«Θεματοφύλακας»...

«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι και σε αυτήν την ένταση (...) θα έχουμε και την απόλυτη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (...) Σας διαβεβαιώνω ότι η στήριξη της Ευρώπης, και σε διμερές επίπεδο με όλες τις επαφές που είχα, αλλά και η θεσμική στήριξη στα ελληνικά δίκαια είναι δεδομένη. Δεν αμφισβητήθηκε ποτέ». Η προσπάθεια αυτή του πρωθυπουργού, στην πρόσφατη συνάντηση με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να καλλιεργήσει εφησυχασμό στο λαό για τα Ελληνοτουρκικά, παρουσιάζοντας την ΕΕ ως «θεματοφύλακα» τάχα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, μπάζει από παντού. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στη δήλωση που είχε κάνει την ακριβώς προηγούμενη μέρα ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζ. Μπορέλ, ο οποίος είχε πει για τις συνομιλίες με την Τουρκία ότι είναι «υψίστης σημασίας» και ότι μπορεί ορισμένα κράτη - μέλη να θεωρούν πως «όσο οι γεωτρήσεις συνεχίζονται, οι συνομιλίες θα πρέπει να διακοπούν», αλλά «ο μόνος τρόπος επίλυσης αυτού του είδους των ζητημάτων είναι να προσεγγίσουμε, να έρθουμε πιο κοντά». Πάνω σ' αυτό το έδαφος ξεδιπλώνεται λοιπόν το παζάρι ΕΕ - Τουρκίας, την ώρα που η τελευταία κλιμακώνει τις προκλήσεις σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Και μόνο το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ εμφανίζει συστηματικά στο λαό την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τη στάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, την εκθέτει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την πολιτική εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια και στα επικίνδυνα παζάρια.

Μηνύματα

 

Με αφορμή τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για ύφεση 0,9% της εγχώριας οικονομίας στο πρώτο τρίμηνο του 2020, η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει την αίσθηση ότι «η ζημιά περιορίστηκε» και ότι «τα πράγματα θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα» εξαιτίας και της πανδημίας. Πέρα από το γεγονός ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αφορούν κατά βάση το διάστημα πριν από την κορύφωση της πανδημίας, η οποία έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην οικονομική κρίση, ξεκάθαρος στόχος της κυβέρνησης είναι να ενισχύσει το μήνυμά της στο λαό για... λίγη ακόμη υπομονή, προκειμένου τάχα «να βγούμε από το τούνελ». Να δεχτεί δηλαδή «με έναν πόνο» να πληρώσει και αυτήν την κρίση, να αφήσει στο δρόμο ό,τι απέμεινε από τα δικαιώματά του. Εκεί στοχεύουν άλλωστε και τα μέτρα που ανακοίνωσε όλη την προηγούμενη περίοδο. Το μήνυμα αυτό πρέπει να επιστραφεί πάραυτα στον αποστολέα. Με μαζική συμμετοχή στις συγκεντρώσεις Συνδικάτων και Ομοσπονδιών στις 11 Ιούνη, εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες να στείλουν παντού το δικό τους μήνυμα: Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά για το κεφάλαιο και τα κέρδη του.

Αντανακλαστικά

 

Σε περισσότερα από 100 εκατομμύρια υπολογίζει «τα θύματα του κομμουνισμού» παγκοσμίως ένα «Ιδρυμα Μνήμης» στις ΗΠΑ, ανακοινώνοντας μάλιστα ότι σκοπεύει να προσθέσει και τους νεκρούς από την επιδημία του κορονοϊού (!) με το «επιχείρημα» ότι αυτός προήλθε από την «κομμουνιστική Κίνα». Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται γραφικά, δείχνουν όμως το βάθος της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Κίνας και πώς αυτή αξιοποιείται από διάφορα κανάλια για να «στρατολογούν» κόσμο στο σκοταδισμό, στην ακροδεξιά, στον αντικομμουνισμό. Ο συγκεκριμένος οργανισμός δημιουργήθηκε το 1994 με απόφαση του αμερικανικού Κογκρέσου και αποτελεί βασικό συνεργάτη της «Πλατφόρμας Ευρωπαϊκής Μνήμης και Συνείδησης» της ΕΕ, πρωτοβουλίας της πολωνικής προεδρίας το 2011 για την «έρευνα και πληροφόρηση σχετικά με τα εγκλήματα των αυταρχικών καθεστώτων». Ενα μνημείο που έχει στήσει η συγκεκριμένη αντικομμουνιστική οργάνωση στην Ουάσιγκτον έγινε στόχος των διαδηλωτών, που το «στόλισαν» με αντιρατσιστικά συνθήματα. Το Ιδρυμα αντέδρασε λέγοντας ότι «οι νέες γενιές δεν έχουν καλή αντίληψη της Ιστορίας του φασισμού ή του κομμουνισμού» και έκανε «κήρυγμα» σε όσους «υποκρίνονται πως ο σοσιαλισμός και ο φασισμός βρίσκονται σε αντίθετες άκρες του πολιτικού φάσματος», κατηγορώντας εκείνους που ...συγύρισαν το αντικομμουνιστικό μνημείο. Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ φανερώνουν τα όρια του σάπιου καπιταλισμού και μάλιστα στη μήτρα του. Και μπορεί οι μαζικές λαϊκές διαμαρτυρίες να μην εκφράζουν σήμερα ριζοσπαστικά αιτήματα, αλλά η προληπτική ενεργοποίηση των αντικομμουνιστών κάθε είδους δείχνει τα αντανακλαστικά και τις πραγματικές ανησυχίες του συστήματος.

Συνάντηση

 

Στα μέσα του μήνα, ο Κυρ. Μητσοτάκης θα επισκεφτεί το Ισραήλ. Είναι η πρώτη επίσημη επίσκεψη στο εξωτερικό μετά την καραντίνα και μια από τις πρώτες συναντήσεις του Νετανιάχου, ως νεοεκλεγμένου πρωθυπουργού, με ξένο ηγέτη. Η συνάντηση έχει τη σημασία της, καθώς γίνεται σε μια κρίσιμη φάση για τους ανταγωνισμούς και τα παζάρια που «τρέχουν» στην περιοχή. Δεν περιμένει βέβαια κανείς από την ελληνική κυβέρνηση να ζητήσει εξηγήσεις για το βάρβαρο σχέδιο προσάρτησης των κατεχόμενων εδαφών, που βάζει μπουρλότο σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Ούτε πρόκειται ο Νετανιάχου να αναρωτηθεί αν η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, όπως προβλέπει η ανεφάρμοστη εδώ και χρόνια απόφαση της Βουλής. Μεταξύ φίλων τέτοια πράγματα είναι λυμένα. Θα έχει όμως ενδιαφέρον να μάθουμε τι θα πουν οι δύο πρωθυπουργοί για την παρασκηνιακή αναθέρμανση των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ, που επαναφέρει σενάρια για ενεργειακή συνεργασία τους στην περιοχή. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν στην επιστροφή του ο πρωθυπουργός θα έχει το θράσος να πουλήσει τα ίδια παραμύθια, ότι δηλαδή η συμμαχία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ δίνει «ισχυρή απάντηση» στην προκλητικότητα της Τουρκίας. Αλλά κι αν ισχύουν αυτά που λέγονται και γράφονται, ότι η ισραηλινο-τουρκική προσέγγιση αντιμετωπίζεται από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ως «δίαυλος» για να «τρέξουν» ταχύτερα οι συμφωνίες της συνεκμετάλλευσης στην ευρύτερη περιοχή, με συμμετοχή και της Ελλάδας. Και ότι, με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι και τόσο τυχαίο ότι μια βδομάδα μετά επισκέπτεται το Ισραήλ ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ριζοσπάστης  Σάββατο 6 Ιούνη 2020 - Κυριακή 7 Ιούνη 2020