου