Ταμείο

 

Δεν χρειαζόταν να «ταξιδέψει» το Μουντιάλ στην πετρελαιομοναρχία του Κατάρ για να καταλάβουμε ότι η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση είναι μια παγκοσμίων διαστάσεων «μπίζνα», με τεράστιο μπάτζετ επενδύσεων και ανάλογες προσδοκίες για κέρδη όλων των ειδών (οικονομικά, γεωπολιτικά κ.λπ.). Η διαφορά του φετινού Μουντιάλ σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα είναι ότι τα μεγέθη ζαλίζουν. Για παράδειγμα, το κόστος των υποδομών που φτιάχτηκαν με αφορμή τη διοργάνωση (αυτοκινητόδρομοι, νέο αεροδρόμιο, πολυτελείς κατοικίες, στάδια κ.λπ.) υπολογίζεται σε 220 με 300 δισ. δολάρια, όσο είναι το ΑΕΠ της Ελλάδας ή όσο κόστισαν όλα μαζί τα 21 προηγούμενα Μουντιάλ! Ποσά διόλου ευκαταφρόνητα σε εποχές δύσκολες για την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, που αναζητεί «χοάνη» για συσσωρευμένα κεφάλαια με κερδοφόρες αποδόσεις. Αυτό έκαναν για παράδειγμα τα γερμανικά μονοπώλια που κατασκεύασαν το Μετρό της Ντόχα έναντι 36 δισ. δολαρίων, ή οι μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες που έναντι 15 δισ. δολαρίων έχτισαν το περίφημο συγκρότημα καταλυμάτων «The Pearl». Απ' όλα αυτά το Κατάρ προσδοκά ρυθμούς ανάπτυξης 4,1% μέχρι το τέλος του χρόνου και 17 δισ. δολάρια «ταμείο», αν και η «επένδυση» που έκανε το καθεστώς έχει πιο μακροπρόθεσμες στοχεύσεις και κυρίως τη γεωπολιτική αναβάθμισή του στην περιοχή του Κόλπου. Η FIFA έβαλε στα ταμεία της περίπου 7,5 δισ. δολάρια την τετραετία από το προηγούμενο Μουντιάλ και οι 32 Εθνικές ομάδες της τελικής φάσης μοιράστηκαν 440 εκατ. δολάρια. Ολοι πήραν δηλαδή το μερτικό τους και με το παραπάνω. Εκτός από τους χιλιάδες ξένους φτωχοδιάβολους που δούλεψαν στην κατασκευή των υποδομών, μέσα σε άθλιες συνθήκες, και άφησαν πίσω 6.500 συναδέλφους τους νεκρούς.

Κοροϊδία...

«Ο μηχανισμός διόρθωσης της αγοράς στέλνει ένα σαφές μήνυμα πως όταν οι αγορές αποτυγχάνουν, οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν». Τάδε έφη πρωθυπουργός για το «πλαφόν» της κοροϊδίας στο οποίο κατέληξε η ΕΕ σχετικά με το φυσικό αέριο, μετά από ένα 8μηνο παζαριών και σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα στα κράτη - μέλη, που δεν «κουκουλώνονται» από τον προσωρινό συμβιβασμό. Τα όσα λέει ο πρωθυπουργός θα ήταν για γέλια, αν κατά βάση δεν απευθύνονταν στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο πώς οι κυβερνήσεις παρεμβαίνουν για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους κάτω απ' όλες τις συνθήκες. Αυτό ακριβώς κάνει και το περιβόητο «πλαφόν»: Βάζοντας τον πήχη σε εξωφρενικά υψηλότερες τιμές ακόμα κι από τις σημερινές, που είναι αυξημένες κατά 5 και 6 φορές σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, εγγυάται την κερδοφορία των ενεργειακών ομίλων και όσων μεταφέρουν LNG για πολλά πολλά χρόνια. «Εγγυάται» όμως και κάτι άλλο: Οτι θα συνεχίσει να «αναβλύζει» μια από τις πολλές «πηγές» της πανάκριβης Ενέργειας και της ενεργειακής φτώχειας για τον λαό, δίπλα στο Χρηματιστήριο Ενέργειας, στην «απελευθερωμένη» αγορά και τα σχέδια για την «πράσινη ανάπτυξη».

... χωρίς πλαφόν

Ακόμα και τα ...διαγράμματα που επιστράτευσε η κυβέρνηση για το πόσες φορές «θα» είχε ενεργοποιηθεί το πλαφόν την περασμένη χρονιά και πόσο χαμηλότερο «θα» ήταν το κόστος, βρίσκονται στη σφαίρα της φαντασίας και της προπαγάνδας. Να σημειωθεί ότι το πλαφόν αφορά την τιμή χονδρικής, που σημαίνει ότι η λιανική θα συνεχίσει να διαμορφώνεται ελεύθερα, ενώ δίνεται «κίνητρο» στις εταιρείες να αυξάνουν τις τιμές χονδρικής κοντά στο ανώτατο όριο. Το βασικότερο είναι ότι ο κανονισμός που ψήφισαν περιλαμβάνει και μηχανισμό αναστολής «εάν εντοπιστούν κίνδυνοι για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, τις ροές φυσικού αερίου εντός της ΕΕ ή κίνδυνοι αυξημένης ζήτησης αερίου». Ολα όσα «εντοπίστηκαν» δηλαδή την περσινή χρονιά, ακριβώς ως αποτέλεσμα της στρατηγικής της «πράσινης ανάπτυξης», που υπηρετούν μαζί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τον τελευταίο μάλιστα να «διαπρέπει» σε προτάσεις για το πώς «οι κυβερνήσεις πρέπει να παρεμβαίνουν» για να ξελασπώνουν το κεφάλαιο, με κρατικοποιήσεις και άλλα παρόμοια, που πληρώνει από την άλλη τσέπη ο λαός.

Εκπαίδευση

Κάτι ανησυχίες για το πώς «εκπαιδεύεται» ο λαός με αφορμή το νέο «pass κοροϊδίας» εκφράζουν οι γνωστοί τηλε-κήρυκες που φυλάνε τις «Θερμοπύλες» της επιδοματομαχίας. «Μην επιστρέψουμε στο κράτος - πατερούλη», «ανεπίτρεπτο να μοιράζονται έτσι επιδόματα», «δίνουμε ψάρια αντί να μάθουμε στον λαό να ψαρεύει», είναι μερικά από όσα λένε από προχτές. Ακούγοντάς τους θα νομίζει κανείς ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μοιράσει τίποτα ...χρυσές λίρες με το τσουβάλι, στον λαό που υποφέρει. Παθαίνουν παράκρουση ακόμα και στη σκέψη ότι μπορεί να λείψει έστω και μισό ευρώ από τα ταμεία που προορίζονται για το κεφάλαιο. Θα τους συμβουλεύαμε να μην ανησυχούν για την «εκπαίδευση» του λαού, αφού η κυβέρνηση έχει φροντίσει να δώσει μέχρι και ...master στα λαϊκά νοικοκυριά για το πώς τελειώνει το μηνιάτικο τις πρώτες δέκα μέρες, για το πώς «βγαίνει» ο υπόλοιπος μήνας, πώς είναι να περιορίζεται ακόμα και το φαγητό στο τραπέζι. Σε αυτά «εκπαιδεύεται» ο λαός, μέρος της ίδιας «εκπαίδευσης» είναι και οι καπαμάδες των διαφόρων «pass», η προσαρμογή στα ελάχιστα. Αν όμως οι ανησυχίες τους παραμένουν, ας ψαχτούν να δουν και πώς «εκπαιδεύονται» τα στελέχη του πολιτικού συστήματος που οι ίδιοι υπηρετούν, τσεπώνοντας - νόμιμα - μέχρι και 5.000 ευρώ τον μήνα για «συμβολικούς λόγους», ή που μοιράζονται «νόμιμα» και παράνομα εκατομμύρια ευρώ για να προωθούν τα «θέλω» συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων στην ΕΕ και αλλού. Από τη μία «εκπαίδευση» στα ψίχουλα και από την άλλη διδακτορικό στις διάφορες εκδουλεύσεις για τα μεγάλα μονοπώλια, τα γνωστά δηλαδή «μεμονωμένα περιστατικά».

 

Ριζοσπάστης