Σαν σήμερα εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο, όρθιος και αλύγιστος μέχρι το τέλος (ΦΩΤΟ)
Σαν σήμερα, στις 19 Νοέμβρη του 1948, σχεδόν αξημέρωτα, στη βροχερή Κέρκυρα ακούγονταν οι ομοβροντίες των πυρών από το εκτελεστικό απόσπασμα. Ο ήχος προερχόταν από το νησάκι Λαζαρέτο, πολύ κοντά στις ακτές της Κέρκυρας, όπου είχε γίνει άλλη μια ομαδική εκτέλεση πολιτικών κρατούμενων.
Μεταξύ των εκτελεσμένων ήταν ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Νίκος Γόδας. Κομμουνιστής, λοχαγός του ΕΛΑΣ την περίοδο της Αντίστασης, στάθηκε όρθιος και αλύγιστος μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Ο Νίκος Γόδας υπήρξε ένας μαχητής που έδωσε τη ζωή του στον αγώνα του λαού και έμεινε πιστός μέχρι τέλους στα ιδανικά του σοσιαλισμού. Δεν κατάφεραν να τον λυγίσουν ούτε μια στιγμή οι κακουχίες από την κράτησή του στις φυλακές Αβέρωφ, Αίγινας και Κέρκυρας. Από το κάτεργο της Κέρκυρας, οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα σε ηλικία μόλις 27 ετών, αρνούμενος να υπογράψει δήλωση μετανοίας, παρότι του ζητήθηκε αρκετές φορές.
Ήταν ένας αθλητής - αγωνιστής, που το ταλέντο του για το ποδόσφαιρο συναντήθηκε με τις ιδέες και την πάλη για το δίκιο του λαού. «Δέθηκε» με τους λαϊκούς αγώνες, μπήκε μπροστά και παρέμεινε αμετακίνητος στα ιδανικά του, χωρίς να λογαριάζει ούτε την ίδια του τη ζωή. Το παράδειγμά του, όπως και χιλιάδων άλλων κομμουνιστών που βρέθηκαν στην ίδια θέση μένοντας μέχρι τέλους ακλόνητοι στα πιστεύω τους, αποτελεί πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για τις επόμενες γενιές κομμουνιστών στον αγώνα για «ν' ανθρωπέψει ο άνθρωπος».
Διέπρεψε στα γήπεδα και στις μάχες
Από τον αγώνα Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός τα Χριστούγεννα του 1943
Γεννημένος το 1921, από Μικρασιάτες γονείς, μεγάλωσε στην Κοκκινιά. Εκεί έπαιξε για πρώτη φορά ποδόσφαιρο στις αλάνες και γρήγορα διακρίθηκε. Αγωνίστηκε στον Άρη, μία από τις ομάδες της Κοκκινιάς και στη συνέχεια στον «Κεραμεικό» Καμινίων, το αθλητικό σωματείο του ομώνυμου εργοστασίου. Μέσα στην Κατοχή έκανε το όνειρό του πραγματικότητα και πήγε στον Ολυμπιακό, συμμετέχοντας στους αγώνες που διοργανώθηκαν εκείνη την περίοδο ως μεσοεπιθετικός των Πειραιωτών από τα τέλη του '42.
Ο Νίκος Γόδας υπήρξε βασικό στέλεχος της ομάδας του Ολυμπιακού όταν κέρδισε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου που διοργάνωσε ο Δήμος Πειραιά τον Μάη του 1943, αλλά και στον τελικό του Κυπέλλου Χριστουγέννων, τον Δεκέμβρη του 1943, όταν οι «ερυθρόλευκοι» επικράτησαν με 5-2 απέναντι και πάλι στον Παναθηναϊκό. Ενώ υπήρξε πρωταγωνιστής και σκόρερ σε άλλες νίκες του Ολυμπιακού, όπως στο πειραιώτικο ντέρμπι κόντρα στον Εθνικό με 4-0, αλλά και στη νίκη επί του ισχυρού αγωνιστικά εκείνη την εποχή Απόλλωνα Αθηνών (νυν Απόλλων Σμύρνης).
Την ίδια περίοδο εντάχθηκε στην ΕΑΜική Αντίσταση και πολέμησε μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ. Μάλιστα, έφερε τον βαθμό του λοχαγού στον επίλεκτο 5ο Λόχο Κοκκινιάς. Έλαβε μέρος σε μια σειρά μάχες απέναντι στους Γερμανούς και στους ντόπιους συνεργάτες τους γύρω από τον Πειραιά. Από αυτές ξεχωρίζει ιδιαίτερα η συμμετοχή του στη θρυλική μάχη της Ηλεκτρικής για την προστασία του εργοστασίου από τους Γερμανούς.
