Τι είναι άραγε ο εργαζόμενος; Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, τίποτα περισσότερο από ένα «περιουσιακό στοιχείο των επιχειρήσεων»! Αυτά λέει σε συνέντευξή του ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας, χαρακτηρίζοντας τους εργαζόμενους «το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο» που έχουν οι επιχειρήσεις και θα πρέπει να το σέβονται! Λέει κι άλλα ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής. Οτι έργο της Επιθεώρησης Εργασίας θα πρέπει να είναι η συμβολή στην «ενδυνάμωση του υγιούς επιχειρηματικού ανταγωνισμού» και η παρέμβαση στους χώρους δουλειάς για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας «που θα είναι η βάση για τη διαρκή βελτίωση των εργασιακών συνθηκών και παράλληλα θα ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, μεταξύ επιχειρήσεων που λειτουργούν σύννομα και αποδοτικά». Κάτι, δηλαδή, σαν ...«μέντορας» εργαζομένων και εργοδοσίας, που θα καλλιεργεί «κουλτούρα συνεργασίας» μεταξύ τους, για να ενισχύεται ο «υγιής ανταγωνισμός». Με τέτοιον ρόλο στο πλευρό της εργοδοσίας, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί οι χώροι δουλειάς θυμίζουν ολοένα και περισσότερο κάτεργα, όπου κάθε τρεις και μία ένας εργαζόμενος σακατεύεται ή σκοτώνεται. Ούτε είναι να απορεί κανείς με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση της συγκεκριμένης υπηρεσίας από όλες τις κυβερνήσεις, ως άλλοθι για την πλήρη απουσία ελέγχων. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είναι «περιουσία» κανενός εργοδότη. Εκτός αν η Ανεξάρτητη Αρχή αναγνωρίζει ότι οι εργασιακές συνθήκες που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες οι κυβερνήσεις, προσομοιώνουν με αυτές στην εποχή της δουλοκτησίας.
Οταν υπογράφτηκε η συμφωνία των κυβερνήσεων Λιβύης - Τουρκίας για έρευνες υδρογονανθράκων στην περιοχή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία βγήκαν στα κεραμίδια για την «ανυπόληπτη» λιβυκή κυβέρνηση. Ελεγαν τότε ότι είναι προσωρινή και μεταβατική και γι' αυτό δεν έχει δικαίωμα να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες που θα δεσμεύουν την όποια επόμενη κυβέρνηση. Δεν ξέρουμε αν η ελληνική κυβέρνηση διατηρεί την ίδια άποψη και μετά την πρόσφατη επίσκεψη στη Λιβύη του αρχηγού της CIA, Μπερνς, ο οποίος συναντήθηκε με τον προσωρινό πρωθυπουργό «εθνικής ενότητας», Αμπντέλ Χαμίντ αλ-Ντμπεϊμπά, και χαρακτήρισε την κυβέρνηση της Τρίπολης «αξιόπιστο εταίρο των Ηνωμένων Πολιτειών». Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ιμπεριαλιστικό παζάρι στην περιοχή φουντώνει, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ΗΠΑ, αφού νότια της Κρήτης κάνει έρευνες και η «ExxonMobil». Ολοι θυμόμαστε άλλωστε και τις πρόσφατες εκκλήσεις του πρωθυπουργού για «διευθετήσεις», κατά τα πρότυπα άλλων επικίνδυνων συμφωνιών συνεκμετάλλευσης στην Ανατ. Μεσόγειο με αμερικανική σφραγίδα. Οι μόνοι σταθερά ...ανυπόληπτοι λοιπόν για τον λαό είναι οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα, όπως και τα παραμύθια τους ότι τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και της αστικής τάξης αποτελούν τάχα «εγγύηση» σταθερότητας, ασφάλειας και ευημερίας για τον ελληνικό λαό.
Από την ώρα που η κυβέρνηση ξεκίνησε τις διαρροές για τις ναζιστικές παραφυάδες και τη μη συμμετοχή τους στις εκλογές, οι γνωστές αντικομμουνιστικές γραφίδες ανέσυραν όλη την ευρω-σαπίλα και τις άθλιες θεωρίες των «δύο άκρων», θυμίζοντας τα «αντικομμουνιστικά μνημόνια» και τη θέσπιση της 23ης Αυγούστου ως «μέρας μνήμης της ΕΕ για τα θύματα του σταλινισμού και του ναζισμού», που εξισώνει ανιστόρητα τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό με τον ναζισμό. Αυτά τα αναμασήματα επιστρατεύουν για να «απαντήσουν» στην ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ, ότι στη ρύθμιση που ετοιμάζει η κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχτεί επικίνδυνες γενικεύσεις που θα αφήνουν χώρο στην απαράδεκτη θεωρία των «δύο άκρων». Στην πραγματικότητα, τα αντανακλαστικά τους και η επίκληση της πολιτικής της ΕΕ, με την οποία διώκονται σε μια σειρά χώρες Κομμουνιστικά Κόμματα και Νεολαίες, απαγορεύονται τα κομμουνιστικά σύμβολα, επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ για τους κινδύνους που καταγγέλλει. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, θυμίζουμε ότι υπέγραφε ως κυβέρνηση την περιβόητη ευρωπαϊκή «διακήρυξη του Σιμπίου», που μιλούσε για «Σιδηρούν παραπέτασμα», και ενσωμάτωσε ως κυβέρνηση μια σειρά από ευρωενωσιακές Οδηγίες περί «καταπολέμησης του ριζοσπαστισμού», που η διασταλτική τους ερμηνεία βάζει στο στόχαστρο το εργατικό - λαϊκό κίνημα και την πρωτοπορία του. Αυτός ο βούρκος είναι που μέσω και της εξίσωσης «ξεπλένει» τα ναζιστικά αποβράσματα, τα οποία αμολάει και μαζεύει το σύστημα ανάλογα με τις ανάγκες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου