Με τη δαμόκλειο σπάθη του Covid και των ιώσεων να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μικρών και μεγάλων, κυβέρνηση και φαρμακοβιομήχανοι εκβιάζουν τον λαό να αποδεχτεί νέες αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων, προκειμένου να «ομαλοποιηθεί» η αγορά και να περιοριστούν οι ελλείψεις.
Και μόνο αυτός ο άθλιος εκβιασμός δείχνει ότι τα κέρδη δεν μπορούν να συνυπάρχουν πουθενά με τις λαϊκές ανάγκες και ότι στο πλαίσιο της καπιταλιστικής αγοράς, που θωρακίζουν με την πολιτική τους όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, δεν υπάρχουν «λύσεις» σε οξυμένα προβλήματα που να μην αναπαράγουν τα αδιέξοδα για τον λαό και να μην τα πληρώνει από την άλλη τσέπη ή με άλλο τρόπο.
Ετσι και τώρα, το δίλημμα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπος είναι: Μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την υγεία ακόμα και μικρών παιδιών ή ακριβότερα φάρμακα; Μάλιστα η κυβέρνηση έχει το θράσος να λέει ότι «δεν χάθηκε ο κόσμος» αν ακριβύνουν ορισμένα σκευάσματα και ότι μπορεί να τα αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ, που χρηματοδοτείται όμως κι αυτός από τις εισφορές των ασφαλισμένων!
Τα λένε αυτά όταν το 2021 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, ανάμεσά τους και χιλιάδες συνταξιούχοι με πενιχρά εισοδήματα, πλήρωσαν 308 εκατ. ευρώ για Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα, η λίστα των οποίων μεγαλώνει από χρόνο σε χρόνο.
Πλήρωσαν όμως και επιπλέον 129 εκατ. ευρώ για φάρμακα της «αρνητικής λίστας» (συνταγογραφούνται, αλλά δεν αποζημιώνονται) και άλλα 521 εκατ. ευρώ για φάρμακα που συνταγογραφούνται και αποζημιώνονται, αλλά η διαδικασία κοστίζει περισσότερα απ' ό,τι το σκεύασμα και έτσι ο ασθενής αναγκάζεται να το πληρώσει από την τσέπη του.
Αυτά τα κοντά 1 δισ. ευρώ (χώρια η συμμετοχή στα φάρμακα που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ) έλειψαν από το λαϊκό εισόδημα, για ένα αγαθό όπως το φάρμακο που θα έπρεπε να είναι δωρεάν για όποιον το έχει ανάγκη. Στον καπιταλισμό είναι όμως εμπόρευμα, στις «δαγκάνες» μεγάλων πολυεθνικών ομίλων.
Δε είναι τυχαίο ότι η φαρμακοβιομηχανία, ένας από τους πιο «δυναμικούς» και κερδοφόρους κλάδους στη χώρα μας, σχεδιάζει επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ το 2023. Το κράτος στηρίζει την κερδοφορία της με όλους τους τρόπους, μεταξύ άλλων και με το χάρισμα μέρους των επιστροφών (clawback) από την υπέρβαση της κρατικής φαρμακευτικής δαπάνης.
Μπροστά στο αδιέξοδο που προκαλεί το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους, η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο σύμμαχο από τον ΣΥΡΙΖΑ για να κρύψει τις πραγματικές αιτίες και να φορτώσει στον λαό μια ακόμα αύξηση στα φάρμακα.
Οι δηλώσεις στελεχών του, όπως του πρώην υπουργού Υγείας, ότι τα φάρμακα είναι φτηνά στην ελληνική αγορά και επομένως «ασύμφορη» η διάθεσή τους, είναι «υποσχετικές» στους φαρμακοβιομήχανους και «γραμμάτια» που ξεπληρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε κι ως κυβέρνηση, μοιράζοντας απλόχερα προνόμια, φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις.
Δεν τολμούν καν να μιλήσουν για μόνιμη απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών, γιατί προστατεύουν το κέρδος ως «ιερή αγελάδα» και ως αποκλειστικό κίνητρο της παραγωγής.
Το ίδιο έγινε και με τα εμβόλια για τον κορονοϊό: Η μεν κυβέρνηση πλειοδοτούσε στην κρατική - ευρωπαϊκή στήριξη της φαρμακοβιομηχανίας, για να τα παράξει με τεράστιο κέρδος, ο δε ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε «μερική» και «προσωρινή» άρση της πατέντας, μην τυχόν και πειραχτεί έστω και μια ...τρίχα από την κερδοφορία των μεγαθηρίων του Φαρμάκου.
Οσα προεκλογικά φούμαρα κι αν πουλήσουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, όσα ψευτοδιλήμματα κι αν βάλουν στον λαό, φάρμακο - κοινωνικό αγαθό σε συνθήκες «αγοράς» με σκοπό το κέρδος δεν μπορεί να υπάρξει.
Με αυτήν την πολιτική και τους εκβιασμούς της ΕΕ και των κομμάτων της πρέπει να συγκρουστεί ο λαός, στους αγώνες και στην κάλπη. Ενισχύοντας παντού το ΚΚΕ, να δυναμώσει η διεκδίκηση για απαγόρευση των παράλληλων εξαγωγών, φάρμακο διαθέσιμο σε κάθε ασθενή όποτε το χρειάζεται. Να μη δεχτεί να βάλει πλάτη για να γίνει πιο συμφέρουσα για τα μονοπώλια η παραγωγή και διακίνηση των σκευασμάτων που είναι σε έλλειψη, όπως του ζητούν τα άλλα κόμματα.
Προϋπόθεση για να καλύπτονται καθολικά και δωρεάν οι ανάγκες του λαού σε φαρμακευτική περίθαλψη, αξιοποιώντας και διευρύνοντας τα επιτεύγματα της έρευνας και της ιατρικής επιστήμης, είναι να πάψει το φάρμακο να αποτελεί εμπόρευμα. Κι αυτό απαιτεί μια άλλη οργάνωση της οικονομίας, όπου κριτήριο θα είναι οι λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη και οι ανταγωνισμοί μιας χούφτας μονοπωλίων.
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Τρίτη 10 Γενάρη 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου