Σάββατο 7 Ιουλίου 2018

Αντιστροφή ρόλων


Για «μπαράζ επιθέσεων στον Μοσκοβισί από τη ΝΔ» εγκαλεί τον Κυρ. Μητσοτάκη η κυβέρνηση, μετά την πρόσφατη επίσκεψη στην Ελλάδα του επιτρόπου της ΕΕ. Από το βήμα της Βουλής μάλιστα, ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε τον Κυρ. Μητσοτάκη ότι αμφισβητεί το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» και ότι δεν συμβάλλει στη συνοχή της ΕΕ! Οτι θα έφτανε ο ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί τη ΝΔ για ...αντιευρωπαϊκή στάση, λίγοι το φαντάζονταν πριν από μερικά χρόνια. Αλλωστε, δεν είναι μακριά η εποχή που η ΝΔ, ως κυβέρνηση, προωθούσε τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι απομακρύνει την Ελλάδα από την ΕΕ. Δεν είναι τυχαία αυτή η «ανταλλαγή ρόλων». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει για τα καλά την μπουκιά από το στόμα της ΝΔ, εφαρμόζοντας με πάθος όλα τα μέτρα που ψήφισαν οι προηγούμενοι και προωθώντας φανατικά ένα ακόμα μνημόνιο. Πίσω, όμως, από τον κουρνιαχτό για το ποιος είναι πιο «προσηλωμένος στην ΕΕ», κρύβεται ο διαγκωνισμός για το ποιος είναι πιο αποφασισμένος να συνεχίζει στον ίδιο δρόμο της υπηρέτησης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που προϋποθέτει τσάκισμα των εργαζομένων. Γι' αυτό, δεν υπάρχει καθοριστική αιχμή της αντιλαϊκής επίθεσης στην οποία να μην ταυτίζονται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ: Από τις ρυθμίσεις για τη διευθέτηση του κρατικού χρέους και τους «όρκους πίστης» στα «θέλω» του κεφαλαίου, μέχρι τη συμφωνία τους για τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.

Συστάσεις
 
Τι προκύπτει από την τετραμερή Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σερβίας, που έγινε την Τετάρτη στη Θεσσαλονίκη; Πρώτον, ότι τα επιχειρηματικά - γεωπολιτικά σχέδια για τη διασυνδεσιμότητα των μεταφορικών και ενεργειακών δικτύων προχωράνε γρήγορα, με τη στήριξη ΝΑΤΟ και ΕΕ, των οποίων άλλωστε είναι μέλη οι τρεις από τις τέσσερις χώρες. Μέσα απ' αυτόν το σχεδιασμό, η Ελλάδα φιλοδοξεί να αναδειχτεί σε «κόμβο» για λογαριασμό της αστικής τάξης και όχι βέβαια για το συμφέρον του λαού. Το δεύτερο που προκύπτει από τη συνάντηση, είναι οι αφόρητες πιέσεις που - όπως όλα δείχνουν - ασκήθηκαν στη Σερβία, κυρίως από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία, να διευθετήσει τις «εκκρεμότητες» με το Κόσσοβο, για να επιταχυνθεί η ενταξιακή της πορεία στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο Ελληνας όσο και ο Βούλγαρος πρωθυπουργός έκαναν δημόσια «συστάσεις» στη Σερβία να δείξει μεγαλύτερα «ευρωατλαντικά» αντανακλαστικά, προβάλλοντας ως δέλεαρ τα κέρδη που θα αποκομίσει η αστική τάξη της χώρας από την ένταξή της στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και στον νέο ενεργειακό και διαμετακομιστικό χάρτη που διαμορφώνεται στα Βαλκάνια, ανταγωνιστικά προς τη Ρωσία, με την οποία η Σερβία διατηρεί υψηλό επίπεδο οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων. Επιβεβαιώνεται ότι τέτοια περιφερειακά «σχήματα», όπως και τα αντίστοιχα στα οποία πρωτοστατεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με χώρες της Ανατ. Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου, βασικό στόχο έχουν να προωθήσουν τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, με τον «φερετζέ» της «πολυμερούς συνεργασίας» και της «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής...

Ο «μαθητής»... 
 
Με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από το δημοψήφισμα του 2015, ας δούμε πώς περιγράφει εκείνες τις μέρες ένας εκ των «πρωταγωνιστών», ο Νέιθαν Σιτς, πρώην υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, με αρμοδιότητα τις διεθνείς υποθέσεις, που συμμετείχε στις συνομιλίες Ελλάδας - Γερμανίας - ΗΠΑ μπροστά στο ενδεχόμενο του «Grexit». Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», ο Αμερικανός αξιωματούχος αναφέρεται στα αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα του Ομπάμα και άλλων προς την Μέρκελ και στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης, στην προσπάθεια να αποτραπεί το «Grexit». Για το δημοψήφισμα, σχολιάζει ότι «με εξέπληξε κάπως», καθώς «ζητήθηκε από τους ψηφοφόρους να κάνουν μια περίπλοκη επιλογή, η οποία απαιτούσε να κοιτάξουν μακριά στο μέλλον, όταν οι επώδυνες μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα θα έφερναν θετικό αποτέλεσμα». Βέβαια, είναι λίγο δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι ΗΠΑ «εξεπλάγησαν» από τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, σαν να μην τις γνώριζαν καθόλου. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Σιτς επιβεβαιώνει ότι το πραγματικό δίλημμα που τέθηκε στο λαό με το δημοψήφισμα ήταν με ποιο σχέδιο «προτιμούσε» να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση και την ανάκαμψη του κεφαλαίου.

... τους ξεπέρασε
 
Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Σιτς, η πιο «εξωπραγματική» εξέλιξη ήταν η νέα στροφή του Τσίπρα μετά τη νίκη του στο δημοψήφισμα. «Από πολιτικής απόψεως κατάφερε να αυξήσει την επιρροή του επί των ψηφοφόρων του (...) τελικά κατάφερε να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και να διατηρήσει την υποστήριξη της κοινής γνώμης», σημειώνει και παρατηρεί ότι ήταν μια υπόθεση με «πολλές ανατροπές, τις οποίες εμείς στην Ουάσιγκτον δεν είχαμε προβλέψει και δεν καταλαβαίναμε». Από τα λεγόμενά του, τις μετέπειτα ευχαριστίες του Τσίπρα στις ΗΠΑ για το ρόλο τους την περίοδο που κρινόταν το «Grexit» και από τα γεγονότα της εποχής, προκύπτει ότι η αμερικανική κυβέρνηση έπαιξε ρόλο «προπονητή» της κυβέρνησης στην αντιπαράθεση με τη Γερμανία και την ΕΕ, στη χειραγώγηση του λαού και βέβαια στο ξεδίπλωμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Κι αν κρίνουμε απ' όσα λέει ο Αμερικανός αξιωματούχος, είναι βέβαιο ότι ο μαθητής αφομοίωσε τόσο γρήγορα το μάθημα της πολιτικής εξαπάτησης, που κατάφερε να ξεπεράσει ακόμα και τον δάσκαλο.



Ριζοσπάστης  Σάββατο 7 Ιούλη 2018 - Κυριακή 8 Ιούλη 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου