Συμμέτοχοι

Ανεξάρτητα απ' το αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναδειχτεί «πρωτομάστορας», δεν είναι ωστόσο ο μόνος που με το μανδύα της «κοινωνικής πολιτικής» και της «φιλολαϊκότητας» επιχειρεί να δώσει νέα προνόμια στο κεφάλαιο και να φτιάξει μηχανισμούς ενσωμάτωσης για λογαριασμό του. Μια ματιά στα όσα είπε τις προάλλες ο πρόεδρος της ΝΔ στους βιομηχάνους, για την ανάγκη να κάνουν τους εργαζόμενους «συμμέτοχους στην επιτυχία» τους, που βασίζεται βέβαια πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης, μπορεί να πείσει για το αντίθετο. Τα παραδείγματα που έφερε είναι αποκαλυπτικά: «Για παράδειγμα, προσλάβετε εσείς νέους συνεργάτες και εγώ θα αναζητήσω τρόπους να τους πριμοδοτήσω. Κάντε εσείς συμμέτοχους τους εργαζόμενους στην επιτυχία σας με stock-options ή με άλλους τρόπους διανομής κερδών, τονώστε την εταιρική κοινωνική ευθύνη και εγώ θα είμαι ανοιχτός σε φοροαπαλλαγές για να τα πραγματοποιήσετε. Προσφέρετε εσείς ιδιωτικά ασφαλιστικά προγράμματα, ιδιωτική ασφάλεια υγείας ή κάρτες κίνησης στα μέσα μεταφοράς και εγώ συζητώ τα έξοδα αυτά να εκπίπτουν από την εφορία». Με γυμνό μάτι διακρίνει κανείς ότι - πέρα από τις διατυπώσεις - τίποτα το διαφορετικό δεν έχουν οι προτάσεις αυτές απ' όσα υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κι αυτή μια επιβεβαίωση για τις «αβυσσαλέες» διαφορές που τάχα χωρίζουν τους δύο, όσο και για το πραγματικό περιεχόμενο των μέτρων διαχείρισης της φτώχειας, που στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν θα προσφέρουν ανακούφιση από την αντιλαϊκή λαίλαπα, αλλά λειτουργούν και ως «δούρειος ίππος» για το σάρωμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων, το πέρασμα αντιδραστικών αλλαγών προς όφελος του κεφαλαίου.

Παλιά της τέχνη

 

Αστράφτει και βροντά η «iskra», ιστοσελίδα της ΛΑΕ, για το «πραξικόπημα», όπως γράφει, της ΕΕ στην Ιταλία. Εγραφε, για παράδειγμα, για τον υπουργό Οικονομικών που απορρίφθηκε από τον Ιταλό Πρόεδρο: «Ο πιθανός διορισμός του δεν έχει μόνο αναστατώσει τις ιταλικές αγορές, που ήδη κλυδωνίζονται από τον επικείμενο σχηματισμό αντισυστημικής κυβέρνησης, αλλά και το βαρύ πυροβολικό της ΕΕ, τη Γερμανία...». Σε άλλες αναλύσεις της διαβάσαμε ότι η πλειοψηφία που πήραν οι ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις «Λέγκα» και «Κίνημα 5 Αστέρων», σηματοδοτεί σύγκρουση με το «κατεστημένο», με το «κεφάλαιο», με τα «κοράκια των Βρυξελλών» κ.ά. Τι κι αν οι δυνάμεις αυτές του ευρωσκεπτικισμού δεν το κρύβουν ότι υπηρετούν άλλους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και ότι ο καβγάς που ξεσπάει αποτελεί έκφραση υπαρκτών, αστικών προβληματισμών για το μέλλον της Ευρωζώνης; Αλλωστε, ο ίδιος ο υποψήφιος υπουργός Οικονομικών, που η «iskra» παρουσιάζει ως «θύμα» του πραξικοπήματος του ...χρηματιστικού κεφαλαίου, είναι γνωστό στέλεχος των «αγορών» και έχει διατελέσει ακόμα και γγ της Ενωσης Βιομηχάνων στην Ιταλία! Ψιλά γράμματα αυτά για τη ΛΑΕ, όταν προσπαθεί να στοιχίσει τους εργαζόμενους πίσω από σχεδιασμούς τμημάτων της αστικής τάξης. Θυμίζουμε ότι η ΛΑΕ έγραφε πάνω - κάτω τα ίδια και όταν εκλέχτηκε ο Ντ. Τραμπ Πρόεδρος των ΗΠΑ: Τότε έβλεπε «κατεστημένα κέντρα, που σαρώνονται και δεν ξέρουν πού να κρυφτούν», ότι η νίκη Τραμπ «φόβισε το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο» και άλλα παρόμοια. Παλιά της τέχνη κόσκινο, λοιπόν, η τυχοδιωκτική αξιοποίηση και ο εξωραϊσμός ακόμα και αντιδραστικών αστικών ρευμάτων.

Συμπλήρωμα

 

«Δεν συμφωνούμε με την αντίληψη ότι το πλεονέκτημα της οικονομίας μας μπορεί να είναι η φθηνή και ελαστική εργασία...». Αυτά δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξη ο υφυπουργός Εργασίας Ν. Ηλιόπουλος, προβάροντας το «φιλεργατικό» προσωπείο της κυβέρνησης. Στην ίδια συνέντευξη, το κυβερνητικό στέλεχος απαρίθμησε και ορισμένα από τα νέα προγράμματα απασχόλησης, όπου η πλειοψηφία των θέσεων εργασίας αφορά «ενισχυμένη επιδότηση» στις επιχειρήσεις για την πρόσληψη νέων, εννοείται με ημερομηνία λήξης, και «πρακτική άσκηση - κατάρτιση», όπου πάλι ο άνεργος επιστρέφει γρήγορα στην ανεργία. Πατώντας πάνω στην ανάγκη των ανέργων για ένα μεροκάματο, η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «κανονικότητα» την εργασιακή περιπλάνηση, την εναλλαγή ενός μισθού πείνας με τα γνωστά επιδόματα για τη φτώχεια, δημιουργώντας έναν ισχυρό μηχανισμό ενσωμάτωσης και εξάρτησης των ανέργων από τα κρατικά προγράμματα, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει ο ΟΑΕΔ. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση μπουκώνει με φθηνό προσωπικό τις επιχειρήσεις, αποθεώνει την ευελιξία εφαρμόζοντας κατά γράμμα την πολιτική των προκατόχων της και ενισχύει τις γνωστές «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», ρίχνοντας σε ετήσια βάση σχεδόν 500 εκατ. ευρώ, από τα οποία ωφελούνται επιχειρήσεις και «ειδικοί», μετατρέποντας σε κανόνα την προσωρινότητα στην εργασία και την κακοπληρωμένη δουλειά. Κι όλα αυτά τα παρουσιάζει ως «φιλεργατική» πολιτική και ως «αντιστάθμισμα» τάχα στα αντιλαϊκά μέτρα που προβλέπουν οι συμφωνίες με τους «θεσμούς», ενώ στην πραγματικότητα είναι συμπλήρωμα και όχι αντίβαρο της ταξικής, αντιλαϊκής πολιτικής της.

«Αξιοπρέπεια»

 

«Εμείς πιστεύουμε στη δίκαιη ανάπτυξη (...) Γιατί αυτή μπορεί να συμφιλιώσει την ανάγκη για ανταγωνιστικότητα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, με την απαίτηση για αξιοπρεπή διαβίωση και μείωση των ανισοτήτων». Ετσι έκλεισε την ομιλία του ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ αναμασώντας το παραμύθι ότι μπορεί να «συμφιλιωθούν» τα καπιταλιστικά κέρδη με τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες. Βέβαια, για να μην είμαστε άδικοι, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε «αξιοπρεπή διαβίωση» που, σύμφωνα με την κυβέρνηση, τους «θεσμούς» και την αστική στατιστική, κυμαίνεται κάπου στα 300 ευρώ το «κεφάλι», ενώ περιλαμβάνει και διάφορες «ομορφιές», από υποκατώτατους μισθούς και προγράμματα ανακύκλωσης του εργατικού δυναμικού, έως επιδόματα πτωχοκομείου για τους εξαθλιωμένους, συντάξεις λιμοκτονίας και πάει λέγοντας. Αυτή είναι και η μόνη «αξιοπρέπεια» που μπορεί να προσφέρει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Ριζοσπάστης