Οι «εμβληματικές δράσεις» που ανακοινώθηκαν για τις γυναίκες εργαζόμενες και άνεργες, είναι κομμένες και ραμμένες στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάκαμψης
Για «σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική», «χειροπιαστό και μετρήσιμο έργο» και δράσεις που «συμβολίζουν την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης» έκανε λόγο ο υπουργός Εργασίας, Κ. Χατζηδάκης, παρουσιάζοντας το εν λόγω σχέδιο, την περασμένη Τρίτη.
Παρά τη βιασύνη των κυβερνητικών στελεχών να τιτλοφορήσουν το πλέγμα των χρηματοδοτούμενων δράσεων ως «ένα πρόγραμμα για τους πολλούς», τα συνολικά κονδύλια ύψους 2,6 δισ. ευρώ που αναλογούν στο υπουργείο Εργασίας, είναι ...ταγμένα σε έναν και μόνο στόχο, τον στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Στον βωμό της αντιλαϊκής αυτής ανάπτυξης ξηλώνονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, της νέας γενιάς, των λαϊκών στρωμάτων. Στα μέτρα του ίδιου στόχου κόβεται και ράβεται και η «ισότητα», με τα σχετικά μέτρα να αποδεικνύονται τελικά κρίκοι στην αλυσίδα της ολομέτωπης επίθεσης στις ανάγκες των γυναικών και των οικογενειών τους.
Στην πράξη, το σημείο στο οποίο συγκλίνουν οι εξαγγελίες της ΕΕ, οι δράσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και οι προτάσεις κομμάτων της αντιπολίτευσης, είναι οι στόχοι να αυξηθούν τα ποσοστά της γυναικείας συμμετοχής στην αγορά εργασίας.
Ετσι, η «ισότητα» παίρνει τη σκυτάλη από τις προηγούμενες δράσεις του ίδιου σχεδίου, που υπηρετούν επίσης τον στόχο του εφοδιασμού των επιχειρήσεων με εργατικό δυναμικό: Προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης στις «νέες δεξιότητες» που απαιτούνται σε τομείς και κλάδους που συνδέονται με την «ψηφιακή» και την «πράσινη» οικονομία, «ενεργητικές πολιτικές» που μετατρέπουν τους ανέργους σε πάμφθηνο επιδοτούμενο εργατικό δυναμικό, παραπέρα προσαρμογή του ΟΑΕΔ στις ανάγκες της μεγαλοεργοδοσίας, είναι μερικά από όσα εξαγγέλθηκαν και προφανώς αφορούν και τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις μητέρες, τις νέες γυναίκες.
Οσον αφορά τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, «οι προκλήσεις παραμένουν πολλές» για τη χώρας μας. Το ποσοστό της γυναικείας απασχόλησης στην Ελλάδα είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ, σύμφωνα με το υπουργείο, υπολογίζεται σε 51% και υπολείπεται κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες από το αντίστοιχο των ανδρών (71%).
Το τοπίο συμπληρώνουν οι διαπιστώσεις για την τάση «φυγής» μητέρων από την αγορά εργασίας, η οποία καταγράφηκε εντονότερη στις συνθήκες της πανδημίας λόγω των αυξημένων «υποχρεώσεων φροντίδας» και ανησυχεί ιδιαίτερα τα αστικά επιτελεία και πέρα από τα σύνορα της χώρας.
Τα στοιχεία καταγράφουν, επίσης, τα πολύ χαμηλά ποσοστά των παιδιών που έχουν μια θέση στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Ωστόσο, το σχέδιο της κυβέρνησης δεν περιλαμβάνει στόχους για τη δημιουργία δημόσιων και δωρεάν δομών Προσχολικής Αγωγής, αλλά χρηματοδότηση μεγάλων επιχειρήσεων για να λειτουργήσουν «χώρους φύλαξης» στις εγκαταστάσεις τους.
Συγκεκριμένα, μια από τις ...εμβληματικές δράσεις που παρουσίασε το υπουργείο αφορά την επιδότηση επιχειρήσεων με 16 εκατ. ευρώ, προκειμένου να δημιουργήσουν «μονάδες παιδικής μέριμνας» για τα παιδιά των εργαζομένων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η χρηματοδότηση θα αφορά 120 μονάδες για περίπου 2.500 παιδιά, θα περιλαμβάνει κάλυψη του κόστους του απαραίτητου εξοπλισμού και επιδότηση της πρόσληψης έως δύο ατόμων για χρονικό διάστημα δύο ετών.
Αντί για θεσμοθέτηση αδειών μεγαλύτερης διάρκειας, με αύξηση της προβλεπόμενης αποζημίωσης και διεύρυνση των εργαζομένων που τις δικαιούνται, αντί για μέτρα προστασίας από τις απολύσεις και τις καταχρηστικές εργοδοτικές πρακτικές, οι οποίες οργιάζουν σε βάρος των γυναικών που είναι ή σχεδιάζουν να γίνουν μητέρες, η κυβέρνηση λύνει ακόμα περισσότερο τα χέρια της εργοδοσίας.
Οι επιχειρήσεις που θα χρηματοδοτηθούν για να στήσουν έναν «χώρο φύλαξης», θα τον αξιοποιήσουν ως ένα ακόμα εργαλείο για να ξεχειλώνουν τα ωράρια, να επιβάλλουν υπερωριακή εργασία, σπαστό ωράριο, δουλειά τις Κυριακές, όπως τους επιτρέπουν τόσο οι παλιότεροι όσο και ο πρόσφατος αντεργατικός νόμος.
Σύμφωνα με τον υπουργό, η συγκεκριμένη δράση θα δώσει τη δυνατότητα σε «μια εργαζόμενη σε μια μεγάλη επιχείρηση να παίρνει μαζί το παιδί της, να μην το αφήνει κάπου αλλού ή σε κάποιον βρεφονηπιακό σταθμό, αλλά να το αισθάνεται δίπλα της όταν το πρωί πάει στη δουλειά της».
Μετά τις μητέρες που... «επιθυμούν» να δουλεύουν δεκάωρα από τη Δευτέρα μέχρι την Πέμπτη για να ...βλέπουν την Παρασκευή τα παιδιά τους, το υπουργείο σίγουρα θα ανακαλύψει και τις εργαζόμενες μωρομάνες που θέλουν να ξημεροβραδιάζονται στη δουλειά για να έχουν «δίπλα τους» τα παιδιά τους.
Στο στόχο για «αποδέσμευση» των μητέρων προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά εντάσσεται και το πρόγραμμα «νταντάδες της γειτονιάς», το οποίο χρηματοδοτείται από το νέο ΕΣΠΑ. Η κυβέρνηση το παρουσιάζει ως ένα «μεγάλο βήμα» στην κατεύθυνση της «συμφιλίωσης» προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, μια σημαντική διευκόλυνση και στήριξη στις νέες μητέρες. Στην πραγματικότητα είναι ένα ακόμα μέτρο υποβάθμισης της Προσχολικής Αγωγής σε «φύλαξη».
«Μια χώρα που θέλει να έχει ανάπτυξη θα πρέπει να περιλαμβάνει όλο το ανθρώπινο δυναμικό της», επισήμανε στη δική της παρέμβαση κατά την παρουσίαση των δράσεων η Μ. Συρεγγέλα, υφυπουργός αρμόδια για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια, αναφερόμενη στον στόχο να καλλιεργηθεί η απαραίτητη «κουλτούρα» στις επιχειρήσεις με βάση την οποία θα γίνεται κατανοητή η σημασία της «ισότητας», της «συμπερίληψης» και της «διαφορετικότητας».
Στην κατεύθυνση αυτή, το υπουργείο έχει εντάξει στη θεματική ενότητα «ίσες ευκαιρίες για όλους» τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός προγράμματος κατάρτισης για 1.600.000 εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα με θέμα την ισότητα και τη διαφορετικότητα στους χώρους εργασίας και συνολικό προϋπολογισμό 47 εκατ. ευρώ.
Μάλιστα, το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τη δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης δεδομένων για την ισότητα και τις διακρίσεις, πιστοποίησης αλλά και βράβευσης των επιχειρήσεων. Εξαίροντας τη σημασία και την καινοτομία της συγκεκριμένης δράσης, τόσο ο υπουργός όσο και η αρμόδια υφυπουργός δεν παρέλειψαν να επισημάνουν τα συμπεράσματα ερευνών, σύμφωνα με τις οποίες η ενίσχυση της «διαφορετικότητας» στην εργασία είναι παράγοντας που επιδρά θετικά στην οικονομική ανάπτυξη.
Στη βάση αυτή, η «ισότητα» και η «συμπερίληψη», η εξάλειψη διακρίσεων λόγω φυλετικής καταγωγής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού αναγορεύονται σε «κλειδί» για την κερδοφορία των επιχειρήσεων και σε καθοριστικό παράγοντα για να δοθεί «αναπτυξιακό πρόσημο» στην οικονομία.
Με τις σχετικές πρωτοβουλίες τίθεται στην ημερήσια διάταξη η αντιμετώπιση ορισμένων κραυγαλέων κοινωνικών διακρίσεων, οι οποίες γίνονται «σκόπελοι» που εμποδίζουν την αύξηση της απασχόλησης, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και της καπιταλιστικής οικονομίας.
Οι αναλύσεις δίνουν και παίρνουν, εξηγώντας πως οι πιο «συμπεριληπτικές» εταιρείες έχουν καλύτερο «εργοδοτικό προφίλ» και μπορούν να αξιοποιήσουν «ολόκληρη τη δεξαμενή» του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού, δημιουργούν ένα περιβάλλον που επιτρέπει στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες «να φέρνουν τον καλύτερο εαυτό τους στη δουλειά» και υιοθετούν πρακτικές που τους επιτρέπουν να δημιουργούν προϊόντα και υπηρεσίες που «ανταποκρίνονται στην ανάγκη ενός ετερογενούς κοινού».
Ετσι, η «συμπεριληπτικότητα» αναγορεύεται σε ...αναπτυξιακό εργαλείο επειδή φέρνει μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους και ...συμφέρει τις επιχειρήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου