Απο Cogito ergo sum
Ο Πρόεδρος Ζ. Κ. Γιουνκέρ και ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας
είχαν σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία. Κατέγραψαν την πρόοδο που έχει
σημειωθεί τις τελευταίες ημέρες στις συνομιλίες μεταξύ της Ελλάδος και
των εταίρων της πάνω στο ζήτημα της αναλυτικής δέσμης μεταρρυθμίσεων,
προκειμένου να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε στη σημασία των μεταρρυθμίσεων για εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δίκαιο, δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό στην κατεύθυνση αποφυγής της φτώχειας της τρίτης ηλικίας.
Επίσης, συζήτησαν την ανάγκη οι μισθολογικές εξελίξεις και οι θεσμοί της αγοράς εργασίας να διαδραματίσουν ένα υποστηρικτικό ρόλο στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στην ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή. Σε αυτό το πλαίσιο υπήρξε σύγκλιση απόψεων γύρω από τον ρόλο ενός μοντέρνου και αποτελεσματικού συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, το οποίο θα πρέπει να αναπτυχθεί μέσω ευρείας διαβούλευσης και να πληροί τα υψηλότερα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Οι εποικοδομητικές συνομιλίες θα πρέπει να συνεχιστούν στα πλαίσια του Brussels Group.
Αυτή είναι η κοινή δήλωση που έκαναν τις προάλλες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρόεδρος της Κομμισσιόν Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ. Λίγες κουβέντες και καλές, τις οποίες αξίζει να ιχνηλατήσουμε ώστε να ανακαλύψουμε τι καινούργιο υπάρχει τώρα που βρισκόμαστε, ως έλληνες, πρώτη φορά αριστερά. Προσωπικά, σημειώνω:
(α) Πάνε περίπατο οι σηκωμένοι γιακάδες, τα ξαΐγκλωτα πουκάμισα και οι μαγκιές τού Βαρουφάκη ενώ μας τελείωσε και η μπουρδολογία περί σκληρών διαπραγματεύσεων. Ποιό νόημα έχουν πλέον οι βαρειές κουβέντες περί -δήθεν- σκληρών διαπραγματεύσεων, αφού ο Αλέξης με τον Ζαν-Κλωντ τα είπανε και τα συμφωνήσανε;
(β) Προσοχή στην φρασούλα "προκειμένου να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση". Κοινή η δήλωση, άρα και ο έλληνας πρωθυπουργός συμφωνεί ότι πρέπει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των προηγούμενων μνημονίων. Παναπεί, όχι μόνο δεν τα σκίσαμε αλλά θέλουμε να τα αξιολογήσουμε κιόλας.
(γ) Για να πετύχει αυτή η αξιολόγηση, ετοιμάζουμε "αναλυτική δέσμη μεταρρυθμίσεων". Ορίστε η απάντηση στο ερώτημα πώς θα βαφτιστεί το καινούργιο μνημόνιο που βρίσκεται επί θύραις: Δέσμη μεταρρυθμίσεων!
(δ) Σπράος, Γιαννίτσης, Ρέππας, Σιούφας, Πετραλιά, Λοβέρδος, Βρούτσης, Κουτρουμάνης... Όλοι αυτοί που ήρθαν (ο καθένας με την σειρά του) να "σκύψουν με αγωνία" πάνω από τα προβλήματα του ασφαλιστικού μας συστήματος, μίλησαν (ο καθένας με την σειρά του) για την ανάγκη "εκσυγχρονισμού" αυτού του συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δίκαιο, δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό. Όμως, το μόνο που έκαναν όλοι αυτοί (ο καθένας με την σειρά του) ήταν να μειώνουν τις συντάξεις και να αυξάνουν τα όρια ηλικίας για την χορήγησή τους. Τώρα ήρθε και η σειρά τής αριστεράς να κάνει το ίδιο. Πρώτη φορά!
(ε) Όσοι επιμένουν να πιστεύουν πως η επαναφορά τού κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ είναι ζήτημα χρόνου, μάλλον θα απογοητευτούν βλέποντας ότι στο κείμενο της κοινής δήλωσης δεν γίνεται λόγος για μισθολογικές αυξήσεις αλλά για "μισθολογικές εξελίξεις". Μη ξεχνάμε ότι εδώ και πέντε χρόνια οι μισθοί "εξελίσσονται" μόνο προς τα κάτω.
(στ) Η απογοήτευση αυτή γίνεται μεγαλύτερη από το ότι οι εν λόγω "μισθολογικές εξελίξεις" συνδέονται ευθέως (προσοχή στο "και") με τους "θεσμούς της αγοράς εργασίας". Αλήθεια, ποιοί είναι αυτοί οι πρωτάκουστοι θεσμοί; Ο ΣΕΒ; Το ΙΟΒΕ; Οι διάφορες εργοδοτικές οργανώσεις; Οι διάφορες συνομοσπονδίες των εργαζομένων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ), οι οποίες ελέγχονται από κυβερνητικούς συνδικαλιστές και νοιώθουν περήφανες όταν "καταφέρνουν" να υπογράψουν συμβάσεις δίχως μειώσεις μισθών;
(ζ) Το χειρότερο είναι ότι οι "μισθολογικές εξελίξεις" και οι "θεσμοί της αγοράς εργασίας" πρέπει να συνεργαστούν προς όφελος της "ανταγωνιστικότητας". Κι όπως ξέρουμε όλοι, αυτή η περιβόητη ανταγωνιστικότητα απαιτεί εξευτελιστικά μεροκάματα, ελαστικές μορφές εργασίας, προσωρινές θέσεις κακοπληρωμένης δουλειάς κλπ.
(η) Το καλύτερο βρίσκεται στο τέλος και είναι εκείνο που μιλάει περί "μοντέρνου και αποτελεσματικού συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, το οποίο θα πληροί τα υψηλότερα ευρωπαϊκά πρότυπα". Πραγματικό ανέκδοτο! Λες και δεν έχουμε ζήσει όλοι στο πετσί μας το τι πράγμα είναι αυτά τα "ευρωπαϊκά πρότυπα". Το πολύ-πολύ να μάθουμε μερικά τέτοια πρότυπα ακόμη, όπως π.χ. τα mini jobs ή τα zero hour contracts...
Τελικά, δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Τόσο πολλές κωλοτούμπες σε τόσο λίγες αράδες, πρώτη φορά! Όχι, δηλαδή, πως περιμέναμε κάτι διαφορετικό, εφ' όσον η αριστερή μας κυβέρνηση ξεκινάει με θέσφατο την πίστη και την υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τέλος, για να μη ξεχνιόμαστε, οι δυο συνομιλητές συμφώνησαν ότι "οι εποικοδομητικές συνομιλίες θα πρέπει να συνεχιστούν στα πλαίσια του Brussels Group". Να, λοιπόν, η απάντηση στο τι καινούργιο υπάρχει σήμερα: τ ί π ο τ ε !! Ξαναγυρνάμε στην τρόικα και στα μνημόνια. Από αριστερά, όμως. Πρώτη φορά.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε στη σημασία των μεταρρυθμίσεων για εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δίκαιο, δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό στην κατεύθυνση αποφυγής της φτώχειας της τρίτης ηλικίας.
Επίσης, συζήτησαν την ανάγκη οι μισθολογικές εξελίξεις και οι θεσμοί της αγοράς εργασίας να διαδραματίσουν ένα υποστηρικτικό ρόλο στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στην ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή. Σε αυτό το πλαίσιο υπήρξε σύγκλιση απόψεων γύρω από τον ρόλο ενός μοντέρνου και αποτελεσματικού συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, το οποίο θα πρέπει να αναπτυχθεί μέσω ευρείας διαβούλευσης και να πληροί τα υψηλότερα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Οι εποικοδομητικές συνομιλίες θα πρέπει να συνεχιστούν στα πλαίσια του Brussels Group.
 |
- Πότε να περιμένουμε αποτέλεσμα από τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος με τους Ευρωπαίους;
- Τσίπρας: Σύντομα, νομίζω... (όπου νά 'ναι θα πάει πάσο...)
[Από τον Economist, 25/4/2015]
|
Αυτή είναι η κοινή δήλωση που έκαναν τις προάλλες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρόεδρος της Κομμισσιόν Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ. Λίγες κουβέντες και καλές, τις οποίες αξίζει να ιχνηλατήσουμε ώστε να ανακαλύψουμε τι καινούργιο υπάρχει τώρα που βρισκόμαστε, ως έλληνες, πρώτη φορά αριστερά. Προσωπικά, σημειώνω:
(α) Πάνε περίπατο οι σηκωμένοι γιακάδες, τα ξαΐγκλωτα πουκάμισα και οι μαγκιές τού Βαρουφάκη ενώ μας τελείωσε και η μπουρδολογία περί σκληρών διαπραγματεύσεων. Ποιό νόημα έχουν πλέον οι βαρειές κουβέντες περί -δήθεν- σκληρών διαπραγματεύσεων, αφού ο Αλέξης με τον Ζαν-Κλωντ τα είπανε και τα συμφωνήσανε;
(β) Προσοχή στην φρασούλα "προκειμένου να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση". Κοινή η δήλωση, άρα και ο έλληνας πρωθυπουργός συμφωνεί ότι πρέπει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των προηγούμενων μνημονίων. Παναπεί, όχι μόνο δεν τα σκίσαμε αλλά θέλουμε να τα αξιολογήσουμε κιόλας.
(γ) Για να πετύχει αυτή η αξιολόγηση, ετοιμάζουμε "αναλυτική δέσμη μεταρρυθμίσεων". Ορίστε η απάντηση στο ερώτημα πώς θα βαφτιστεί το καινούργιο μνημόνιο που βρίσκεται επί θύραις: Δέσμη μεταρρυθμίσεων!
(δ) Σπράος, Γιαννίτσης, Ρέππας, Σιούφας, Πετραλιά, Λοβέρδος, Βρούτσης, Κουτρουμάνης... Όλοι αυτοί που ήρθαν (ο καθένας με την σειρά του) να "σκύψουν με αγωνία" πάνω από τα προβλήματα του ασφαλιστικού μας συστήματος, μίλησαν (ο καθένας με την σειρά του) για την ανάγκη "εκσυγχρονισμού" αυτού του συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δίκαιο, δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό. Όμως, το μόνο που έκαναν όλοι αυτοί (ο καθένας με την σειρά του) ήταν να μειώνουν τις συντάξεις και να αυξάνουν τα όρια ηλικίας για την χορήγησή τους. Τώρα ήρθε και η σειρά τής αριστεράς να κάνει το ίδιο. Πρώτη φορά!
(ε) Όσοι επιμένουν να πιστεύουν πως η επαναφορά τού κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ είναι ζήτημα χρόνου, μάλλον θα απογοητευτούν βλέποντας ότι στο κείμενο της κοινής δήλωσης δεν γίνεται λόγος για μισθολογικές αυξήσεις αλλά για "μισθολογικές εξελίξεις". Μη ξεχνάμε ότι εδώ και πέντε χρόνια οι μισθοί "εξελίσσονται" μόνο προς τα κάτω.
(στ) Η απογοήτευση αυτή γίνεται μεγαλύτερη από το ότι οι εν λόγω "μισθολογικές εξελίξεις" συνδέονται ευθέως (προσοχή στο "και") με τους "θεσμούς της αγοράς εργασίας". Αλήθεια, ποιοί είναι αυτοί οι πρωτάκουστοι θεσμοί; Ο ΣΕΒ; Το ΙΟΒΕ; Οι διάφορες εργοδοτικές οργανώσεις; Οι διάφορες συνομοσπονδίες των εργαζομένων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ), οι οποίες ελέγχονται από κυβερνητικούς συνδικαλιστές και νοιώθουν περήφανες όταν "καταφέρνουν" να υπογράψουν συμβάσεις δίχως μειώσεις μισθών;
(ζ) Το χειρότερο είναι ότι οι "μισθολογικές εξελίξεις" και οι "θεσμοί της αγοράς εργασίας" πρέπει να συνεργαστούν προς όφελος της "ανταγωνιστικότητας". Κι όπως ξέρουμε όλοι, αυτή η περιβόητη ανταγωνιστικότητα απαιτεί εξευτελιστικά μεροκάματα, ελαστικές μορφές εργασίας, προσωρινές θέσεις κακοπληρωμένης δουλειάς κλπ.
(η) Το καλύτερο βρίσκεται στο τέλος και είναι εκείνο που μιλάει περί "μοντέρνου και αποτελεσματικού συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, το οποίο θα πληροί τα υψηλότερα ευρωπαϊκά πρότυπα". Πραγματικό ανέκδοτο! Λες και δεν έχουμε ζήσει όλοι στο πετσί μας το τι πράγμα είναι αυτά τα "ευρωπαϊκά πρότυπα". Το πολύ-πολύ να μάθουμε μερικά τέτοια πρότυπα ακόμη, όπως π.χ. τα mini jobs ή τα zero hour contracts...
Τελικά, δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Τόσο πολλές κωλοτούμπες σε τόσο λίγες αράδες, πρώτη φορά! Όχι, δηλαδή, πως περιμέναμε κάτι διαφορετικό, εφ' όσον η αριστερή μας κυβέρνηση ξεκινάει με θέσφατο την πίστη και την υποταγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τέλος, για να μη ξεχνιόμαστε, οι δυο συνομιλητές συμφώνησαν ότι "οι εποικοδομητικές συνομιλίες θα πρέπει να συνεχιστούν στα πλαίσια του Brussels Group". Να, λοιπόν, η απάντηση στο τι καινούργιο υπάρχει σήμερα: τ ί π ο τ ε !! Ξαναγυρνάμε στην τρόικα και στα μνημόνια. Από αριστερά, όμως. Πρώτη φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου