Για την ταμπακιέρα;

 

Αλλος ένας περήφανος αντικομμουνιστής - όπως ο ίδιος δηλώνει - ο Αν. Παππάς, επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής, με άρθρο του στα «ΝΕΑ», εκφράζει την ενόχλησή του από την αναφορά του Δημήτρη Κουτσούμπα στον Οργουελ κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή. Δεν υπερασπίζεται μόνο το συγγραφικό έργο του Οργουελ, το οποίο, όπως λέει, έχει μελετήσει συστηματικά, αλλά μιλάει και για την «πολιτική εντιμότητα» του συγγραφέα. Για την «ταμπακιέρα» βέβαια δεν λέει κουβέντα. Ηταν ή δεν ήταν ο Οργουελ καταδότης των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών; Συνέταξε ή όχι το 1949 την περίφημη «λίστα Οργουελ» με 38 διάσημους επιστήμονες και διανοούμενους, ανάμεσά τους ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μπέρναρντ Σο με χαρακτηρισμούς όπως «κρυπτοκομμουνιστές», «πράκτορες της Μόσχας» και άλλα σχετικά; Μια λίστα που είδε το φως της δημοσιότητας το 1996, όταν δόθηκαν στη δημοσιότητα (αποχαρακτηρίστηκαν) κάποια απόρρητα αρχεία του Φόρεϊν Οφις. Ανάμεσά τους και το FO111/189, που πήρε τελικά το όνομα «λίστα του Οργουελ». Ακολούθησαν δημοσιεύματα σε πολλές εφημερίδες, όπως στη «New York Times», στον «Guardian», στην «Daily Telegraph», αλλά και στα «ΝΕΑ». Θα μπορούσε να ανατρέξει, λοιπόν, στα αρχεία της εφημερίδας στην οποία αρθρογραφεί. Εκτός κι αν δυσκολεύεται στο διάβασμα, επειδή, ως γνωστόν, ο αντικομμουνισμός τυφλώνει! Για να μην το κάνει, πάντως, φαίνεται ότι συμφωνεί με τέτοιου είδους πρακτικές χαφιεδισμού και στοχοποίησης, που ακολούθησαν κατά κόρον οι «δυτικές δημοκρατίες». Μάλλον τις θεωρεί κι αυτές στοιχείο «πολιτικής εντιμότητας». Αναμένουμε, λοιπόν, με αγωνία το επόμενο άρθρο του κ. Παππά, που θα εντρυφά στην ...«πολιτική εντιμότητα» των αντικομμουνιστών καταδοτών της εποχής του μακαρθισμού.

Βρες τις διαφορές

«Θυμίζουμε ότι (...) την έναρξη κατασκευής του είχαν εγκαινιάσει τότε ο Ελληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας (...) με τους ομολόγους του (...) Χαιρετίζουμε λοιπόν την ολοκλήρωση του IGB, έστω και με καθυστέρηση ενός και πλέον έτους, ενός έργου που ενισχύει σημαντικά την ενεργειακή ανεξαρτησία της Βουλγαρίας από το ρωσικό φυσικό αέριο και παρέχει φυσικό αέριο σε χαμηλότερες τιμές, σε σχέση με το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο, στους Βούλγαρους καταναλωτές. Περιμένουμε όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη να στηρίξει άμεσα και ουσιαστικά και τους καταναλωτές στην Ελλάδα». Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από αυτήν την ανακοίνωση - «έπος» του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα εγκαίνια του αγωγού IGB την Παρασκευή; Την... ανελέητη αντιπολίτευση ότι η κυβέρνηση της ΝΔ τούς κλέβει την μπουκιά απ' το στόμα και ότι έρχεται δεύτερη στην προώθηση του «εθνικού» στόχου για αναβάθμιση της Ελλάδας στα ευρωατλαντικά ενεργειακά σχέδια; Τα πανηγύρια για τη συμβολή της χώρας στο σχέδιο απεξάρτησης των Βαλκανίων και της Ευρώπης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες, κρύβοντας βέβαια ότι αυτό εντάσσεται στους επικίνδυνους ανταγωνισμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία, που μετατρέπουν τη χώρα μας σε στόχο; Τα κρύα αστεία για το... φτηνότερο φυσικό αέριο που διασφαλίζει τάχα στους καταναλωτές ο σχεδιασμός αυτός, ο οποίος χρόνια τώρα βυθίζει τον λαό στην ενεργειακή φτώχεια, ενώ διακυβεύει και την ενεργειακή επάρκεια, για τα κέρδη του κεφαλαίου; Τέτοιο «χάος» ανάμεσά τους... Αυτοί λοιπόν με τον κοινό τους σχεδιασμό και ο λαός με τον δικό του: Ενάντια στην πολιτική που κάνει την Ενέργεια πανάκριβο εμπόρευμα και βάζει τον λαό ακόμα πιο βαθιά στο «μάτι του κυκλώνα» των ανταγωνισμών.

Εχουν θεματάκι

Ούτε 10 μέρες δεν πέρασαν από τη μέρα που το υπουργείο Εργασίας γύρευε δάφνες επειδή κήρυξε «υποχρεωτική» τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον επισιτισμό. Και μόλις την περασμένη Πέμπτη, μοίρασε εγκύκλιο σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης, με την οποία ξηλώνει και το 5ήμερο εργασίας για τους εργαζόμενους του κλάδου, στρώνοντας το έδαφος για το 6ήμερο. Μάλιστα, έχουν το θράσος να παρουσιάζουν και αυτήν την πρόκληση ως «επιλογή του εργαζόμενου», καθώς, όπως αναφέρει η εγκύκλιος, ο εργαζόμενος «δύναται να ζητήσει για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους» να εργάζεται 6 μέρες και όχι 5, απλώνοντας σε περισσότερα μεροκάματα τις 40 ώρες της βδομάδας. Ενα θεματάκι το έχουν εκεί στο υπουργείο Εργασίας. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι φαντάζονται παντού εργαζόμενους που για «προσωπικούς» πάντα λόγους δεν χορταίνουν να δουλεύουν 10ωρα, θέλουν μια μέρα ξεκούραση αντί για δύο τη βδομάδα κ.ο.κ. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι καθόλου η φαντασία της κυβέρνησης, αλλά οι απαιτήσεις της εργοδοσίας για μια ακόμα πιο άγρια εργασιακή ζούγκλα. Ποιος ξέρει; Ισως κι αυτήν την εγκύκλιο, με μεγάλη φαντασία πάντα, την εντάξει η κυβέρνηση στη λίστα της «κοινωνικής πολιτικής» της, με δώρο μια ψηφιακή κάρτα για να μετράνε οι εργαζόμενοι τη μία μέρα επιπλέον δουλειάς στα εστιατόρια...

Σαν τον κλέφτη

Πέρυσι, τέλη Ιούνη, η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσίασε το νομοσχέδιο που κατηγοριοποιεί σχολεία και μαθητές και εντείνει τον ασφυκτικό έλεγχο των εκπαιδευτικών μέσω της «αξιολόγησης». Φέτος, πάλι μέσα στο κατακαλόκαιρο, φέρνει για ψήφιση τον νέο νόμο - πλαίσιο για τα πανεπιστήμια, επιδιώκοντας εκτός των άλλων να κρυφτεί η καθολική καταδίκη του από φοιτητές, πανεπιστημιακούς και άλλους εργαζόμενους. Παρόμοια μέθοδο χρησιμοποίησε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος π.χ. το 2019 έφερε προς ψήφιση μέσα στις γιορτές του Πάσχα το δικό του αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, ενώ τα ίδια έχουν πράξει διαχρονικά οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Φαίνεται ότι η αντιλαϊκή πολιτική έχει συνέχεια, όχι μόνο στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία αλλά και στην προσπάθεια να τις φέρνουν σαν τον κλέφτη, με κλειστά σχολεία και σχολές. Μόνο που όπως και τις προηγούμενες φορές κανένας αιφνιδιασμός δεν πτοεί τους φοιτητές και τους εργαζόμενους, που έδωσαν μια πρώτη απάντηση και βρίσκονται «επί ποδός» τώρα που το νέο έκτρωμα μπαίνει στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ριζοσπάστης