Παρασκευή 13 Μαΐου 2022

Οχι και τόσο «τέλος»

 

Το «τέλος της Ιστορίας» που διακήρυξε ο Φουκουγιάμα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την παγκόσμια κυριαρχία της «φιλελεύθερης δημοκρατίας», όπως αποκαλούσε την παλινόρθωση του καπιταλισμού, αποδείχτηκε ...όχι και τόσο «τέλος». Γι' αυτό τώρα, ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας του Πανεπιστημίου Στάνφορντ υποχρεώθηκε να επανέλθει για διευκρινίσεις, υπό το φως των εξελίξεων που πυροδοτεί ο πόλεμος στην Ουκρανία. Μας ενημερώνει, λοιπόν, από τις σελίδες της χτεσινής «Καθημερινής», πως «ένα από τα προβλήματα του τέλους της Ιστορίας είναι ότι προκάλεσε εφησυχασμό, αλλά χρειάζεται συνεχής εγρήγορση». Δηλαδή, «το τέλος της Ιστορίας» τελικά δεν ήρθε με την επικράτηση του καπιταλισμού σε όλη την υφήλιο, επειδή κάποιες δυνάμεις, όπως η Κίνα και η Ρωσία, ...ξέφυγαν από το ραντάρ των «φιλελεύθερων δημοκρατιών» και δημιούργησαν μια νέα απειλή! Χρειάζεται επομένως επαγρύπνηση απέναντί τους, γιατί αν επικρατήσουν στην αναμέτρηση με τη Δύση, τότε θα σημάνει «πράγματι το τέλος της Ιστορίας». Είναι εντυπωσιακό το πώς τέτοιες αντιδραστικές και ανιστόρητες θεωρίες γίνονται «ακορντεόν» ανάλογα με τις εξελίξεις, μόνο και μόνο για να νομιμοποιήσουν και να δικαιολογήσουν την αμερικανοΝΑΤΟική πολιτική απέναντι στους ανταγωνιστές της και σε ό,τι απειλεί τα ευρωατλαντικά συμφέροντα. Αποδεικνύεται πάντως ότι η Ιστορία κάθε άλλο παρά τελείωσε, όσο κι αν κάποιοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για το πρόσκαιρο πισωγύρισμα που σήμανε η παλινόρθωση του καπιταλισμού. Το ζήτημα είναι να βγουν οι λαοί στο προσκήνιο και να την γράψουν με την πάλη τους, αφαιρώντας από το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τους ιμπεριαλιστικούς του οργανισμούς το προνόμιο να την γράφουν αυτοί στις πλάτες του, είτε σε καιρούς πολέμου είτε σε περίοδο ιμπεριαλιστικής ειρήνης.

Χαράτσωμα

«Η Αττική Οδός να παραχωρηθεί σε δημόσιο φορέα με τρόπο που η εκμετάλλευσή της να στηρίζει το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης». Αυτή είναι η ...σούπερ «ριζοσπαστική» πρόταση που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ διά στόματος Σκουρλέτη, με αφορμή την επερχόμενη λήξη της σύμβασης παραχώρησης της Αττικής Οδού. Αυτό που προτείνει, δηλαδή, είναι ο λαός της Αττικής να συνεχίσει να πληρώνει διόδια για ένα έργο που έχει τριπλοπληρώσει μέχρι σήμερα, και την ίδια στιγμή ο ΕΦΚΑ να «ποντάρει» σε έσοδα που στηρίζονται στις τσέπες του λαού και μάλιστα στα επαίσχυντα χαράτσια των διοδίων. Η ευρηματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, είναι «σμπάρος» για πολλά τρυγόνια: Απαλλάσσει το κράτος και την εργοδοσία από τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και τη φορτώνει ακόμα περισσότερο στον λαό, ενώ προσπαθεί να ντύσει με «προοδευτικό» περίβλημα την αφαίμαξη με τα τσουχτερά διόδια, στον πιο κερδοφόρο δρόμο της Ελλάδας. Οπως διαπιστώνει κι ο Σκουρλέτης, «η εκμετάλλευση της Αττικής Οδού αποφέρει έσοδα και κέρδη που μπορούν να μετρηθούν σε δισεκατομμύρια ευρώ». Τέτοιες προτάσεις είναι πράγματι αποκαλυπτικές για το ...χάος που χωρίζει τάχα τον ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ! Προσφέρονται παράλληλα για πολύτιμα συμπεράσματα σχετικά με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ περί «ανταποδοτικότητας», την ώρα που ο λαός στενάζει από τα διόδια και τα κάθε είδους χαράτσια, παλεύοντας για την κατάργησή τους, αλλά και για σύγχρονα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.


Σε άλλη πίστα

Στο περιθώριο των γεγονότων που εξελίσσονται αυτές τις μέρες στο ΑΠΘ, πέρασε «στα ψιλά» η υπογραφή ενός «μνημονίου συνεργασίας» του ιδρύματος με τον επιχειρηματικό όμιλο της «Huawei». Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΑΠΘ, στόχος είναι «η συνεργασία στους τομείς της εκπαίδευσης, της έρευνας και της εφαρμοσμένης πρακτικής στα πεδία Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, καθώς και η άμεση διασύνδεση του πανεπιστημίου με τη βιομηχανία και την αγορά εργασίας». Από την πλευρά της, σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών της, η «Huawei» επιδιώκει «μία στενή και αμοιβαία επωφελή συνεργασία που θα προωθεί τους κοινούς μας εκπαιδευτικούς στόχους και θα αποτελέσει την αρχή και τη βάση για μια σειρά από κοινές δράσεις, με στόχο την καινοτομία, την έρευνα, τις νέες τεχνολογίες, καθώς και την ανάδειξη νέων ταλέντων (...) δίνοντάς τους ευκαιρίες για περαιτέρω εκπαίδευση και εργασία». Το κινεζικό μονοπώλιο δεν είναι βέβαια το πρώτο που υπογράφει μια τέτοια σύμβαση με το ΑΠΘ. Εχουν προηγηθεί κι άλλοι διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλονίκη, όπως η CISCO, η «Pfizer», η «Delloitte» κ.ά., που έχουν «ανοίξει παρτίδες» με τα πανεπιστήμια, υπαγορεύοντας τις κατευθύνσεις της έρευνας και - σε μια πορεία - τα προγράμματα σπουδών. Στον βαθμό μάλιστα που η επιχειρηματική δράση των «πανεπιστημίων ΑΕ» περνάει σε άλλη πίστα, με τον μανδύα της «αμοιβαίας συνεργασίας» και χέρι χέρι με την ένταση της καταστολής, εύκολα μπορούν να εισβάλουν σ' αυτά επιχειρηματικοί και άλλοι ανταγωνισμοί (π.χ. η κινεζική «Huawei» και τα δίκτυά της είναι «κόκκινο πανί» για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ), σε βάρος των σπουδών και των μορφωτικών αναγκών χιλιάδων φοιτητών.


Ανταποδοτικά

Για «ανταποδοτικά οφέλη» στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης από τις ενεργειακές υποδομές που κατασκευάζονται στην περιοχή έκανε λόγο ο περιφερειάρχης, λέγοντας ότι «στο πλαίσιο της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης, υπάρχει και σχεδιασμός για την υλοποίηση συμπληρωματικών έργων που θα ωφελήσουν τους πολίτες, τα οποία θα ανακοινωθούν εν καιρώ». Ο λαός της περιοχής, όμως, έχει ήδη εμπειρία από τον ΤΑΡ και γνωρίζει καλά ότι τα λεγόμενα ανταποδοτικά όχι μόνο είναι «σταγόνα στον ωκεανό» της κερδοφορίας που προσδοκούν τα μονοπώλια απ' αυτά τα μεγάλα έργα, αλλά και ότι στόχος τους είναι να «θολώσουν» τις λαϊκές αντιδράσεις και τις ανησυχίες που προκαλεί η κατασκευή τους, εξωραΐζοντας ταυτόχρονα το προφίλ των μονοπωλιακών ομίλων που επενδύουν με μεγάλη κρατική στήριξη. Για παράδειγμα, τα ανταποδοτικά για τον αγωγό φυσικού αερίου που διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα, από τον Εβρο μέχρι την Ηπειρο, ήταν για την Περιφέρεια ΑΜΘ μερικά ασθενοφόρα, μια ντουζίνα τάμπλετ και ...κουπόνια για σούπερ μάρκετ κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα από την «Ενεργειακή», την εταιρεία δηλαδή που έχει απολύσει τους πάντες στα «Πετρέλαια Καβάλας» και σέρνει τους εργαζόμενους στα δικαστήρια...

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου