Στέρεο έδαφος

«Δεν είχαμε πει ότι θα καταργήσουμε τη συμφωνία των Πρεσπών, είχαμε πει ότι θα τη θεραπεύσουμε», έλεγε χτες σε τηλεοπτική εκπομπή ο Κ. Καραγκούνης, βουλευτής της ΝΔ, σχολιάζοντας το «καλό κλίμα» στην επικοινωνία του Κυρ. Μητσοτάκη με τον Ζ. Ζάεφ. Ακολούθησαν η τηλεφωνική επικοινωνία του νέου πρωθυπουργού με την Τερέζα Μέι, η οποία επιδοκίμασε τη «δέσμευση» της κυβέρνησης ΝΔ στην υλοποίηση της συμφωνίας των Πρεσπών. Θυμίζουμε ότι πριν από ένα χρόνο, η μεν ΝΔ σήκωνε εθνικιστικές κραυγές για τη συμφωνία των Πρεσπών, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν ότι η στάση απέναντι στη συμφωνία «διαχωρίζει οριζόντια» τις πολιτικές δυνάμεις σε «προοδευτικές» και «συντηρητικές» και ότι η συμφωνία αποτελεί καταλύτη σε διεργασίες στο πολιτικό σύστημα. Τι έκρυβαν και οι δυο; Οτι η συμφωνία ήταν ΝΑΤΟική και ότι έγινε για την προώθηση του ευρωατλαντικού σχεδιασμού στα Βαλκάνια. Και ότι με τη συμφωνία αυτή, η ελληνική αστική τάξη επεδίωκε να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή, να καταστεί «ηγέτιδα δύναμη», όπως λεγόταν χαρακτηριστικά από την κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία. Τώρα που η αντιπαράθεση ξεθύμανε, επιβεβαιώνεται ότι πίσω από τον κουρνιαχτό της ονοματολογίας κρυβόταν η συμφωνία όλων των αστικών δυνάμεων με τον σχεδιασμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια, τον οποίο η ΝΔ αναλαμβάνει να προωθήσει ως κυβέρνηση, πάνω στο στέρεο έδαφος που της παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας υπογράψει και τη συμφωνία των Πρεσπών.

Νομιμότητα

 

«Σαρωτικούς ελέγχους» του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε όλη τη χώρα, με έμφαση στις τουριστικές περιοχές, ζήτησε ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης, απευθυνόμενος στους εργαζόμενους του ΣΕΠΕ, επικαλούμενος σχετική εντολή του πρωθυπουργού. Στο πλαίσιο αυτό, ο υπουργός επανέλαβε ότι βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι «η τήρηση της νομιμότητας στην αγορά εργασίας και η αποτροπή κάθε μορφής αυθαιρεσίας σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων...». Το να μιλάει βέβαια η ΝΔ για δικαιώματα των εργαζομένων, έχοντας ψηφίσει και εφαρμόσει τα πιο άγρια αντεργατικά μέτρα, είναι τουλάχιστον προκλητικό. «Τήρηση της νομιμότητας», όμως, ήταν το επαναλαμβανόμενο «μότο» και της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι δύο ομνύουν στη «νομιμότητα» που έχει μετατρέψει την αγορά εργασίας σε πραγματική ζούγκλα και τους εργαζόμενους σε σύγχρονους σκλάβους, καθώς οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν και εφαρμόζουν είναι αυτοί που επιτρέπουν στην εργοδοσία να τσακίζει τους εργαζόμενους, με λιγότερο ή περισσότερο «νόμιμα» μέσα. Με βάση αυτούς τους νόμους έχει απογειωθεί η ευελιξία, έχει καταργηθεί κάθε έννοια σταθερού εργάσιμου χρόνου, ο μέσος μισθός κατρακυλάει και πάει λέγοντας. Με βάση αυτούς τους νόμους, στον τουρισμό υπάρχουν 14 διαφορετικές μορφές ευελιξίας (!) που αποφέρουν χρυσάφι στους μεγαλοεργοδότες. Είναι επομένως κοροϊδία να ακούει κανείς για «σαρωτικούς ελέγχους» από το ΣΕΠΕ, ιδιαίτερα όταν είναι γνωστό ότι το προσωπικό που διαθέτει η υπηρεσία δεν επαρκεί για να ελέγξει ούτε τις πιο καραμπινάτες εργοδοτικές αυθαιρεσίες.

Δείκτης

 

Σαν «βροχή» πέφτουν οι φορομειώσεις και οι φοροαπαλλαγές αυτές τις πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης. Τόσο που να δημιουργείται η αίσθηση ότι χαλαρώνει τάχα η θηλιά της φοροαφαίμαξης και ότι η κυβέρνηση της ΝΔ βρήκε τον τρόπο να γεμίσει τα κρατικά ταμεία και να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους, χωρίς να ξεζουμίζει μισθωτούς, συνταξιούχους και μικροεπαγγελματίες. Η πραγματικότητα βέβαια είναι τελείως διαφορετική. Η πλειοψηφία των ελαφρύνσεων που ανακοινώνει η κυβέρνηση αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους και αποτελεί συμπλήρωμα όσων νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν χάσει τις εκλογές. Για παράδειγμα, η προηγούμενη κυβέρνηση μείωσε το φόρο στα κέρδη επί των μερισμάτων σε μεγάλες επιχειρήσεις από το 15% στο 10% και τώρα η κυβέρνηση ΝΔ ετοιμάζεται να το πάει ακόμα πιο κάτω. Για τα λαϊκά στρώματα, οι «ελαφρύνσεις» αφορούν στις περισσότερες περιπτώσεις μια μικρή μείωση σε φόρους και χαράτσια, που θα συνεχίσουν να κατατρώνε το λαϊκό εισόδημα και τα επόμενα χρόνια (π.χ. ΕΝΦΙΑ), ενώ είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα οι απαλλαγές για το κεφάλαιο θα μεταφερθούν ξανά στις πλάτες του λαού. Οσο κι αν προσπαθεί επομένως η κυβέρνηση να καλλιεργήσει προσδοκίες για «ανακούφιση» τάχα του λαού από τους φόρους, η τσέπη της λαϊκής οικογένειας που στενάζει, πληρώνοντας κάθε χρόνο το 95% των φόρων, είναι ο αλάνθαστος «δείκτης» της αντιλαϊκής πολιτικής που συνεχίζεται.

Συνέχεια

 

Λίγες μόλις ώρες από τις φονικές καταστροφές στη Β. Ελλάδα, άρχισε ξανά η γνωστή ιστορία με τα «ακραία» και «σπάνια» καιρικά φαινόμενα, όχι βέβαια για να ενημερωθεί και να προστατευτεί ο λαός, αλλά για να δημιουργείται η αίσθηση ότι το κράτος έχει να αναμετρηθεί με ένα «υπερφυσικό» φαινόμενο, που δικαιολογεί τις απώλειες και τις καταστροφές. Από χτες λοιπόν ακούμε για την καταιγίδα τύπου «supercell» («υπερκύτταρο») που χτύπησε τη Χαλκιδική και «εμφανίζεται πολύ σπάνια». Τα ίδια λέγονταν βέβαια και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ... Ποιος δεν θυμάται τη «μετεωρολογική βόμβα» που έπληξε τη Μάνδρα και «συμβαίνει μια φορά στα 100 χρόνια», ή τις αντίστοιχες τοποθετήσεις για την καταστροφή στο Μάτι. Η δοκιμασμένη συνταγή δεν μπορεί να κρύψει ότι όσο «ακραία» είναι τα καιρικά φαινόμενα, άλλο τόσο «ακραίες» είναι οι ελλείψεις σε υποδομές, σχέδιο και κονδύλια για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας, για την ελαχιστοποίηση και γρήγορη αποκατάσταση των καταστροφών από φυσικά φαινόμενα. Στο ίδιο - τραγικό - έργο θεατές, λοιπόν, για μια ακόμα φορά. Γιατί κατά τα συνήθη, «το κράτος έχει συνέχεια» σε όλα: Στις ελλείψεις αλλά και στις «δικαιολογίες», όταν αποκαλύπτεται ότι είναι μανούλα στην υπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, «γυμνό» όμως όταν μιλάμε ακόμα και για τις στοιχειώδεις ανάγκες του λαού.

Ριζοσπάστης   Παρασκευή 12 Ιούλη 2019