«Συνταγματική εκτροπή» μόνο όπου μας συμφέρει;

 

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ 

Ώστε έτσι, λοιπόν. «Συνταγματική εκτροπή»*, η μη καταβολή του 50% των αναδρομικών μισθών των δικαστών, που περικόπηκαν από την μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης, αλλά ξανακερδήθηκαν από το περιβόητο μισθοδικείο τους, κατά το «Γιάννης πίνει Γιάννης κερνάει»…
Κατά τα άλλα, όμως, για τους …ευαίσθητους στην τήρηση του Συντάγματος δικαστές, μόνο όσον αφορά στη διατήρηση των μισθών τους:

• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» το γεγονός ότι τα μνημόνια, που δένουν χειροπόδαρα τη χώρα μας στην ομηρία των δανειστών για 40 χρόνια ψηφίστηκαν με απλή πλειοψηφία από τη Βουλή και όχι με την αυξημένη των 180 βουλευτών, που επιτάσσει το Σύνταγμα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η διαθεσιμότητα και απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, κατ’ επιταγήν της τρόικας των τοκογλύφων δανειστών, παρότι καλύπτεται η μονιμότητά τους από άρθρα του Συντάγματος.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η δραστική περικοπή των μισθών των υπόλοιπων δημοσίων υπαλλήλων – πλην δικαστικών και ενστόλων – παρότι και αυτοί «λειτουργοί της δημόσιας διοίκησης».
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» ο ΕΜΦΙΑ, ο πιο άδικος φόρος που απαλλοτριώνει την ιδιωτική περιουσία, παρότι αυτή προστατεύεται από το υπάρχον Σύνταγμα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, παρότι αυτή «την κληρονομήσαμε από τα παιδιά μας» και πρέπει να την παραδώσουμε ακέραια σ’ αυτά.
• Δεν αποτελούν «συνταγματική εκτροπή» οι φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και οι φοροαποφυγές των διάφορων Λάτσηδων που μέσω off shore εταιρειών καταφεύγουν σε φορολογικούς παραδείσους, όπως το Δουκάτο του Λουξεμβούργου, παρά το γεγονός ότι το Σύνταγμα προβλέπει ο καθένας προσφέρει στο κράτος ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων που ανατρέπει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας 30 τουλάχιστον χρόνων περί αντισυνταγματικότητας, μόνο και μόνο για συνεχίσει απρόσκοπτα την εισπρακτική της πολιτική η κυβέρνηση χαρατσώνοντας τους ιδιοκτήτες τους.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η ανεργία του σχεδόν 30% του ενεργού πληθυσμού της χώρας, παρότι το δικαίωμα στην εργασία προστατεύεται από το Σύνταγμα.
• Δεν αποτελούν «συνταγματική εκτροπή» οι περικοπές των συντάξεων και των εφάπαξ παρότι οι ασφαλισμένοι προσέφεραν και το αίμα τους για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς ως τα βαθιά τους γεράματα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» ότι «κουρεύτηκαν» δραστικά, μέσω του περιβόητου PSI τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Νοσοκομείων και των Πανεπιστημίων, αλλά και των μικροομολογιούχων, αλλά δόθηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια στις ιδιωτικές τράπεζες, που όχι μόνο δεν έχασαν, αλλά κέρδισαν κι από πάνω από την όλη επιχείρηση «σωτηρίας της χώρας»…

Αναφέρουμε αυτά τα – λίγα – παραδείγματα, χωρίς να θέλουμε να κραυγάσουμε μόνο «αιδώς Αργείοι» και χωρίς ασφαλώς να επιχαίρουμε για την περικοπή των μισθών των δικαστών. Ίσα – ίσα είμαστε υπέρ όχι μόνο της διατήρησης, αλλά και αύξησης των μισθών οποιουδήποτε εργαζόμενου.
Τα αναφέρουμε, όμως, για να καταδείξουμε και στους ίδιους τους δικαστές πως επιτέλους πρέπει να καταλάβουν ότι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα περί δικαιοσύνης όταν διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο. Όταν υπηρετούν μόνο τα «καλά και συμφέροντα». Όταν βάζουν το χέρι τους και συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να παγιωθεί η εντύπωση ότι – ακόμη και αυτό το ανεπαρκές και ταξικό Σύνταγμα – έχει μετατραπεί σε «κουρελού», όπως το κατάντησαν οι πολιτικοί ταγοί του συστήματος, που τώρα μάλιστα θέλουν να το αναθεωρήσουν προς το χειρότερο, ώστε να νομιμοποιήσουν τις πομπές τους και να υπηρετηθούν καλύτερα τα άνομα συμφέροντα που υπηρετούν.
Τα αναφέρουμε για να καταλάβουν και οι ίδιοι ότι όταν καίγεται το σπίτι του διπλανού τους, αργά ή γρήγορα η φωτιά θα τυλίξει και τα δικά τους…
  
*Χαρακτηρισμός των πέντε δικαστικών ενώσεων για το «κούρεμα» των αναδρομικών τους σε επιστολή που απέστειλαν προς τους βουλευτές, προκειμένου να καταψηφίσουν τη σχετική τροπολογία.