«Καίρια» ερωτήματα...

Πόσες μάσκες θα φοράμε; Τι απόσταση πρέπει να έχουν τα τραπεζάκια στα εστιατόρια; Πότε θα βγάζουμε τις μάσκες για να φάμε; Πόσες μπουκιές πρέπει να τρώμε το λεπτό; Πότε θα σταματήσουν τα sms; Γύρω από τέτοια «καίρια» ερωτήματα περιστρέφεται η όλη συζήτηση τα τελευταία 24ωρα για τη διαχείριση της πανδημίας. Ειδικά μετά τις κυβερνητικές ανακοινώσεις του «οδικού χάρτη», σύμφωνα με τον οποίο θα διανυθεί το «τελευταίο μίλι», κόπηκε μαχαίρι κάθε κουβέντα για την κατάσταση στο δημόσιο σύστημα Υγείας, για την αναγκαία ενίσχυση των νοσοκομείων, τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς κ.ο.κ. Ιδού ποιο είναι το μήνυμα από την κυβέρνηση: «Εμείς ό,τι ήταν να κάνουμε, το κάναμε. Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας με μόνα εργαλεία τα self tests και τα εμβόλια. Τώρα προέχει ο Τουρισμός...». Οσο περισσότερο δηλαδή σφίγγουν τα λουριά οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι μπροστά στο καλοκαίρι και το κυνήγι των κερδών τους, τόσο απογειώνεται και η «ατομική ευθύνη» ως «φάρμακο διά πάσαν νόσον»... Τα «πρωτόκολλα» αυτά είναι που έφεραν σχεδόν 10.000 νεκρούς στη χώρα, και το πιο ανησυχητικό είναι ότι με βάση αυτά τα «πρωτόκολλα» προμηνύεται νέο εργοδοτικό ξεσάλωμα το επόμενο διάστημα, ειδικά στον κλάδο του Τουρισμού.

Δείκτες...

«Η μάχη για το ζήτημα της οργάνωσης της εργασίας αποτελεί κεντρική μάχη για το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας και την επόμενη μέρα μετά την πανδημία. Η ΝΔ γυρνάει τη χώρα σε πολιτικές ...που αποδείχθηκαν κοινωνικά άδικες και οικονομικά αναποτελεσματικές». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Αλ. Τσίπρας για το αντεργατικό έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ, στο πολιτικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ την Τετάρτη. Ακόμα κι αν κανείς προσπεράσει το «ρεσιτάλ ερμηνείας» του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθεια να κρύψει τη «χερούκλα» που έβαλε ως κυβέρνηση στις αντεργατικές ανατροπές, μεταξύ άλλων, με τη διατήρηση και γενίκευση της ευελιξίας και τα εμπόδια στη δράση των σωματείων, δεν έχει παρά να αναρωτηθεί: Αλήθεια, με τι κρίνεται η «οικονομική αποτελεσματικότητα» των πολιτικών που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, χτες οι ίδιοι και σήμερα η ΝΔ;

... αποτελεσματικότητας

Δεν είναι τα κέρδη του κεφαλαίου, η θωράκιση της «ανταγωνιστικότητας», που κλίνουν όλοι μαζί από το πρωί έως το βράδυ; Αυτό δεν είναι και το κριτήριο για την «οργάνωση της εργασίας»; Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν είναι που η μία πίσω από την άλλη οι κυβερνήσεις κάνουν σκυταλοδρομία, ενισχύοντας το πλαίσιο που έχουν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι για να την «οργανώνουν» κατά τα συμφέροντά τους; Δεν μετριούνται όλα αυτά, βήμα το βήμα, με δεσμεύσεις και δείκτες, όπως π.χ. τα ευρωπαϊκά εξάμηνα της ΕΕ, οι «μεταμνημονιακές δεσμεύσεις» που οι ίδιοι άφησαν ως κληρονομιά, οι «οδηγίες χρήσης» του Ταμείου Ανάκαμψης σήμερα, που προβλέπουν συγκεκριμένες αναδιαρθρώσεις, μεταξύ άλλων και με νέες μεγάλες ανατροπές στα Εργασιακά; Ας αφήσουν λοιπόν τα σάπια ότι η «οικονομική αποτελεσματικότητα» του κεφαλαίου μπορεί να πηγαίνει με την «κοινωνική δικαιοσύνη» και ότι υπάρχει κάποιο «αναπτυξιακό μοντέλο» που μπορεί να ικανοποιεί και τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Ο λαός έχει πείρα από τέτοιες μπανανόφλουδες. Κι αυτή είναι δύναμη στον αγώνα του για να μην περάσει το νέο έκτρωμα.

Βέλτιστες πρακτικές...

Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 έτη προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη Λιθουανία, για να διατηρηθεί η τρέχουσα αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων. Ομως, υπάρχει ένα πρόβλημα, που, όπως φαίνεται, είναι «ψιλά γράμματα» για την ΕΕ. Το προσδόκιμο ζωής για τους άντρες στη Λιθουανία είναι τα 71,5 έτη. Δηλαδή, η εισήγηση φιλοδοξεί να κάνει κυριολεξία τη «δουλειά μέχρι τον τάφο», ώστε να γίνει «βιώσιμο» το Ασφαλιστικό! Σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, είναι λίγο πιο «τυχερές», αφού με προσδόκιμο ζωής τα 81 έτη, η ΕΕ τους λέει ότι θα προλάβουν να «απολαύσουν» μέχρι και 10 χρόνια σύνταξης! Οπως και να 'ναι, ανεξάρτητα αν θα γίνει πράξη μια τέτοια εισήγηση, οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», τις οποίες μηρυκάζουν στην Ελλάδα η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, δεν παύουν να μας εκπλήσσουν. Δεν είναι, δηλαδή, καπρίτσιο μόνο των εδώ κυβερνήσεων το ξεπάτωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης και η δουλειά «δίχως αύριο». Μετά κι απ' αυτήν τη φαεινή πρόταση, ελπίζουμε να μην μπουν κι άλλες ιδέες στον υπουργό Εργασίας για νέα «κατορθώματα» που φιλοδοξεί να προσθέσει στην τούρτα του...

Ριζοσπάστης