05-10-2019
Στην κατάμεστη αίθουσα της Αίγλης, με την ομιλία του Δημάρχου
Πατρέων, Κώστα Πελετίδη, ολοκληρώθηκε το τριήμερο εκδηλώσεων που
διοργάνωσε ο Δήμος και ο Πολιτιστικός Οργανισμός για την συμπλήρωση 75
χρόνων από την απελευθέρωση της Πάτρας από την γερμανική κατοχή (ΦΩΤΟ).
Στην κατάμεστη αίθουσα της Αίγλης, με
την ομιλία του Δημάρχου Πατρέων, Κώστα Πελετίδη, ολοκληρώθηκε χθες το
βράδυ, Παρασκευή 4 Οκτωβρίου, το τριήμερο εκδηλώσεων που διοργάνωσε ο
Δήμος και ο Πολιτιστικός Οργανισμός για την συμπλήρωση 75 χρόνων από την
απελευθέρωση της Πάτρας από την γερμανική κατοχή.
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος, μεταξύ άλλων είπε: «Συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ για να τιμήσουμε τους αγωνιστές της ΕΑΜικής αντίστασης, όλους εκείνους που τσάκισαν το φασισμό-ναζισμό και απελευθέρωσαν την Πάτρα στις 4 Οκτώβρη του 1944, αυτούς που απέδειξαν ότι όταν ο λαός οργανώνεται για να υπερασπιστεί τα δίκια του, την ελευθερία, τη ζωή του, μπορεί να νικήσει αυτούς που φαντάζουν ανίκητοι.
Είναι υποχρέωσή μας απέναντι στις νέες γενιές να αναδείξουμε τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, να πούμε την αλήθεια κόντρα στη συστηματική παραχάραξη, την διαστρέβλωση της ιστορίας για να μπορέσουμε να αντλήσουμε διδάγματα, πείρα.
Δεν είναι τυχαίο που οι κατέχοντες τον παγκόσμιο αλλά και τον εγχώριο πλούτο, με πάθος θέλουν να κάνουν «το άσπρο, μαύρο», να φυτέψουν στο μυαλό των νέων ανθρώπων γενικές έννοιες για την πατρίδα, την «εθνική ενότητα», «όλοι μαζί», ότι είναι το ίδιο αυτοί που παράγουν τον πλούτο μ’ αυτούς που τον καρπώνονται. Κόπτονται για να αποσιωπήσουν και να αποκρύψουν ότι η κοινωνία μας ήταν και είναι ταξική, ότι οι πόλεμοι δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων άφρονων αρχηγών κρατών, κάποιων κυβερνήσεων χωρών, αλλά αποτέλεσμα της ανάγκης επέκτασης, κυριαρχίας, των οικονομικών συμφερόντων των πολυεθνικών του πλούτου.
Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος δεν έγινε γιατί ήταν τρελός ο Χίτλερ, τα ναζιστικά στρατεύματα δεν διάνυσαν περισσότερα από 2.000 χιλιόμετρα για να φτάσουν και να καταλάβουν την Ελλάδα επειδή παραφρόνησαν, από πίσω τους ήταν τα οικονομικά συμφέροντα του πλούτου της Γερμανίας και της Κρουπ.
Το ίδιο γίνεται και σήμερα, τί δουλειά έχουν οι ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, ΕΕ, κλπ στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή. Γιατί γεμίζουν με βάσεις τη χώρα μας οι Αμερικάνοι; Οι εργαζόμενοι αυτών των χωρών το θέλουν ή η ολιγαρχία του πλούτου; Ποιοί σπέρνουν τη δυστυχία και την καταστροφή σε όλο τον πλανήτη και γιατί; Σε όλους είναι κατανοητό ότι οι ανταγωνισμοί όταν δεν επιλύονται με άλλες μεθόδους καταλήγουν σε πολέμους που μπορεί να γίνουν παγκόσμιοι.
Ο ελληνικός λαός είναι περήφανος γιατί στην ιστορική του διαδρομή δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια, το έδειξε το ΄21, το έδειξε στην Κατοχή, το δείχνει και σήμερα. Σήκωσε τον ανάστημά του στον κατακτητή, στο άδικο. Μεγαλούργησε. Αξίζει να μελετήσουμε αυτή τη διαδρομή, να πάρουμε δύναμη, να σταθούμε όρθιοι σήμερα, να νικήσουμε αύριο.
Αξίζει να παρακολουθήσουμε τη στάση των δυνάμεων του πλούτου και των πολιτικών τους στηριγμάτων την περίοδο της Κατοχής από το φασισμό-ναζισμό.
Μετά την κατάληψη της χώρας μας από τον γερμανοϊταλικό και βουλγαρικό φασισμό το 1941, τα κόμματα και οι εκπρόσωποι της ελληνικής πλουτοκρατίας, με όποια ονομασία και αν προσδιοριζόντουσαν, δεξιά, κεντρώα κλπ εγκατέλειψαν το λαό. Οι μισοί έφυγαν για την Αίγυπτο, πήραν μαζί τους και το Δημόσιο Ταμείο με το χρυσάφι και από εκεί προετοιμαζόντουσαν για τις μεταπολεμικές εξελίξεις,
Οι άλλοι σχημάτισαν κατοχική κυβέρνηση, γιατί το κράτος τους το αστικό και μέσα σε συνθήκες μιας κατακτημένης χώρας θέλουν να συνεχίζει να υπάρχει. Οι κατοχικές κυβερνήσεις, με όλους τους πρόθυμους επάνδρωσαν όλους τους τομείς. Δημιουργήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, οι Γερμανοτσολιάδες, συνέχισαν να λειτουργούν η Ειδική Ασφάλεια, η Αστυνομία Πόλεων. Οι κατακτητές χρειάζονταν κυβερνήσεις – υποχείρια τους, μέσω των οποίων θα εξασφάλιζαν την κυριαρχία τους, τα συμφέροντά τους.
Μπροστά μας έχουμε δυο δρόμους. Εκείνον που ακολούθησαν αυτοί που κυριαρχούσαν στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή και από την άλλη αυτόν που χάραξε ο λαός με τους λεβέντες και τις λεβέντισσές του. Τον Σουκατζίδη που εκτελέστηκε ενώ μπορούσε να σωθεί, αν έστελνε έναν άλλο στη θέση του, αυτούς που δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια.
Συγκροτήθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό μέτωπο, το ΕΑΜ με τη συμμετοχή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας. Το ΕΑΜ συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο δίνει πρώτο το σύνθημα για την επιβίωση του λαού. Ξεκινούν αγώνες μέσα στην Κατοχή. Στον αγώνα αυτό αξιοποιήθηκαν, μαζί με την ένοπλη πάλη, όλες οι άλλες μορφές Αντίστασης. Απεργιακές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, σαμποτάζ.
Η χώρα μας, όπως και το σύνολο των χωρών που σκλαβώθηκαν, γνώρισαν την απανθρωπιά, την βρωμιά της «νέας τάξης πραγμάτων», γνώρισαν τι θα πει ναζισμός.
Τα πολιτικά στηρίγματα της Κρούπ, της Ντόιτσε Μπανκ, του Ανιέλι και των άλλων μονοπωλίων ήταν που στήριζαν τότε τους ναζί, τον Χίτλερ στη Γερμανία, τον Μουσολίνι και τους φασίστες του στην Ιταλία. Και ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι τα συμφέροντα των μονοπωλίων ικανοποιούσαν. Αυτό γίνεται και σήμερα. Οι επεμβάσεις, η καταστροφή, οι νεκροί, η προσφυγιά, οι πνιγμένοι στο Αιγαίο, είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης των πολυεθνικών.
Παρότι πέρασαν 75 χρόνια, ο πυρήνας της αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία παραμένει ίδιος. Όσο και αν θέλουν να συγκαλύψουν την ταξική διαφοροποίηση που διαπερνά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την καταπίεση των αυτοαπασχολούμενων από τους επιχειρηματικούς ομίλους με τα ιδεολογήματά τους περί «εθνικής ενότητας» δεν θα το πετύχουν.
Όσο κι αν θέλουν να κρύψουν από τους λαούς, ότι οι κάτοχοι του πλούτου είναι αδίστακτοι μπροστά στα συμφέροντά τους και μπροστά σε αυτά δεν υπολογίζουν τίποτα, αυτό δεν κρύβεται.
Ο Ελληνικός λαός το έζησε το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή, το ξανάζησε στην Κατοχή, το είδε με την κατοχή της Κύπρου, το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, τις επεμβάσεις, τη συμφορά και τη προσφυγιά που προκαλούν.
Είμαστε πια έμπειροι μας μιλά η γη, Μας διδάσκουν αυτοί που την περπάτησαν και θυσιάστηκαν για να υπάρχουν ελευθερία, δικαιώματα, προκοπή, ζωή.
Όπως δεν πέρασε τότε η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, ο ραγιαδισμός, έτσι δεν θα περάσει και τώρα. Όπως τότε τη σιγή της νύχτας στις γειτονιές έσπαγε ο τηλεβόας των ΕΠΟΝιτών και καλούσε το λαό να σταθεί όρθιος, να μη λυγίσει στον κατακτητή, στον δοσίλογο, στον ταγματασφαλίτη, έτσι και τώρα μπορούμε με τους σύγχρονους τηλεβόες να καλούμε τον ελληνικό λαό, τον πατραϊκό λαό, να σταθεί όρθιος, να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του.
Όπως τότε με τους αγώνες τους και τις απεργίες, τις κινητοποιήσεις αψηφώντας τη δύναμη του κατακτητή, αντιμετώπισαν την πείνα, τον λιμό, και ματαίωσαν την πολιτική επιστράτευση ώστε κανένας εργάτης να μη πάει στη Γερμανία. Έτσι και τώρα μπορούμε να έχουμε νίκες, να υπάρχει δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς.
Το άδικο αργά ή γρήγορα θα ηττηθεί, δεν είναι ανίκητο. Οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης μας φωνάζουν, μας καλούν. Ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, πάρτε την οικονομία στα χέρια σας. Κουμάντο να κάνουν αυτοί που παράγουν τον πλούτο και όχι αυτοί που εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα αυτών που τον παράγουν.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Οι αγώνες του λαού μας τότε, μας δείχνουν το δρόμο.
Αυτό το δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ».
Μετά το τέλος της ομιλίας του Δημάρχου ακολούθησε μουσική παράσταση από το Χορευτικό Τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων και την Λαϊκή Ορχήστρα του.
Παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι Οργανισμών, δημοτικοί και διμαερισματικοί σύμβουλοι.
Παρών ήταν επίσης, ο Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Δυτικής Ελλάδας, Νίκος Σπανουδάκης.
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος, μεταξύ άλλων είπε: «Συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ για να τιμήσουμε τους αγωνιστές της ΕΑΜικής αντίστασης, όλους εκείνους που τσάκισαν το φασισμό-ναζισμό και απελευθέρωσαν την Πάτρα στις 4 Οκτώβρη του 1944, αυτούς που απέδειξαν ότι όταν ο λαός οργανώνεται για να υπερασπιστεί τα δίκια του, την ελευθερία, τη ζωή του, μπορεί να νικήσει αυτούς που φαντάζουν ανίκητοι.
Είναι υποχρέωσή μας απέναντι στις νέες γενιές να αναδείξουμε τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, να πούμε την αλήθεια κόντρα στη συστηματική παραχάραξη, την διαστρέβλωση της ιστορίας για να μπορέσουμε να αντλήσουμε διδάγματα, πείρα.
Δεν είναι τυχαίο που οι κατέχοντες τον παγκόσμιο αλλά και τον εγχώριο πλούτο, με πάθος θέλουν να κάνουν «το άσπρο, μαύρο», να φυτέψουν στο μυαλό των νέων ανθρώπων γενικές έννοιες για την πατρίδα, την «εθνική ενότητα», «όλοι μαζί», ότι είναι το ίδιο αυτοί που παράγουν τον πλούτο μ’ αυτούς που τον καρπώνονται. Κόπτονται για να αποσιωπήσουν και να αποκρύψουν ότι η κοινωνία μας ήταν και είναι ταξική, ότι οι πόλεμοι δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων άφρονων αρχηγών κρατών, κάποιων κυβερνήσεων χωρών, αλλά αποτέλεσμα της ανάγκης επέκτασης, κυριαρχίας, των οικονομικών συμφερόντων των πολυεθνικών του πλούτου.
Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος δεν έγινε γιατί ήταν τρελός ο Χίτλερ, τα ναζιστικά στρατεύματα δεν διάνυσαν περισσότερα από 2.000 χιλιόμετρα για να φτάσουν και να καταλάβουν την Ελλάδα επειδή παραφρόνησαν, από πίσω τους ήταν τα οικονομικά συμφέροντα του πλούτου της Γερμανίας και της Κρουπ.
Το ίδιο γίνεται και σήμερα, τί δουλειά έχουν οι ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, ΕΕ, κλπ στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή. Γιατί γεμίζουν με βάσεις τη χώρα μας οι Αμερικάνοι; Οι εργαζόμενοι αυτών των χωρών το θέλουν ή η ολιγαρχία του πλούτου; Ποιοί σπέρνουν τη δυστυχία και την καταστροφή σε όλο τον πλανήτη και γιατί; Σε όλους είναι κατανοητό ότι οι ανταγωνισμοί όταν δεν επιλύονται με άλλες μεθόδους καταλήγουν σε πολέμους που μπορεί να γίνουν παγκόσμιοι.
Ο ελληνικός λαός είναι περήφανος γιατί στην ιστορική του διαδρομή δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια, το έδειξε το ΄21, το έδειξε στην Κατοχή, το δείχνει και σήμερα. Σήκωσε τον ανάστημά του στον κατακτητή, στο άδικο. Μεγαλούργησε. Αξίζει να μελετήσουμε αυτή τη διαδρομή, να πάρουμε δύναμη, να σταθούμε όρθιοι σήμερα, να νικήσουμε αύριο.
Αξίζει να παρακολουθήσουμε τη στάση των δυνάμεων του πλούτου και των πολιτικών τους στηριγμάτων την περίοδο της Κατοχής από το φασισμό-ναζισμό.
Μετά την κατάληψη της χώρας μας από τον γερμανοϊταλικό και βουλγαρικό φασισμό το 1941, τα κόμματα και οι εκπρόσωποι της ελληνικής πλουτοκρατίας, με όποια ονομασία και αν προσδιοριζόντουσαν, δεξιά, κεντρώα κλπ εγκατέλειψαν το λαό. Οι μισοί έφυγαν για την Αίγυπτο, πήραν μαζί τους και το Δημόσιο Ταμείο με το χρυσάφι και από εκεί προετοιμαζόντουσαν για τις μεταπολεμικές εξελίξεις,
Οι άλλοι σχημάτισαν κατοχική κυβέρνηση, γιατί το κράτος τους το αστικό και μέσα σε συνθήκες μιας κατακτημένης χώρας θέλουν να συνεχίζει να υπάρχει. Οι κατοχικές κυβερνήσεις, με όλους τους πρόθυμους επάνδρωσαν όλους τους τομείς. Δημιουργήθηκαν τα Τάγματα Ασφαλείας, οι Γερμανοτσολιάδες, συνέχισαν να λειτουργούν η Ειδική Ασφάλεια, η Αστυνομία Πόλεων. Οι κατακτητές χρειάζονταν κυβερνήσεις – υποχείρια τους, μέσω των οποίων θα εξασφάλιζαν την κυριαρχία τους, τα συμφέροντά τους.
Μπροστά μας έχουμε δυο δρόμους. Εκείνον που ακολούθησαν αυτοί που κυριαρχούσαν στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή και από την άλλη αυτόν που χάραξε ο λαός με τους λεβέντες και τις λεβέντισσές του. Τον Σουκατζίδη που εκτελέστηκε ενώ μπορούσε να σωθεί, αν έστελνε έναν άλλο στη θέση του, αυτούς που δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια.
Συγκροτήθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό μέτωπο, το ΕΑΜ με τη συμμετοχή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας, του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας. Το ΕΑΜ συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο δίνει πρώτο το σύνθημα για την επιβίωση του λαού. Ξεκινούν αγώνες μέσα στην Κατοχή. Στον αγώνα αυτό αξιοποιήθηκαν, μαζί με την ένοπλη πάλη, όλες οι άλλες μορφές Αντίστασης. Απεργιακές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, σαμποτάζ.
Η χώρα μας, όπως και το σύνολο των χωρών που σκλαβώθηκαν, γνώρισαν την απανθρωπιά, την βρωμιά της «νέας τάξης πραγμάτων», γνώρισαν τι θα πει ναζισμός.
Τα πολιτικά στηρίγματα της Κρούπ, της Ντόιτσε Μπανκ, του Ανιέλι και των άλλων μονοπωλίων ήταν που στήριζαν τότε τους ναζί, τον Χίτλερ στη Γερμανία, τον Μουσολίνι και τους φασίστες του στην Ιταλία. Και ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι τα συμφέροντα των μονοπωλίων ικανοποιούσαν. Αυτό γίνεται και σήμερα. Οι επεμβάσεις, η καταστροφή, οι νεκροί, η προσφυγιά, οι πνιγμένοι στο Αιγαίο, είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης των πολυεθνικών.
Παρότι πέρασαν 75 χρόνια, ο πυρήνας της αντίθεσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία παραμένει ίδιος. Όσο και αν θέλουν να συγκαλύψουν την ταξική διαφοροποίηση που διαπερνά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την καταπίεση των αυτοαπασχολούμενων από τους επιχειρηματικούς ομίλους με τα ιδεολογήματά τους περί «εθνικής ενότητας» δεν θα το πετύχουν.
Όσο κι αν θέλουν να κρύψουν από τους λαούς, ότι οι κάτοχοι του πλούτου είναι αδίστακτοι μπροστά στα συμφέροντά τους και μπροστά σε αυτά δεν υπολογίζουν τίποτα, αυτό δεν κρύβεται.
Ο Ελληνικός λαός το έζησε το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή, το ξανάζησε στην Κατοχή, το είδε με την κατοχή της Κύπρου, το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, τις επεμβάσεις, τη συμφορά και τη προσφυγιά που προκαλούν.
Είμαστε πια έμπειροι μας μιλά η γη, Μας διδάσκουν αυτοί που την περπάτησαν και θυσιάστηκαν για να υπάρχουν ελευθερία, δικαιώματα, προκοπή, ζωή.
Όπως δεν πέρασε τότε η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, ο ραγιαδισμός, έτσι δεν θα περάσει και τώρα. Όπως τότε τη σιγή της νύχτας στις γειτονιές έσπαγε ο τηλεβόας των ΕΠΟΝιτών και καλούσε το λαό να σταθεί όρθιος, να μη λυγίσει στον κατακτητή, στον δοσίλογο, στον ταγματασφαλίτη, έτσι και τώρα μπορούμε με τους σύγχρονους τηλεβόες να καλούμε τον ελληνικό λαό, τον πατραϊκό λαό, να σταθεί όρθιος, να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του.
Όπως τότε με τους αγώνες τους και τις απεργίες, τις κινητοποιήσεις αψηφώντας τη δύναμη του κατακτητή, αντιμετώπισαν την πείνα, τον λιμό, και ματαίωσαν την πολιτική επιστράτευση ώστε κανένας εργάτης να μη πάει στη Γερμανία. Έτσι και τώρα μπορούμε να έχουμε νίκες, να υπάρχει δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς.
Το άδικο αργά ή γρήγορα θα ηττηθεί, δεν είναι ανίκητο. Οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης μας φωνάζουν, μας καλούν. Ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, πάρτε την οικονομία στα χέρια σας. Κουμάντο να κάνουν αυτοί που παράγουν τον πλούτο και όχι αυτοί που εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα αυτών που τον παράγουν.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Οι αγώνες του λαού μας τότε, μας δείχνουν το δρόμο.
Αυτό το δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ».
Μετά το τέλος της ομιλίας του Δημάρχου ακολούθησε μουσική παράσταση από το Χορευτικό Τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων και την Λαϊκή Ορχήστρα του.
Παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι Οργανισμών, δημοτικοί και διμαερισματικοί σύμβουλοι.
Παρών ήταν επίσης, ο Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Δυτικής Ελλάδας, Νίκος Σπανουδάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου