Την ανάγκη της αύξησης των επιδομάτων για τους ανάπηρους που είναι στα πρόθυρα της εξόντωσης από την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, τη δεκαετία των μνημονίων, την ανεργία ζήτησε με Επίκαιρη Ερώτησή της η Λιάνα Κανέλλη βουλευτής του ΚΚΕ.
Εφερε συγκεκριμένα τραγικά παραδείγματα, που αποκαλύπτουν την ανάλγητη πολιτική των κυβερνώντων απέναντι στους αναπήρους, με πιο ενδεικτικό εκείνο της μείωσης του επιδόματος των ανάπηρων παιδιών που έμειναν ορφανά κι έπαιρναν τη σύνταξη του θανόντος γονιού τους.
Ανέφερε, ότι εξαιτίας της άθλιας οικονομικής κατάστασης, εργαζόμενοι με όραση 8/10 εργάζονται σε μεταλλουργεία και οικοδομές, θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο για να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο ενώ οι κωφοί δεν παίρνουν επίδομα.
Η Λ. Κανέλλη ζήτησε επιτακτικά την αύξηση σε 1.000 ευρώ του επιδόματος των 250 ευρώ, που διαφημίζει ότι θα δώσει η κυβέρνηση ενόψει των γιορτών, αφού το "χαρτζηλίκι" των 250 ευρώ για τους ανάπηρους δεν φθάνουν ούτε για τα βασικά.
Προκλητικά υπερασπίστηκε την ασκούμενη πολιτική η Δόμνα Μιχαηλίδου, υφυπουργός Εργασίας επικαλούμενη τα διαβόητα πακέτα στήριξης που δίνει κατά διαστήματα η κυβέρνηση για το ρεύμα και τα επιδόματα - ψίχουλα, αποφεύγοντας να αναφερθεί στη μείωση των επιδομάτων και των συντάξεων με τους νόμους Βρούτση και Κατρούγκαλου, στη μείωση της χορήγησης στα τεχνικά βοηθήματα καθώς και στο γεγονός ότι ο αριθμός των συνταξιούχων αναπήρων από το ΙΚΑ μειώθηκε τα τελευταία 10 χρόνια από το 14 στο 5% εξαιτίας των κριτηρίων που κόβουν τις αναπηρικές συντάξεις, ως αποτέλεσμα της πολιτικής συρρίκνωσης του κράτους πρόνοιας.
Δημόσιες δομές για την προστασία των παιδιών
Η Λ. Κανέλλη ξεκινώντας την ομιλία της έθεσε και το θέμα που έχει προκύψει με την Κιβωτό του Κόσμου, καταγγέλλοντας τις ευθύνες της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων για την πολιτική ιδιωτικοποίησης του κράτους πρόνοιας και την έλλειψη κρατικών δομών προστασίας των παιδιών.
«Η υπόθεση των αδύναμων, δεν μπορεί να είναι υπόθεση των ιδιωτών και των διαφόρων ΜΚΟ γιατί εξορισμού υποδουλώνονται στις ορέξεις τους», σημείωσε χαρακτηριστικά στηλιτεύοντας παράλληλα την παντελή έλλειψη ελέγχου από το κράτος.
Στην ανάγκη της αποϊδρυματοποίησης, επικέντρωσε η υφυπουργός Εργασίας στην απάντησή της, προκειμένου να δικαιολογήσει τη λογική της ιδιωτικοποίησης των δομών πρόνοιας, λες και το πρόβλημα είναι οι εσωτερικές δομές και όχι ο τρόπος λειτουργίας χωρίς επιστημονικό, κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό για τα κακοποιημένα παιδιά.
Οπως ανέφερε «το πρόβλημα με τα δημόσια ιδρύματα προστασίας των παιδιών, είναι ότι παραμένουν ιδρύματα ως προς τη λειτουργία τους και αυτό προσπαθεί ν' αλλάξει η κυβέρνηση», υπερασπιζόμενη ουσιαστικά τη λειτουργία των ιδιωτικών δομών με τη μορφή ΜΚΟ ή φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, στα οποία, όπως με έμφαση, είπε, πρέπει να αυξηθούν οι έλεγχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου