Η ομιλία του Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών
Το ΚΚΕ καταψήφισε και κατήγγειλε το νομοσχέδιο, ζητώντας από την αρχή την απόσυρσή του, όπως κατήγγειλε και τη συμφωνία όλων των αστικών κομμάτων να δοθούν στους εφοπλιστές κι άλλα προνόμια και χρήμα για να μην αυξάνουν τάχα τις τιμές των εισιτηρίων.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, του οποίου η ομιλία έχει ως εξής:
«Στο μπαράζ των αντιλαϊκών νομοσχεδίων που υπηρετούν τις ανάγκες, την κερδοφορία των μεγάλων οικονομικών ομίλων εξέχουσα θέση καταλαμβάνουν τα νομοσχέδια του υπουργείου Ναυτιλίας για την ενίσχυση του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Αυτό υπηρετεί και το σημερινό νομοσχέδιο, το οποίο ενσωματώνει και κωδικοποιεί τα αντιναυτεργατικά μέτρα της προηγούμενης περιόδου. Προωθεί παραπέρα τις οδυνηρές κατευθύνσεις της Κοινής Ναυτιλιακής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Κανονισμού 3577/1992 για την "απελευθέρωση" της ακτοπλοΐας, που στηρίζουν η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Θωρακίζει το καθεστώς της ασυδοσίας, των φοροαπαλλαγών, της απαλλαγής των εφοπλιστών από τη φορολογία στο πετρέλαιο και της χρηματοδότησης του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Πυροδοτεί την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων και διαιωνίζει τα προβλήματα στην εξυπηρέτηση των νησιών με τη λειψή δρομολόγηση ή και την αποδρομολόγηση πλοίων.
Eurokinissi |
Για τα κρίσιμα αυτά ζητήματα έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις. Η αντιπαράθεση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι άσφαιρη. Στην πράξη συμπλέουν στην ίδια στρατηγική γραμμή που στηρίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου και οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα.
Οι τιμές των εισιτηρίων εκτινάχθηκαν στα ύψη μετά την επικύρωση και την εφαρμογή του ευρωενωσιακού κανονισμού για την "απελευθέρωση" της ακτοπλοΐας και σταδιακά οι αυξήσεις έχουν πολλαπλασιαστεί. Σήμερα οι τιμές των εισιτηρίων καλπάζουν και θέτουμε ενδεικτικά ότι από Πειραιά για Ικαρία στο κατάστρωμα από 39,5 ευρώ που ήταν τον περσινό Αύγουστο, το εισιτήριο εκτοξεύθηκε στα 54 ευρώ, αύξηση 36,7%.
Από Πειραιά για Σάμο από 49 ευρώ εκτινάχθηκε στα 69 ευρώ, αύξηση 40,8%. Μία τετραμελής οικογένεια για να πάει και να γυρίσει από τη Σύρο - εδώ δίπλα μας - χρειάζεται 376 ευρώ. Και αν σκεφτεί να πάρει το αυτοκίνητο, θα χρειαστεί 567 ευρώ. Τέλος ο μισθός! Προβλέπεται, όπως γράφεται και σήμερα, νέα αύξηση από 1η Ιούλη.
Η κατάσταση που επικρατεί στη δρομολόγηση των πλοίων και τα κενά στην εξυπηρέτηση των νησιών είναι απαράδεκτη και είναι διαχρονική, συνεχώς καταπατούνται οι λαϊκές ανάγκες.
Οι δηλώσεις των πλοιοκτητών για τη δρομολόγηση πλοίων, οι συμβάσεις ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας, οι απευθείας αναθέσεις συνιστούν φαύλο κύκλο, όπως είπε προηγουμένως και ο εισηγητής του ΚΚΕ, που αναπαράγεται με ωφελημένο το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο εισπράττει από το αστικό κράτος πολλά εκατομμύρια κάθε χρόνο στο όνομα της εξυπηρέτησης των "άγονων γραμμών".
Μιλάμε για πάνω από 130 εκατομμύρια τον χρόνο και σωρευτικά τα τελευταία χρόνια περίπου ενάμισι δισεκατομμύριο ευρώ. Μόνο για την πανδημία οι εφοπλιστές εισέπραξαν 90 με 100 εκατομμύρια. Και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να δοθούν και άλλα στις ναυτιλιακές εταιρείες.
Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, ένας στρατηγικής σημασίας τομέας της οικονομίας, που έχει άμεση σχέση με τη ζωή των κατοίκων των νησιών και την άμυνα της χώρας, είναι στην ιδιοκτησία των εφοπλιστών και τη διαχείριση κάνει ένα κράτος που υπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Ηδη έχει μειωθεί πολύ ο αριθμός των διαθέσιμων πλοίων. Ναυτιλιακές εταιρείες στρέφονται σε άλλες αγορές. Το 67% του ακτοπλοϊκού στόλου είναι άνω των 22 ετών, το ένα τέταρτο είναι άνω των 30 ετών.
Οι εξελίξεις έχουν θέσει επιτακτικά την ανάγκη του συντονισμένου αγώνα νησιωτών και ναυτεργατών, γενικότερα των εργαζομένων, για μείωση της τιμής των εισιτηρίων στο 50%, την τακτική σύνδεση της ηπειρωτικής χώρας με τα νησιά και μεταξύ των νησιών όλες τις εποχές.
Να σταματήσει το χάλι των δρομολογίων που περιλαμβάνουν 10 μέχρι και 18 νησιά, ταλαιπωρώντας τους επιβάτες και το πλήρωμα. Να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ναυτεργατών για την αύξηση των μισθών και των συντάξεων, για την προσαρμογή των οργανικών συνθέσεων στις αυξημένες ανάγκες των πλοίων, γιατί το Προεδρικό Διάταγμα του '74 μιλούσε σε άλλες συνθήκες για επτάωρη εργασία, μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, γιατρό μέσα στα πλοία, γιατί χάνονται άνθρωποι.
Το ΚΚΕ έχει αποκαλύψει τον ρόλο της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης". Στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι ο καπιταλισμός, τα μονοπώλια και η πολιτική που διαχειρίζεται τα συμφέροντά τους έχουν την ευθύνη για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Και το υποκριτικό ενδιαφέρον σήμερα δεν μπορεί να κρύψει την προώθηση μεγάλων επιχειρηματικών σχεδίων στο κυνηγητό του κέρδους, με τη γενναία στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το αστικό κράτος, τη χρηματοδότηση των μεγάλων ομίλων με χρήματα από τη φορολογία του λαού μας και των άλλων λαών.
Αυτό ισχύει και για τη λεγόμενη "πράσινη ναυτιλία". Ποντοπόροι και ακτοπλόοι εφοπλιστές έχουν μπει στον χορό της χρηματοδότησης και διεκδικούν πάνω από 3 δισεκατομμύρια ευρώ από το υπερμνημόνιο, το Ταμείο Ανάκαμψης, ή άλλες πηγές, την ώρα που ο λαός πληρώνει βαριά το κόστος της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης" με την αβάσταχτη ακρίβεια.
Η κατάσταση αυτή εκφράζει ακριβώς αυτό που θέτει το ΚΚΕ, ότι όσο η ιδιοκτησία των πλοίων θα είναι στα χέρια των εφοπλιστών και κριτήριο της ανάπτυξης θα είναι το κέρδος, οι νησιώτες εργαζόμενοι και οι ναυτεργάτες θα συνεχίσουν να υποφέρουν. Θα επικρατεί ο ανταγωνισμός και η καπιταλιστική αναρχία στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Με την προετοιμασία και την υλοποίηση του πλαισίου της αποκαλούμενης "πράσινης ναυτιλίας", ο λαός θα πληρώνει περισσότερα φορολογικά βάρη, θα ενταθεί η εκμετάλλευση των ναυτεργατών και θα χαθούν και άλλες θέσεις εργασίας, θα πυροδοτούνται νέες αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και θα οξύνεται το πρόβλημα της εξυπηρέτησης των νησιών.
Σε αυτές τις συνθήκες ο οργανωμένος αγώνας αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Η πάλη για την κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, των πλοίων, των ναυπηγείων και των λιμανιών, με την εξουσία στα χέρια του λαού, εκφράζει αναγκαιότητα. Γιατί; Γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να αναπτυχθούν αυτά τα εργαλεία με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, ώστε να εξασφαλιστούν τα σύγχρονα δικαιώματα των ναυτεργατών σε όλες τις κατηγορίες των πλοίων, η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των νησιών με σύγχρονα και ασφαλή πλοία, με φτηνά εισιτήρια και ανθρώπινες υποδομές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου