Η προχτεσινή «πλειοδοσία» στη Βουλή ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ, για το ποια καταστροφή ήταν μεγαλύτερη, η φονική πυρκαγιά στο Μάτι ή οι φετινές πυρκαγιές στην Εύβοια και στην Αττική, είναι πρόκληση για τον λαό. Ιδιαίτερα για τους χιλιάδες πυρόπληκτους των τελευταίων χρόνων, που θρηνούν απώλειες δικών τους ανθρώπων, καμένα σπίτια και περιουσίες. Που είδαν τις ζωές τους να ανατρέπονται μετά την καταστροφή.
Το «κατά συρροή» έγκλημα έχει «αυτουργό». Κι αυτός δεν είναι άλλος από την πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών κομμάτων. Πυρήνας αυτής της πολιτικής είναι η εμπορευματοποίηση της γης και η υπεράσπιση της επιχειρηματικής δράσης σε βάρος του περιβάλλοντος και του λαού.
«Πατώντας» στο νομικό πλαίσιο πολλών δεκαετιών, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμπληρώνουν ο ένας τους νόμους του άλλου, την τελευταία εξαετία, σε ό,τι αφορά τη δασική πολιτική. Για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικός ο νόμος 4351/2015 του ΣΥΡΙΖΑ για τις «βοσκήσιμες γαίες», με τον οποίο αποχαρακτήρισε εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων.
Με τον τρόπο αυτό άνοιξε ο δρόμος ώστε τεράστιες εκτάσεις που εποφθαλμιούσαν τα επιχειρηματικά συμφέροντα να μετατραπούν σε πεδίο για κερδοφόρες μπίζνες.
Οπως και ο νόμος 4467/2017, με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κατάργησε την προστασία των χορτολιβαδικών εκτάσεων στα νησιά από τη δασική νομοθεσία, ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα των κατασκευαστικών - τουριστικών ομίλων και ξένων επενδυτών.
Τη σκυτάλη πήρε η ΝΔ με τον νέο Χωροταξικό Πολεοδομικό Νόμο, που νομιμοποιεί «από το παράθυρο» καταπατήσεις και παράνομες αλλαγές χρήσεων γης, κυρίως κρατικών δασών και δασικών εκτάσεων, όπως προκύπτει από τις διατάξεις που αφορούν την οριοθέτηση οικισμών πριν από το 1923.
Η αντιλαϊκή τους σύγκλιση όμως σε βάρος των δασών και του περιβάλλοντος, με κριτήριο τα συμφέροντα και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, δεν στοιχειοθετείται μόνο από το χτες. Επιβεβαιώνεται και από το τώρα.
Την ώρα της μεγάλης καταστροφής και πριν ακόμα σβήσουν οι φωτιές σε Εύβοια και Αττική, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούσαν πως αυτό που τώρα επείγει, είναι «να δούμε την επόμενη μέρα», με τα μάτια των «πράσινων» ομίλων και όχι βέβαια των πυρόπληκτων, που έδιναν ακόμα τη μάχη απέναντι στη γύμνια του κράτους για να σώσουν ό,τι μπορούσαν από το βιος τους.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε «ελάχιστη συναίνεση συνεννόησης», με τον πρωθυπουργό να ανταποκρίνεται άμεσα και να ενσωματώνει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση για την «επόμενη μέρα» στα καμένα.
Η βάση αυτής της συναίνεσης είναι υπαρκτή και δεν έχει να κάνει μόνο με τους νόμους που ψήφισαν. Κυρίως έχει να κάνει με τη συμφωνία τους στη στρατηγική της «πράσινης» ανάπτυξης, της «πράσινης» μετάβασης, με τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, που είναι το νέο υπερμνημόνιο για τον λαό.
Γι' αυτό πάνω από τα καμένα μιλάνε και οι δύο για την «κλιματική αλλαγή» ως αιτία των καταστροφικών πυρκαγιών, πίσω από την οποία κρύβουν τις ευθύνες τους για τη γύμνια του κρατικού μηχανισμού, που δείχνει επιλεκτική ανικανότητα να προστατέψει τον λαό.
Γι' αυτό ο πρωθυπουργός ζητάει υποκριτικές συγγνώμες για «λάθη» και παραλείψεις στην επιχείρηση της κατάσβεσης, με τον ΣΥΡΙΖΑ να σιγοντάρει, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για «ανικανότητα» και έλλειψη σχεδιασμού. Την ίδια ώρα που και οι δύο συμφωνούν ότι με ένα «ρετουσάρισμα» της πολιτικής προστασίας, στο πλαίσιο μάλιστα της μετατροπής της σε ...θεματοφύλακα των «πράσινων» επενδύσεων, όλα θα είναι «περασμένα - ξεχασμένα»!
Οι ευθύνες τους λοιπόν και η στρατηγική τους σύμπλευση ούτε κρύβονται ούτε παραγράφονται. Οση στάχτη κι αν προσπαθήσουν να ρίξουν στα μάτια του λαού.
Αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», 27/8/2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου