Η Κρήτη, βρίσκεται στο επίκεντρο των τουρκικών αιτιάσεων επί της ελληνικής κυριαρχίας, καθώς η Άγκυρα, ενθαρρυμένη από την στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, συνεχίζει να απλώνει την βεντάλια των τουρκικών διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης, κουρελιάζοντας ξανά τα παραμύθια για «αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας» που διακινούσαν τα αστικά επιτελεία και μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ (δήθεν επειδή έκαναν «παρέμβαση» οι ...σύμμαχοι)...
Μετά την δημοσιοποίηση του χάρτη των «Γκρίζων Λύκων», που έδειχνε το μισό Αιγαίο και ολόκληρη την Κρήτη ως τουρκικά, μέσα ενημέρωσης της γειτονικής χώρας αναπαράγουν χάρτη που θέλουν τα 3/4 της Κρήτης υπό τουρκική κυριαρχία, με μόνο τα Χανιά να είναι ελληνικά...
Επίσης αναπαράγονται οι δηλώσεις του πρώην Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Άμυνας, απόστρατου αξιωματικού και γεωπολιτικού - στρατιωτικού αναλυτή Γιουμίτ Γιαλίμ, ο οποίος πρώτος διατύπωσε το αφήγημα περί… «παράνομης» κατοχής των 3/4 της Κρήτης από την Ελλάδα, προχωρώντας και στην αναθεώρησης της Συνθήκης του Λονδίνου που υπογράφτηκε μετά το τέλος του Α' Βαλκανικού πολέμου και της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, που υπογράφτηκε μετά το τέλος του Β' Βαλκανικού πολέμου: Όπως ισχυρίζεται, στη Συμφωνία του Λονδίνου δεν υπάρχει άρθρο που να αναφέρει ότι η Κρήτη παραχωρήθηκε στην χώρα μας. «Στην Ελλάδα δόθηκε το 1/4 της Κρήτης. Τα 14 νησιά, βραχονησίδες και βράχοι γύρω από το νησί συνεχίζουν να είναι υπό την κυριαρχία του Οθωμανικού Κράτους» δήλωσε ζητώντας την… «εκκένωση» από τις ελληνικές Αρχές των νομών Ρεθύμνου, Ηρακλείου, Λασιθίου και των νησιών γύρω από την Κρήτη, όπως Γαύδος, Δίας, Διονυσάδες, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι.
Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο αφήγημα, βρίσκεται στο επίκεντρο του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, που «ορίζει» κοινά σύνορα της τουρκικής και της Λιβυκής ΑΟΖ, αγνοώντας την επήρεια ελληνικών νησιών και βραχονησίδων, όπως το Καστελόριζο και η ανατολική Κρήτη.
Σημειωτέον, μέχρι την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές, δεν καταγραφεί καμία αντίδραση απέναντι στις νέες τουρκικές προκλήσεις από πλευράς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, να σημειωθεί ότι ο Αμερικανός αναπληρωτής υφυπουργός Εξωτερικών για την Ευρώπη και την Ευρασία, Νταγκ Τζόουνς, είπε ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είναι πρόθυμος να συνεργαστεί με το Κογκρέσο για την ανανέωση του στόλου των τουρκικών «F-16», αφού «η κυβέρνηση υποστηρίζει τον εκσυγχρονισμό της Τουρκίας».
Την ίδια στιγμή, βέβαια, στο εσωτερικό των ΗΠΑ συνεχίζεται η συζήτηση για τους όρους συνεργασίας με την Αγκυρα. Ετσι, ο Μαρκ Γουάλας, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ και νυν γενικός διευθυντής στο «Turkish Democracy Project», και η Μαντελέιν Τζόελσον, εκτελεστική διευθύντρια της ίδιας «δεξαμενής σκέψης», εκτίμησαν ότι «όσο ο Ερντογάν γνωρίζει ότι τα μέλη της συμμαχίας δεν είναι διατεθειμένα να κάνουν το τελικό βήμα αποκλεισμού της Τουρκίας, έστω και προσωρινά, θα εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις» και πρόσθεσαν: «Εάν οι κανόνες του ΝΑΤΟ άλλαζαν για να επιτρέψουν την αναστολή των κρατών - μελών μέχρι οι ηγέτες τους να επαναπροσανατολιστούν στις αξίες και στα συμφέροντα της συμμαχίας, τότε ο Ερντογάν θα κατανοούσε την προοπτική των πραγματικών οικονομικών και στρατηγικών συνεπειών των πράξεών του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου