Αντεπίθεση η απάντηση στις συμφωνίες Ελλάδας - ΗΠΑ!

«Δίκιο έχετε, αλλά τι να κάνουμε; Να πάμε κόντρα στις ΗΠΑ και σε ολόκληρο ΝΑΤΟ;»

 Το ερώτημα αυτό επανέρχεται συζητώντας με εργαζόμενους και νεολαία για τις εξελίξεις με την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, όπως αυτές τις μέρες, που σωματεία, Επιτροπές Ειρήνης και άλλοι μαζικοί φορείς οργανώνουν τις κινητοποιήσεις ενάντια στη Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για τις βάσεις. Είναι η - με άλλα λόγια - επίκληση του αρνητικού συσχετισμού, που τα αστικά κόμματα, οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, η εργοδοσία έχουν φροντίσει να φαίνεται σαν αιώνιος και αμετάβλητος. Είναι η λογική του «μικρότερου κακού», των μειωμένων απαιτήσεων που ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ με μαστοριά καλλιέργησε τα χρόνια της διακυβέρνησής του.

Προφανώς δεν παραβλέπουμε τον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει ανάμεσα στα μονοπώλια και την εργατική τάξη, ανάμεσα στις κυβερνήσεις, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους και τους λαούς. Ομως, είναι άλλο πράγμα η συναίσθηση των δυσκολιών που προκύπτουν για την οργάνωση της πάλης λόγω του υπαρκτού αρνητικού συσχετισμού και άλλο η παραίτηση στο όνομά του. Γιατί η παραίτηση από την πάλη, η υποταγή στην αστική τάξη και τους σχεδιασμούς της, η μοιρολατρία απέναντι στις εξελίξεις, είναι στοιχεία που διαιωνίζουν τον αρνητικό συσχετισμό, βάζουν εμπόδια στην προσπάθεια για την ανατροπή του. 
Γιατί όσο αλήθεια είναι ότι υπάρχει αρνητικός συσχετισμός, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι αυτός δεν είναι στατικός, ότι αλλάζει. Και δεν αλλάζει περιμένοντας παθητικά τις εξελίξεις, αλλά μέσα στη φωτιά της μάχης, της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και την εξουσία του, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Την τελευταία λέξη τη λένε οι λαοί

 

Οσο αλήθεια είναι ότι φαντάζει συντριπτική η υπεροχή των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, άλλο τόσο αληθεύει ότι οι λαοί δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη. Η δύναμη των «από κάτω» επιβεβαιώνεται από τα κατασταλτικά μέτρα που παίρνουν οι «από πάνω», από την προπαγάνδα, τα ψέματα που λένε τα αστικά επιτελεία, από το θάψιμο της Ιστορίας, όπως κάνει η ΕΕ, από τον αντικομμουνισμό τους, προκειμένου να κηλιδώσουν την ανατρεπτική πάλη. Πρώτοι και καλύτεροι οι αστοί και τα επιτελεία τους γνωρίζουν ότι οι συσχετισμοί μεταβάλλονται, ότι η κυριαρχία τους δεν είναι παντοτινή, ότι οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις δεν είναι αιώνιες. Και επειδή όλοι αυτοί έχουν βαθιά συναίσθηση ότι τα πράγματα αλλάζουν, γι' αυτό παίρνουν τα μέτρα τους: Αντικομμουνιστικά ψηφίσματα, επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες, ηλεκτρονικό φακέλωμα, προσπάθεια εξαγοράς, καταστολή, προπαγάνδα για τη «μείωση του αντιαμερικανισμού» - όπως οι ίδιοι λένε - κ.ο.κ.Επομένως, παρά το γεγονός ότι το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν βρίσκεται σε φάση αντεπίθεσης, μπορεί και πρέπει να δίνει τη μάχη καθημερινά. Μπορεί και πρέπει να μη νομιμοποιεί, να μη συναινεί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. 
Μπορεί να βάζει εμπόδια στο μακελειό ενάντια σε άλλους λαούς, ενάντια στις βάσεις πολεμικής εφόρμησης στη χώρα μας. Μπορεί και πρέπει να καταγγέλλει και να αποκαλύπτει, να διατρανώνει την αντίθεσή του στη μετατροπή της χώρας σε στόχο επιθέσεων και πεδίο διασταυρούμενων πυρών... Μπορεί και πρέπει να σμπαραλιάζει το αφήγημα που αναμασούν οι κυβερνήσεις και τα τσιράκια τους ότι η ενίσχυση της παρουσίας της χώρας στο ΝΑΤΟ, η αναβάθμιση της συνεργασίας με τις ΗΠΑ είναι παράγοντας ασφάλειας. Να βροντοφωνάζει ότι οι φονιάδες των λαών δεν μπορούν να είναι προστάτες μας! Μπορεί και πρέπει να οργανώνει τη γνήσια αλληλεγγύη με τους λαούς των γειτονικών χωρών, με τους ξεριζωμένους πρόσφυγες και μετανάστες, τα θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που υποφέρουν.

Μέσα στις μάχες αυτές αλλάζουν οι συσχετισμοί, έτσι παραμερίζεται η μιζέρια, το «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Ετσι τσαλακώνεται η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Ετσι οργανώνεται η αντεπίθεση και μπαίνουν εμπόδια στα σχέδια που μυρίζουν μπαρούτι. Αυτό άλλωστε διδάσκουν οι ηρωικές αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας: Οσα κέρδισε, τα κέρδισε όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στο ρεύμα, όταν έσπασε τη μοιρολατρία, όταν συγκρούστηκε με τους δήθεν «άτρωτους». Τότε απέδειξε ότι το δίκιο είναι με το μέρος του και ότι αν το πάρει απόφαση μπορεί να το επιβάλλει, αν οργανωθεί παντού και παλέψει, αν στρατευτεί με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, μπορεί να νικήσει.

Στον αντίποδα, η παραίτηση από την πάλη ενάντια σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ δίνει αέρα στα πανιά τους, δίνει πράσινο φως στην κυβέρνηση, που στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, των «ευκαιριών» για την αστική τάξη, της μετατροπής της Ελλάδας σε «κόμβο» μετατρέπει τη χώρα σε απέραντη βάση πολεμικής εφόρμησης. Δίνει πράσινο φως στη φιλοξενία πυρηνικών όπλων, στην αξιοποίηση γης, θάλασσας και αέρα από τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ, στις ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις που αποτελούν μόνιμη πηγή αστάθειας στην περιοχή, στα σχέδια συνεκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου, που εκτός από πανάκριβο εμπόρευμα για τα μονοπώλια θα είναι και εστία κινδύνων, αντί ευημερίας για το λαό.

Στην αντεπίθεση η διέξοδος

 

Η διέξοδος, λοιπόν, δεν βρίσκεται στην υποταγή στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ χτες. Μια τέτοια υποταγή, είτε στο όνομα του αρνητικού συσχετισμού είτε στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, μεγαλώνει τα προβλήματα και τους κινδύνους. Οσο δεν δυναμώνει η σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα για το λαό, οι συσχετισμοί θα γίνονται όλο και πιο αρνητικοί, η επίθεση θα δυναμώνει, η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια θα βαθαίνει. Οι κινητοποιήσεις που είναι ήδη σε εξέλιξη με αφορμή την επίσκεψη Πομπέο, η μεγάλη καμπάνια συλλογής υπογραφών ενάντια στη Συμφωνία για τις βάσεις, οι κάθε λογής πρωτοβουλίες από το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι το «σήμα» ότι ο λαός μας δεν παραιτείται. Οτι η αμφισβήτηση αυτού του δρόμου θα δυναμώσει. Οτι η μάχη ενάντια στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή είναι ανοιχτή. Οτι η συγκέντρωση δυνάμεων για να περάσουμε στην αντεπίθεση δεν «αναβάλλεται» λόγω συσχετισμών, αλλά επιβάλλεται για να δοθεί πραγματική διέξοδος υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 5 Οχτώβρη 2019 - Κυριακή 6 Οχτώβρη 2019