Τον Δεκέμβρη του 1944 πολέμησε τους Άγγλους στη Δραπετσώνα, στον Προφήτη Ηλία και στο νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά. Ο ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ Σταμάτης Σκούρτης είχε μιλήσει για τη στάση του συμπολεμιστή του Νίκου Γόδα, ο οποίος ακόμα και όταν οι μάχες με τα αγγλικά τανκς κορυφώθηκαν δεν δίσταζε να λέει αστεία προκειμένου να τονώσει το ηθικό των μαχητών του ΕΛΑΣ: «Θυμάμαι τότε τον λοχαγό μου Νίκο Γόδα, που θα πει μισοαστεία - μισοσοβαρά: Σύντροφε ανθυπολοχαγέ, εμείς απ' όλους τους άλλους ΕΛΑΣίτες είμαστε οι πιο προνομιούχοι. Όσοι από μας σκοτωθούμε είμαστε τυχεροί, γιατί θα θαφτούμε σε κανονικό και μάλιστα προνομιούχο μνήμα!».
Μετά την αποχώρηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από την Αθήνα, έφυγε μαζί τους. Επέστρεψε ξανά στον Πειραιά, στις αρχές του '45, αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, άρρωστος από πνευμονία. Μετά την προδοσία και τη σύλληψή του, πήρε το δρόμο που πήραν χιλιάδες ακόμη κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές: Αρχικά στις φυλακές Αβέρωφ, μετά στην Αίγινα όπου έπαιξε ποδόσφαιρο με την ομάδων των κρατούμενων και τέλος στις φυλακές της Κέρκυρας, στη «Βαστίλη» της Ελλάδας όπως είχαν χαρακτηριστεί, καθώς σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν με σκοπό την αυστηρή απομόνωση των κρατουμένων, σε σημείο φυσικής εξόντωσής τους.
Ήθελε να κοιτάξει κατάματα τους εκτελεστές του
Ο Νίκος Γόδας παρέμεινε για 3,5 χρόνια στα μπουντρούμια, παρά τις αρκετές εκκλήσεις για την αποφυλάκισή του. Μάλιστα, όταν κάποιοι απευθύνθηκαν στους τότε ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού με σκοπό να ενεργήσουν για την απελευθέρωσή του, η απάντηση ήταν: «Όπως έστρωσε να κοιμηθεί».
Ο ίδιος αρνήθηκε τις όποιες μεσολαβήσεις για αποφυλάκιση. Τα ξημερώματα της 19ης Νοέμβρη του 1948, μέρα Κυριακή, τον πήραν από τις φυλακές της Κέρκυρας στο Λαζαρέτο, όπου γίνονταν οι εκτελέσεις των πολιτικών κρατούμενων που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο. Μαζί του εκτελέστηκαν ο Γιώργος Λούβαρης, ο Φώτης Κουφουδάκης και ο Λευτέρης Φραγκιαδάκης, όλοι τους συμπολεμιστές του την περίοδο της Αντίστασης.
Οι μαρτυρίες των συγκρατουμένων του είναι συγκλονιστικές για τον τρόπο που αντιμετώπισε τους εκτελεστές του και τον ίδιο τον θάνατο. «Σκέψου να μας πάρουνε, Νίκο, με τέτοια βροχή», του είπε ο Λούβαρης και αυτός του απάντησε. «Δεν θα το ήθελα… Δεν έχεις την άνεση να δεις τους μακελάρηδες κατάματα. Σαν βρέχει δεν μπορείς να ανοίξεις τα μάτια, είναι και το νερό που τρέχει και δεν βλέπεις όπως πρέπει, είναι σα να σου κλείνουν τα μάτια με το έτσι θέλω. Εγώ θέλω να είναι καλοκαιρία, να τον κοιτάω κατάματα για να δω πόσο σίγουρος νιώθει αυτός που με σκοτώνει».
Ως τελευταία επιθυμία ζήτησε να τον εκτελέσουν με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά πόσο αυθεντικός και λαϊκός χαρακτήρας ήταν. Ενώ λίγο μετά μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα φώναξε δυνατά τα τελευταία του λόγια: «Νενικήκαμεν. Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας, συναθλητές μου».
Λίγο πριν από την εκτέλεσή του, σε ένα από τα γράμματά του, ο Νίκος Γόδας, αρνούμενος για μια ακόμη φορά να υπογράψει δήλωση μετανοίας, έγραψε στην οικογένειά του: «Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου