Δεν πρόλαβε να τελειώσει η καραντίνα και μια σειρά από εταιρείες και
εργοδότες άρχισαν να απειλούν εργαζόμενους με νέες ατομικές συμβάσεις
που περιέχουν επαχθείς όρους, να απολύουν, ή να αρνούνται νόμιμα
δικαιώματα. Το Dikaiologitika News μίλησε με τέτοιους εργαζόμενους και
αποκαλύπτει μια πρωτοφανή, τροποποιητική σύμβαση που προσπαθεί να
μπλοκάρει το σωματείο εργαζομένων του κλάδου καλλυντικών.
ην ώρα που πολλοί εργαζόμενοι αναμένουν ανακοινώσεις από τους εργοδότες τους για το πρόγραμμα «Συν-εργασία» μια σειρά από εργοδότες αποφεύγουν το παραπάνω πρόγραμμα κι έχουν αρχίσει να δείχνουν τις άγριες διαθέσεις τους, είτε αγνοώντας πλήρως τον νόμο είτε προτείνοντας ατομικές συμβάσεις με νέους απεχθείς όρους εργασίας.
« Υπάρχει εταιρεία που τροποποίησε τις συμβάσεις με όρους που εδώ και 26 χρόνια που εργάζομαι δεν έχω ξαναδεί ποτέ» περιγράφει θυμωμένη στο Dikaiologitika News η Έφη Μιχάλη, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στις επιχειρήσεις καλλυντικών. Όπως μας εξηγεί περαιτέρω: «’ένας από αυτούς τους όρους είναι να έχει δικαίωμα η εταιρεία ανά πάσα ώρα και στιγμή να πραγματοποιεί τεστ αίματος ή σιέλου στην εργαζόμενη για να τσεκάρει επίπεδο ναρκωτικών, ψυχότροπων ουσιών κ.τ.λ.» .
Ιδού τι αναφέρει επακριβώς ο νέος όρος:
{« Δεδομένης της φύσης των καθηκόντων και του αντικειμένου της εργασίας του εργαζόμενου, ο τελευταίος έχει την υποχρέωση να συμμετέχει σε τακτικούς ελέγχους ποιότητας που διενεργεί η εταιρεία και περαιτέρω να ανέχεται τακτικούς κι έκτακτους εσωτερικούς και μη ελέγχους σχετικά με την ικανότητα του. Προς τούτο παρέχει την ανέκκλητη συγκατάθεση του για διενέργεια ελέγχων επιπέδου αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών ή και παραισθησιογόνων ουσιών, χρήση ψυχοτρόπων ουσιών, υποβολή ψυχολογικών τεστ καθώς και ιατρικών ελέγχων σχετικά με δερματικές παθήσεις ή μεταδιδόμενες ασθένειες. O εργαζόμενος δηλώνει ότι θα παρέχει στην εταιρεία οποιοδήποτε στοιχείο ζητηθεί σχετικά και θα συναινεί στην λήψη δειγμάτων βιομετρικών και βιολογικών στοιχείων προς έλεγχο-αίμα , σίελο, κ.τ.λ- καθ’ όλη την διάρκεια ισχύος της παρούσας σύμβασης» }
Σύμφωνα με την κα Μιχάλη η επαχθής σύμβαση των 17 (!) σελίδων περιλαμβάνει και άλλους σκληρούς όρους όπως το ότι αν η εργαζόμενη παραιτηθεί χωρίς να έχει ειδοποιήσει την εταιρεία δύο μήνες πριν, τότε η εταιρεία μπορεί να ζητήσει από την πρώτη αποζημίωση ή ότι η εταιρεία δεν είναι υποχρεωμένη να δηλώνει συγκεκριμένη έδρα εργασίας, όπως ισχύει με όλες τι συμβάσεις (να δηλώνεται π.χ συγκεκριμένο πολυκατάστημα) αλλά να «χρησιμοποιεί» την υπάλληλο … «oπουδήποτε μπορεί να υπάρξει πιθανός πελάτης».
«Οι μισές εργαζόμενες που δεν έχουν υπογράψει απειλούνται με απόλυση» εξηγεί η κα Μιχάλη και συνεχίζει: «και παρ’ ότι στην συγκεκριμένη εταιρεία, στο παράρτημα της Θεσσαλονίκης έχει γίνει καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, αυτή ακόμα εκκρεμεί. Είμαστε 5.000 υπάλληλοι σε αυτό τον κλάδο πανελλαδικά και νιώθουμε πιο ακάλυπτες παρά ποτέ».
Σύμφωνα με την κα Μιχάλη, τα εργοδοτικά παρατράγουδα στο χώρο των καλλυντικών είχαν ξεκινήσει από την καραντίνα ήδη, όταν, και παρά το γεγονός ότι τα e-shop των εταιρειών καλλυντικών σημείωναν υψηλές πωλήσεις, οι εταιρείες ξεκίνησαν να αρνούνται την άδεια ειδικού σκοπού και να αναγκάζουν τις εργαζόμενες μητέρες να συναινούν σε άδειες άνευ αποδοχών. Να σημειωθεί ότι παρά τις υψηλές πωλήσεις στα e-shop τους οι εταιρείες αυτές μπήκαν στους πληττόμενους ΚΑΔ.
Με την επαναλειτουργία των καταστημάτων, αρχίσαν να προχωρούν σε εκ περιτροπής εργασία, χωρίς την διαβούλευση που ορίζει ο νόμος, με τελεσίδικες αποφάσεις. Όπως λέει η κα Μιχάλη: « εφαρμόζουν το εκ περιτροπής ακόμα και σε 4ώρους εργαζόμενους, εκ περιτροπής δηλαδή στα 500 ευρώ. Κι όλα αυτά χωρίς να τα καταθέτουν στην επιθεώρηση εργασίας, δεν υπάρχουν γραπτές συμφωνίες. Το τελευταίο που ακούμε σωρηδόν από τότε που επαναλειτούργησαν τα καταστήματα, είναι οι υποχρεωτικές άδειες για να μην είμαστε πολλές αισθητικοί στο κατάστημα. Στην πραγματικότητα όμως δεν θέλουν να ….τρώμε τα τετραγωνικά που αντιστοιχούν σε περισσότερους εν δυνάμει πελάτες. Όσες κάθονται σπίτι πληρώνονται, αλλά οι ημέρες αφαιρούνται από την καλοκαιρινή άδεια. Καλοκαιρινή άδεια με το έτσι θέλω.
Απ’ ο, τι καταλαβαίνουμε μέχρι στιγμής, καμία εταιρεία από τον κλάδο μας δεν θα ενεργοποιήσει το πρόγραμμα ‘Συν-εργασία’ γιατί απλούστατα κανείς εργοδότης δεν θέλει να πληρώνει τα 25 ένσημα ως θα οφείλει να κάνει».
Πηγή: dikaiologitika.gr
ην ώρα που πολλοί εργαζόμενοι αναμένουν ανακοινώσεις από τους εργοδότες τους για το πρόγραμμα «Συν-εργασία» μια σειρά από εργοδότες αποφεύγουν το παραπάνω πρόγραμμα κι έχουν αρχίσει να δείχνουν τις άγριες διαθέσεις τους, είτε αγνοώντας πλήρως τον νόμο είτε προτείνοντας ατομικές συμβάσεις με νέους απεχθείς όρους εργασίας.
O άσχημος κόσμος της ομορφιάς
« Υπάρχει εταιρεία που τροποποίησε τις συμβάσεις με όρους που εδώ και 26 χρόνια που εργάζομαι δεν έχω ξαναδεί ποτέ» περιγράφει θυμωμένη στο Dikaiologitika News η Έφη Μιχάλη, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στις επιχειρήσεις καλλυντικών. Όπως μας εξηγεί περαιτέρω: «’ένας από αυτούς τους όρους είναι να έχει δικαίωμα η εταιρεία ανά πάσα ώρα και στιγμή να πραγματοποιεί τεστ αίματος ή σιέλου στην εργαζόμενη για να τσεκάρει επίπεδο ναρκωτικών, ψυχότροπων ουσιών κ.τ.λ.» .
Ιδού τι αναφέρει επακριβώς ο νέος όρος:
{« Δεδομένης της φύσης των καθηκόντων και του αντικειμένου της εργασίας του εργαζόμενου, ο τελευταίος έχει την υποχρέωση να συμμετέχει σε τακτικούς ελέγχους ποιότητας που διενεργεί η εταιρεία και περαιτέρω να ανέχεται τακτικούς κι έκτακτους εσωτερικούς και μη ελέγχους σχετικά με την ικανότητα του. Προς τούτο παρέχει την ανέκκλητη συγκατάθεση του για διενέργεια ελέγχων επιπέδου αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών ή και παραισθησιογόνων ουσιών, χρήση ψυχοτρόπων ουσιών, υποβολή ψυχολογικών τεστ καθώς και ιατρικών ελέγχων σχετικά με δερματικές παθήσεις ή μεταδιδόμενες ασθένειες. O εργαζόμενος δηλώνει ότι θα παρέχει στην εταιρεία οποιοδήποτε στοιχείο ζητηθεί σχετικά και θα συναινεί στην λήψη δειγμάτων βιομετρικών και βιολογικών στοιχείων προς έλεγχο-αίμα , σίελο, κ.τ.λ- καθ’ όλη την διάρκεια ισχύος της παρούσας σύμβασης» }
Σύμφωνα με την κα Μιχάλη η επαχθής σύμβαση των 17 (!) σελίδων περιλαμβάνει και άλλους σκληρούς όρους όπως το ότι αν η εργαζόμενη παραιτηθεί χωρίς να έχει ειδοποιήσει την εταιρεία δύο μήνες πριν, τότε η εταιρεία μπορεί να ζητήσει από την πρώτη αποζημίωση ή ότι η εταιρεία δεν είναι υποχρεωμένη να δηλώνει συγκεκριμένη έδρα εργασίας, όπως ισχύει με όλες τι συμβάσεις (να δηλώνεται π.χ συγκεκριμένο πολυκατάστημα) αλλά να «χρησιμοποιεί» την υπάλληλο … «oπουδήποτε μπορεί να υπάρξει πιθανός πελάτης».
«Οι μισές εργαζόμενες που δεν έχουν υπογράψει απειλούνται με απόλυση» εξηγεί η κα Μιχάλη και συνεχίζει: «και παρ’ ότι στην συγκεκριμένη εταιρεία, στο παράρτημα της Θεσσαλονίκης έχει γίνει καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, αυτή ακόμα εκκρεμεί. Είμαστε 5.000 υπάλληλοι σε αυτό τον κλάδο πανελλαδικά και νιώθουμε πιο ακάλυπτες παρά ποτέ».
Σύμφωνα με την κα Μιχάλη, τα εργοδοτικά παρατράγουδα στο χώρο των καλλυντικών είχαν ξεκινήσει από την καραντίνα ήδη, όταν, και παρά το γεγονός ότι τα e-shop των εταιρειών καλλυντικών σημείωναν υψηλές πωλήσεις, οι εταιρείες ξεκίνησαν να αρνούνται την άδεια ειδικού σκοπού και να αναγκάζουν τις εργαζόμενες μητέρες να συναινούν σε άδειες άνευ αποδοχών. Να σημειωθεί ότι παρά τις υψηλές πωλήσεις στα e-shop τους οι εταιρείες αυτές μπήκαν στους πληττόμενους ΚΑΔ.
Με την επαναλειτουργία των καταστημάτων, αρχίσαν να προχωρούν σε εκ περιτροπής εργασία, χωρίς την διαβούλευση που ορίζει ο νόμος, με τελεσίδικες αποφάσεις. Όπως λέει η κα Μιχάλη: « εφαρμόζουν το εκ περιτροπής ακόμα και σε 4ώρους εργαζόμενους, εκ περιτροπής δηλαδή στα 500 ευρώ. Κι όλα αυτά χωρίς να τα καταθέτουν στην επιθεώρηση εργασίας, δεν υπάρχουν γραπτές συμφωνίες. Το τελευταίο που ακούμε σωρηδόν από τότε που επαναλειτούργησαν τα καταστήματα, είναι οι υποχρεωτικές άδειες για να μην είμαστε πολλές αισθητικοί στο κατάστημα. Στην πραγματικότητα όμως δεν θέλουν να ….τρώμε τα τετραγωνικά που αντιστοιχούν σε περισσότερους εν δυνάμει πελάτες. Όσες κάθονται σπίτι πληρώνονται, αλλά οι ημέρες αφαιρούνται από την καλοκαιρινή άδεια. Καλοκαιρινή άδεια με το έτσι θέλω.
Απ’ ο, τι καταλαβαίνουμε μέχρι στιγμής, καμία εταιρεία από τον κλάδο μας δεν θα ενεργοποιήσει το πρόγραμμα ‘Συν-εργασία’ γιατί απλούστατα κανείς εργοδότης δεν θέλει να πληρώνει τα 25 ένσημα ως θα οφείλει να κάνει».
Πηγή: dikaiologitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου